-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|2 Tessalonicenses 3:1|
to loipon proseuchesthe adelphoi peri êmôn ina o logos tou kuriou trechê kai doxazêtai kathôs kai pros umas
-
2
|2 Tessalonicenses 3:2|
kai ina rusthômen apo tôn atopôn kai ponêrôn anthrôpôn ou gar pantôn ê pistis
-
3
|2 Tessalonicenses 3:3|
pistos de estin o kurios os stêrixei umas kai phulaxei apo tou ponêrou
-
4
|2 Tessalonicenses 3:4|
pepoithamen de en kuriô eph umas oti a paraggellomen a=[kai] tsb=umin tsb=kai poieite kai poiêsete
-
5
|2 Tessalonicenses 3:5|
o de kurios kateuthunai umôn tas kardias eis tên agapên tou theou kai eis abs=tên upomonên tou christou
-
6
|2 Tessalonicenses 3:6|
paraggellomen de umin adelphoi en onomati tou kuriou a=[êmôn] tsb=êmôn iêsou christou stellesthai umas apo pantos adelphou ataktôs peripatountos kai mê kata tên paradosin ên a=parelabosan b=parelabon ts=parelaben par êmôn
-
7
|2 Tessalonicenses 3:7|
autoi gar oidate pôs dei mimeisthai êmas oti ouk êtaktêsamen en umin
-
8
|2 Tessalonicenses 3:8|
oude dôrean arton ephagomen para tinos all en kopô kai mochthô a=nuktos tsb=nukta kai a=êmeras tsb=êmeran ergazomenoi pros to mê epibarêsai tina umôn
-
9
|2 Tessalonicenses 3:9|
ouch oti ouk echomen exousian all ina eautous tupon dômen umin eis to mimeisthai êmas
-
10
|2 Tessalonicenses 3:10|
kai gar ote êmen pros umas touto parêggellomen umin oti ei tis ou thelei ergazesthai mêde esthietô
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 22-23
12 de novembro LAB 682
LOBOS CRUÉIS
Atos 19-21
“Gostaria de lhes contar”, disse um vovô a dois netos que mostravam ter alguma dúvida quanto às providências de Deus, “gostaria de lhes contar o que me aconteceu quando tinha dez anos”.
Certa noite, tendo de ausentar-se os pais, ficaram ele, uma irmãzinha e um irmão em casa sozinhos. Quando estavam para adormecer, ouviram um som estranho. Erguendo-se, viram dois olhos brilhantes de um lobo, junto à porta, que os meninos haviam esquecido de fechar. O lobo caminhou através da sala, em direção ao berço onde dormia a pequena. Os meninos ficaram aterrados, mas o lobo olhou para a menina, voltou para junto da porta e soltou um longo uivo. Era o sinal para chamar os outros lobos.
Os meninos trataram de fechar bem a porta. Daí a pouco, de todas as direções, começaram a vir lobos, e dentro em breve, cercavam a casa, e alguns saltaram para o telhado, e começaram a arranhar a escassa madeira, conseguindo fazer uma abertura, através da qual os meninos, apavorados, viram a silhueta das feras esfaimadas, prontas a saltar para dentro da casa. Nesse momento ouviram-se os tiros lá de fora, ao mesmo tempo que o pai do dos meninos se precipitava para dentro de casa, em tempo de matar, com um tiro certeiro, um dos lobos, que penetrara pelo buraco feito.
Tendo ouvido o uivo dos lobos, quando estes começaram a subir ao telhado da casinha, haviam acorrido vizinhos e deles partiram os primeiros tiros, matando a afugentando os lobos que ainda estavam no telhado. E a fera que estava para apanhar o nenê que dormia tranqüilo no berço, foi prostrada, no momento preciso, pela bala do pai, ao entrar.
Os pais dos meninos tinham ido visitar uma família cujo chefe havia falecido, e demoraram porque se incumbiram dos preparativos para o sepultamento, naquela região afastada, no tempo da colonização dos Estados Unidos.
“Um inimigo ainda mais mortal, o diabo, anda ao redor, buscando as portas não aferrolhadas, no seu e no meu coração”, disse aquele vovô. “Se esquecemos nosso dever ou somos desobedientes, ele pode entrar, e o resultado será morte eterna”.
“Cuidem de vocês mesmos e de todo o rebanho sobre o qual o Espírito Santo os colocou como para pastorearem a igreja de Deus, que ele comprou com o seu sangue. Sei que, depois da minha partida, lobos ferozes penetrarão no meio de vocês e não pouparão o rebanho. E dentre vocês mesmos se levantarão homens que torcerão a verdade, a fim de atrair os discípulos. Por isso, vigiem! (Está na leitura bíblica de hoje!)”.
Fonte: James e Priscilla Tucker, “Lições de Deus na Natureza”, 124.
Valdeci Júnior
Fátima Silva