-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
11
|2 Tessalonicenses 1:11|
eis o kai proseuchometha pantote peri umôn ina umas axiôsê tês klêseôs o theos êmôn kai plêrôsê pasan eudokian agathôsunês kai ergon pisteôs en dunamei
-
12
|2 Tessalonicenses 1:12|
opôs endoxasthê to onoma tou kuriou êmôn iêsou b=[christou] ts=christou en umin kai umeis en autô kata tên charin tou theou êmôn kai kuriou iêsou christou
-
1
|2 Tessalonicenses 2:1|
erôtômen de umas adelphoi uper tês parousias tou kuriou êmôn iêsou christou kai êmôn episunagôgês ep auton
-
2
|2 Tessalonicenses 2:2|
eis to mê tacheôs saleuthênai umas apo tou noos a=mêde tsb=mête throeisthai mête dia pneumatos mête dia logou mête di epistolês ôs di êmôn ôs oti enestêken ê êmera tou a=kuriou tsb=christou
-
3
|2 Tessalonicenses 2:3|
mê tis umas exapatêsê kata mêdena tropon oti ean mê elthê ê apostasia prôton kai apokaluphthê o anthrôpos tês a=anomias tsb=amartias o uios tês apôleias
-
4
|2 Tessalonicenses 2:4|
o antikeimenos kai uperairomenos epi s=pan s=to abt=panta legomenon theon ê sebasma ôste auton eis ton naon tou theou tsb=ôs tsb=theon kathisai apodeiknunta eauton oti estin theos
-
5
|2 Tessalonicenses 2:5|
ou mnêmoneuete oti eti ôn pros umas tauta elegon umin
-
6
|2 Tessalonicenses 2:6|
kai nun to katechon oidate eis to apokaluphthênai auton en tô eautou kairô
-
7
|2 Tessalonicenses 2:7|
to gar mustêrion êdê energeitai tês anomias monon o katechôn arti eôs ek mesou genêtai
-
8
|2 Tessalonicenses 2:8|
kai tote apokaluphthêsetai o anomos on o kurios a=[iêsous] a=anelei tsb=analôsei tô pneumati tou stomatos autou kai katargêsei tê epiphaneia tês parousias autou
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 16-18
10 de novembro LAB 680
BARNABÉ – FILHO DA CONSOLAÇÃO
Atos 13-15
Quando eu era criança, nos acampamentos de retiro espiritual dos cristãos, costumava ouvir os jovens, ao embalo das palmas, do violão, da caixa e da gaita, com sorrisos nos rostos, cantarem: “era seu nome Barnabé, natural de Chipre”. Era uma melodia bem gostosa, e muitas vezes a cantei. Mas nem sabia quem era Barnabé. Por outro lado, quantas vezes lemos o livro de Atos, e ignoramos ali a presença de um dos seus principais personagens: Barnabé, “Filho de Consolação”.
Esse (Barnabé) era o cognome de José, um levita (Atos 4:36). O seu nome é o primeiro de uma lista de profetas e professores da igreja de Antioquia (Atos 13:1). Lucas diz que ele é um bom homem (Atos 11:24). Os seus pais eram judeus, da tribo de Levi. Ele era natural de Chipre, onde possuía uma herdade (Atos 4:36-37), que vendeu. Parece ter tido uma aparência digna e que sobressaía (Atos 14:11-12). Quando Paulo voltou a Jerusalém após a sua conversão, Barnabé apresentou-o aos apóstolos (Atos 9:27). É provável que tivessem sido colegas na escola de Gamaliel.
A prosperidade da igreja de Antioquia fez com que os apóstolos e irmãos enviassem para lá Barnabé como superintendente. Ali ele encontrou o trabalho já tão avançado e instalado em força, que foi até Tarso à procura de Saulo para que este o assistisse. Saulo voltou com ele para Antioquia e trabalhou ali durante um ano (Atos 11:25-26).
No fim deste período, foram enviados ambos para Jerusalém, com as contribuições que a igreja de Antioquia tinha juntado para os irmãos mais pobres daquela cidade (Atos 11:28-30). Pouco tempo após o seu regresso, trazendo com eles João Marcos, foram nomeados missionários para o mundo pagão e assim investidos, visitaram Chipre e algumas cidades da Ásia Menor (Atos 13:14). Ao voltarem a Antioquia, depois da primeira viagem missionária que realizaram, foram novamente enviados para Jerusalém, a fim de aí consultarem a igreja sobre a relação desta com os gentios (Atos 15:2; Gálatas 2:1).
Com este assunto resolvido, eles voltaram para Antioquia, trazendo consigo o decreto do Conselho que serviria de regra para a admissão dos gentios na igreja.
Quando já estavam preparados para a sua segunda viagem missionária, Saulo e Barnabé discutiram por causa de João Marcos. A discussão terminou com a separação de ambos. Saulo levou consigo Silas e eles viajaram através da Síria e Sicília. Barnabé, levando consigo o seu sobrinho João Marcos, dirigiu-se para Chipre (Atos 15:36-41). Barnabé não volta a ser mencionado por Lucas em Atos.
E na leitura de hoje, você pode ler sobre a missão de Barnabé (e Saulo), em Atos 13:1-3. Boa leitura.
Valdeci Júnior
Fátima Silva