-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|2 Timóteo 4:1|
diamarturomai tsb=oun tsb=egô enôpion tou theou kai tsb=tou tsb=kuriou tsb=iêsou christou a=iêsou tou mellontos krinein zôntas kai nekrous a=kai tsb=kata tên epiphaneian autou kai tên basileian autou
-
2
|2 Timóteo 4:2|
kêruxon ton logon epistêthi eukairôs akairôs elegxon epitimêson parakaleson en pasê makrothumia kai didachê
-
3
|2 Timóteo 4:3|
estai gar kairos ote tês ugiainousês didaskalias ouk anexontai alla kata tas tsb=epithumias tsb=tas idias a=epithumias eautois episôreusousin didaskalous knêthomenoi tên akoên
-
4
|2 Timóteo 4:4|
kai apo men tês alêtheias tên akoên apostrepsousin epi de tous muthous ektrapêsontai
-
5
|2 Timóteo 4:5|
su de nêphe en pasin kakopathêson ergon poiêson euaggelistou tên diakonian sou plêrophorêson
-
6
|2 Timóteo 4:6|
egô gar êdê spendomai kai o kairos tês tsb=emês analuseôs a=mou ephestêken
-
7
|2 Timóteo 4:7|
ton tsb=agôna tsb=ton kalon a=agôna êgônismai ton dromon teteleka tên pistin tetêrêka
-
8
|2 Timóteo 4:8|
loipon apokeitai moi o tês dikaiosunês stephanos on apodôsei moi o kurios en ekeinê tê êmera o dikaios kritês ou monon de emoi alla kai a=pasi tsb=pasin tois a=êgapêkosi tsb=êgapêkosin tên epiphaneian autou
-
9
|2 Timóteo 4:9|
spoudason elthein pros me tacheôs
-
10
|2 Timóteo 4:10|
dêmas gar me egkatelipen agapêsas ton nun aiôna kai eporeuthê eis thessalonikên krêskês eis galatian titos eis dalmatian
-
-
Sugestões

Clique para ler João 12-13
01 de novembro LAB 671
“JESUS CHOROU”?
João 10-11
Muitas vezes já vi cristãos escaparem pela culatra de João 11:35, ao serem intimados a declamar um versículo bíblico. Por não saberem nada melhor, maior ou mais especial, no susto, dizem: “Jesus chorou”. E se alguém reclamar, ainda poderão dizer: “Mas é um verso bíblico!”. E num contexto assim vemos o questionamento paradoxal que confronta a simplicidade com a seriedade deste versículo.
Seriedade? Sim! Veja a pergunta que surge na cabeça de muitos, ao lerem-no: “Por quem Jesus chorou? Por Lázaro ou por si mesmo?”. O verso 33 trinta e três começa a explicar, e os comentários bíblicos “SDABC” e “O Desejado de Todas as Nações” pegando esta ponta de corda, nos elucidam mais sobre o assunto. E, teologicamente, a conclusão é que “em Sua humanidade, Jesus foi comovido pela dor humana e chorou com os aflitos”. Mas, por trás desta afirmação, há muito significado.
Foi uma cena dolorosa. Lázaro fora muito amado, e suas irmãs choravam por ele, com o coração despedaçado. Os amigos uniam-se ao coro, chorando juntos. Em face dessa aflição humana, dentre muitos amigos consternados pranteando o morto, “Jesus chorou”. Se bem que fosse o Filho de Deus, revestira-Se, no entanto, da natureza humana e comoveu-Se com sua dor.
Seu coração está sempre pronto a compadecer-se perante o sofrimento. Chora com os que choram, e alegra-se com os que alegram-se. Não foi, porém, simplesmente pela simpatia humana para com Maria e Marta, que Jesus chorou. Havia, em Suas lágrimas, uma dor tão acima da simples mágoa humana, como o Céu se acha acima da terra. Cristo não chorou por Lázaro, pois estava para chamá-lo do sepulcro. Chorou por aqueles muitos que ora pranteavam a Lázaro mas, em breve, tramariam a morte dAquele que era a ressurreição e a vida.
O juízo que estava para cair sobre Jerusalém estava delineado perante a visão futurística de Jesus. Ele contemplou Jerusalém cercada pelas legiões romanas. Viu que muitos dos que agora choravam por Lázaro morreriam no cerco da cidade e não haveria esperança em sua morte.
Não foi somente pela cena que se desenrolava a Seus olhos, que Cristo chorou. Pesava sobre Ele a “dor dos séculos” Lançando o olhar através dos séculos por vir, viu o sofrimento, a dor, as lágrimas e a morte que caberia em sorte aos homens. Seu coração pungiu-se por sentir pena da família humana de todos os tempos e em todas as terras. Pesavam-lhe, fortemente, sobre a alma, as misérias da raça pecadora
Foi assim, que a fonte das lágrimas se lhe rompeu. Jesus em um anelo tão profundo em aliviar todas as dores dos humanos, ao ponto de chorar.
Valdeci Júnior
Fátima Silva