-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|3 João 1:1|
o presbuteros eklektê kuria kai tois teknois autês ous egô agapô en alêtheia kai ouk egô monos alla kai pantes oi egnôkotes tên alêtheian
-
2
|3 João 1:2|
dia tên alêtheian tên menousan en êmin kai meth êmôn estai eis ton aiôna
-
3
|3 João 1:3|
estai meth s=umôn abt=êmôn charis eleos eirênê para theou patros kai para tsb=kuriou iêsou christou tou uiou tou patros en alêtheia kai agapê
-
4
|3 João 1:4|
echarên lian oti eurêka ek tôn teknôn sou peripatountas en alêtheia kathôs entolên elabomen para tou patros
-
5
|3 João 1:5|
kai nun erôtô se kuria ouch ôs entolên bs=graphôn t=graphô tsb=soi kainên a=graphôn a=soi alla ên eichomen ap archês ina agapômen allêlous
-
6
|3 João 1:6|
kai autê estin ê agapê ina peripatômen kata tas entolas autou autê tsb=estin ê entolê a=estin kathôs êkousate ap archês ina en autê peripatête
-
7
|3 João 1:7|
oti polloi planoi a=exêlthon tsb=eisêlthon eis ton kosmon oi mê omologountes iêsoun christon erchomenon en sarki outos estin o planos kai o antichristos
-
8
|3 João 1:8|
blepete eautous ina mê a=apolesête tsb=apolesômen a eirgasametha alla misthon plêrê a=apolabête tsb=apolabômen
-
9
|3 João 1:9|
pas o a=proagôn tsb=parabainôn kai mê menôn en tê didachê tou christou theon ouk echei o menôn en tê didachê tsb=tou tsb=christou outos kai ton patera kai ton uion echei
-
10
|3 João 1:10|
ei tis erchetai pros umas kai tautên tên didachên ou pherei mê lambanete auton eis oikian kai chairein autô mê legete
-
-
Sugestões

Clique para ler Gálatas 4-6
30 de novembro LAB 700
SEM IDIOTICES!
Gálatas 01-03
“Assim, a lei foi o nosso tutor até Cristo, para que fôssemos justificados pela fé (Gálatas 3:24)”. Como entender este verso? Imagine a cena.
Bem vestida, adornada, maquiada e com o cabelo preparado. A mulher entra na sala de espera, de um ambiente, embora coletivo, altamente requintado. Várias outras estão no recinto, sentadas ou em pé, conversando, lendo ou sem fazer nada, mas todas atentas a tudo que se passa ao redor. Aquela que acaba de chegar passa pelo meio da sala tentando firmar a melhor postura possível, senta-se numa poltrona bem posicionada, cruza as pernas, dá um sorriso para todas.
Incrível! Todas sorriem para ela! E mais incrível ainda, é que os sorrisos continuam. Agora não para ela, mas para baixo, para trás de uma mão que tenta disfarçar e esconder o rosto, para o sorriso de outra amiga que esteja perto, menos para ela... Logo ela percebe: os sorrisos não são para ela, mas sobre ela. “Estão rindo de mim!”, é o apavorante pensamento que lhe sobe à espinha. Puxa o mini vestido em direção ao joelho, olha o busto, arruma o bracelete, joga o cabelo... E os olhares esquisitos em sua direção continuam. “O que será?”. Que perturbador!
A descoberta se lhe sobrevêm de um espelho arrancado da bolsa apressadamente. Ao mirar sua ferramenta do kit de embelezamento, a pecinha de vidro metalizado lhe mostra uma inesperada e incrível mancha no rosto. O nítido, grande e espalhafatoso borrão negro lhe assusta. Enquanto arregala os olhos, dá um suspiro, empina o tórax, e começa a entrar em pânico. “Algo precisa ser feito!”, é o que ela pensa!
Pensa e faz. Rapidamente começa a friccionar o espelho na mancha do rosto, na tentativa de limpá-la. A mancha se espalha ainda mais, passando agora para o espelho, e conseqüentemente para as mãos. Afastando um pouco o espelho, ao mirá-lo, vê mais borrões do que anteriormente. E mais risos, também, podem ser ouvidos. Que desespero! Ela então insiste em esfregar o espelho no rosto, de forma mais forte ainda, com mais velocidade! Mas não consegue entender por quê o espelho não limpa a mancha. Afinal, o espelho não lhe mostrara a mancha?
É assim que fazemos, a cada vez que, ao identificarmos o nosso pecado através do que a lei nos mostra, tentamos usar a lei para nos “redimir”. A Lei de Deus é o espelho (Romanos 3:20; 7:7; Tiago 1:22-25) que nos faz ir até à fonte da Água da Vida (1Coríntios 10:14), que é Jesus. Só Ele, pode lavar-nos, com Seu sangue, e nos deixar totalmente isentos das nossas manchas de pecado. Não sejamos idiotas! Busquemo-Lo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva