-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
8
|Lamentações 2:8|
châshabh Adonay lehashchiythchomath bath-tsiyyon nâthâh qâv lo'-hêshiybh yâdho mibballêa`vayya'abhel-chêl vechomâh yachdâv 'umlâlu s
-
9
|Lamentações 2:9|
thâbh`u bhâ'ârets she`âreyhâ'ibbadh veshibbar beriycheyhâ malkâh vesâreyhâ bhaggoyim 'êyn torâhgam-nebhiy'eyhâ lo'-mâts'u châzon mêyhvh s
-
10
|Lamentações 2:10|
yêshebhu lâ'âretsyiddemu ziqnêy bhath-tsiyyon he`elu `âphâr `al-ro'shâm châghru saqqiymhoriydhu lâ'ârets ro'shân bethuloth yerushâlâim s
-
11
|Lamentações 2:11|
kâlu bhaddemâ`oth`êynay chomarmeru mê`ay nishpakh lâ'ârets kebhêdhiy `al-shebherbath-`ammiy bê`âthêph `olêl veyonêq birchobhoth qiryâh s
-
12
|Lamentações 2:12|
le'immothâmyo'mru 'ayyêh dâghân vâyâyin behith`athephâm kechâlâl birchobhoth `iyrbehishtappêkh naphshâm 'el-chêyq 'immothâm s
-
13
|Lamentações 2:13|
mâh-'a`iydhêkh mâh'adhammeh-lâkh habbath yerushâlaim mâh 'ashveh-lâkh va'anachamêkhbethulath bath-tsiyyon kiy-ghâdhol kayyâm shibhrêkh miy yirpâ'-lâkh s
-
14
|Lamentações 2:14|
nebhiy'ayikh châzu lâkh shâv' vethâphêl velo'-ghillu `al-`avonêkh lehâshiybhshebhiythêkh [shebhuthêkh] vayyechezu lâkh mas'oth shâv' umadduchiym s
-
15
|Lamentações 2:15|
sâphqu `âlayikh kappayim kol-`obherêy dherekh shârqu vayyâni`u ro'shâm`al-bath yerushâlâim hazo'th hâ`iyr sheyyo'mru keliylath yophiy mâsoslekhol-hâ'ârets s
-
16
|Lamentações 2:16|
pâtsu `âlayikh piyhem kol-'oyebhayikh shârquvayyacharqu-shên 'âmru billâ`nu 'akh zeh hayyom sheqqivviynuhumâtsâ'nu râ'iynu s
-
17
|Lamentações 2:17|
`âsâh Adonay 'asher zâmâm bitsa` 'emrâtho'asher tsivvâh miymêy-qedhem hâras velo' châmâl vaysammach `âlayikh'oyêbh hêriym qeren tsârâyikh s
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 17-19
15 de agosto LAB 593
CRESCIMENTO E AMADURECIMENTO
Jeremias 17-19
Na faculdade, vi uma planta crescer de maneira muito rápida e surpreendente. Dentre os vários bebedouros d’água espalhados pelo campus do centro universitário, havia um que ficava bem junto à portaria. Ele era diferente dos demais por ter o jato d’água muito forte. Até hoje, ele é assim. Se você aperta o botãozinho e não põe a boca para beber a água, ele joga um jato d’água a uns três metros de distância. Naquela época, no pedacinho de gramado que havia ao redor daquele bebedouro, a equipe de paisagismo plantou ali três mudinhas de coqueiro. Não sei o nome do coqueiro, mas é aquele tipo de palmeira ornamental. E nós alunos gostávamos de brincar de apertar o botão do bebedouro jogando a água sem bebê-la, só para ver a água cair bem em cima de um desses coqueiros. E o tempo foi passando, começou a notar-se que aquela mudinha de coqueiro que ficou vítima do jato d’água do bebedouro, por ter sido plantada bem ali, começou a ficar diferente das outras! Sério! Ela parecia mais viçosa. Então brincávamos: “Vejam! Estou colaborando com a jardinagem, apertando esse bebedouro aqui...” No inverno, eu chegava a ficar com dó daquela plantinha, em ver tanta água tão fria a abater-se sobre ela, o tempo todo. Os anos se passaram. Muitas e muitas pessoas, ao tomar a água daquele bebedouro, terminam deixando-a espirrar naquele coqueiro, e o resultado é que quando eu volto lá hoje, vejo três grandes palmeiras, mas com um detalhe: uma delas é muito, muito, muito maior do que as outras. Seu tronco é muito mais forte, e de uma espessura muito superior. Ela pode oferecer uma sombra muito maior. Hoje, quando o jato d’água vem do bebedouro, não cai mais por cima da planta. Ele bate ao pé do grande e maior de todos os coqueiros.
Sabe o que isso significa?
Significa o que você vai ler na leitura de hoje, em Jeremias 17. O homem que se afasta do Senhor é como um arbusto no deserto, longe d’água. Ele seca e morre. Mas a pessoa cuja confiança está no Senhor é como uma árvore plantada junto às águas. A palmeira do bebedouro! Cresce, floresce, fica linda, deixa as pessoas felizes, sorri para a vida e tem muito a oferecer.
Que tipo de pessoa você quer ser?
A vida do coqueiro da nossa história não era um mar-de-rosas. Ele vivia molhado, com água gelada. Mas compensou. Se você quiser ser recompensado também, precisa deixar que o oleiro, de Jeremias 18-19, quebre-o, molhe-o, corte-o, amasse-o, remodele-o, asse-o e, enfim, apresente-o como obra-prima das mãos de um Deus perfeito.
Valdeci Júnior
Fátima Silva