-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Gálatas 2:1|
epeita dia dekatessarôn etôn palin anebên eis ierosoluma meta barnaba sumparalabôn kai titon
-
2
|Gálatas 2:2|
anebên de kata apokalupsin kai anethemên autois to euaggelion o kêrussô en tois ethnesin kat idian de tois dokousin a=mê a=pôs tsb=mêpôs eis kenon trechô ê edramon
-
3
|Gálatas 2:3|
all oude titos o sun emoi ellên ôn ênagkasthê peritmêthênai
-
4
|Gálatas 2:4|
dia de tous pareisaktous pseudadelphous oitines pareisêlthon kataskopêsai tên eleutherian êmôn ên echomen en christô iêsou ina êmas a=katadoulôsousin tsb=katadoulôsôntai
-
5
|Gálatas 2:5|
ois oude pros ôran eixamen tê upotagê ina ê alêtheia tou euaggeliou diameinê pros umas
-
6
|Gálatas 2:6|
apo de tôn dokountôn einai ti opoioi pote êsan ouden moi diapherei prosôpon a=[o] theos anthrôpou ou lambanei emoi gar oi dokountes ouden prosanethento
-
7
|Gálatas 2:7|
alla tounantion idontes oti pepisteumai to euaggelion tês akrobustias kathôs petros tês peritomês
-
8
|Gálatas 2:8|
o gar energêsas petrô eis apostolên tês peritomês enêrgêsen kai emoi eis ta ethnê
-
9
|Gálatas 2:9|
kai gnontes tên charin tên dotheisan moi iakôbos kai kêphas kai iôannês oi dokountes stuloi einai dexias edôkan emoi kai barnaba koinônias ina êmeis b=[men] eis ta ethnê autoi de eis tên peritomên
-
10
|Gálatas 2:10|
monon tôn ptôchôn ina mnêmoneuômen o kai espoudasa auto touto poiêsai
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 29-31
19 de maio LAB 505
CORTANDO O MAL PELA RAÍZ
2Crônicas 29-31
Vamos continuar com nossa leitura bíblica? Em contraste com o exemplo do rei Acaz, hoje encontramos um rei fiel. Bom, né?
Quando o rei Ezequias chegou ao trono, a devastação do reinado que seu pai havia deixado, podia ser vista em todos os lugares. Era algo muito triste: “Em poucas e bem escolhidas palavras, o rei passou em revista a situação que enfrentava: o templo fechado e a cessação de todas as cerimônias no seu recinto; a idolatria flagrante praticada nas ruas da cidade e através do reino; a apostasia de multidões que poderiam ter permanecido leais a Deus se os líderes de Judá lhes tivessem dado um exemplo reto; e o declínio do reino e sua perda de prestígio na estima das nações ao redor.” Profetas e Reis, pág. 332. O profeta Miquéias descreve, com muita propriedade, sobre a condição espiritual de Judá no momento em que Ezequias tornou-se rei (ver Miquéias capítulos 2 e 3). Até os sacerdotes e os profetas tinham problemas espirituais sérios.
Provavelmente, você já deve ter visto aquele ditado que diz: “Filho de peixe, peixinho é.” Mas no caso de Acaz e Ezequias, isso não pode ser aplicado. Acaz foi apóstata, Ezequias foi fiel.
Veja as palavras de Ezequias: “Nossos pais foram infiéis; fizeram o que o nosso Deus reprova e O abandonaram. Desviaram o rosto do local da habitação do Senhor e deram-lhe as costas. Também fecharam as portas do pórtico e apagaram as lâmpadas. Não queimaram incenso nem apresentaram holocausto no santuário para o Deus de Israel” (2Crônicas 29:6-7).
Penso que o maior problema do tempo do pai de Ezequias, no assunto de apostasia, foi o fato de que eles fecharam o próprio templo. O edifício que o próprio Deus tinha fundado, o lugar onde o Senhor Se manifestaria ao Seu povo, o lugar onde as pessoas deveriam louvar a Deus, reconhecer a Deus como Criador e Redentor, o lugar onde Ele reinava e onde estava centralizada Sua atividade de salvação; tudo isso tinha sido abertamente abandonado pelas próprias pessoas que diziam que eram povo de Deus. Que mau testemunho! Como eles se rebaixaram!
Foi nesse contexto que chegou Ezequias. Ele não só restaurou a adoração correta, mas não perdeu tempo em arrancar todas as práticas errôneas, porque aparentemente sabia que, não importava quantas boas coisas instituísse, não importava quantas formas e tradições adequadas fossem seguidas, a existência de práticas pecaminosas iria fatalmente envenenar tudo.
Maus hábitos são como uma batata podre numa caixa de batatas boas: é só uma questão de tempo, e o mal leva tudo para o brejo. Corte o mal pela raiz.
Valdeci Júnior
Fátima Silva