-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Jonas 4:1|
vayyêra` 'el-yonâh râ`âh ghedholâh vayyichar lo
-
2
|Jonas 4:2|
vayyithpallêl 'el-Adonay vayyo'mar 'ânnâh Adonay halo'-zeh dhebhâriy `adh-heyothiy `al-'adhmâthiy `al-kên qiddamtiy libhroachtarshiyshâh kiy yâdha`tiy kiy 'attâh 'êl-channun verachum 'erekh'appayim verabh-chesedh venichâm `al-hârâ`âh
-
3
|Jonas 4:3|
ve`attâh Adonayqach-nâ' 'eth-naphshiy mimmenniy kiy thobh mothiy mêchayyây s
-
4
|Jonas 4:4|
vayyo'mer Adonay hahêythêbh chârâh lâkh
-
5
|Jonas 4:5|
vayyêtsê' yonâh min-hâ`iyr vayyêshebh miqqedhem lâ`iyr vayya`as lo shâm sukkâh vayyêshebhtachteyhâ batsêl `adh 'asher yir'eh mah-yihyeh bâ`iyr
-
6
|Jonas 4:6|
vaymanAdonay-'elohiym qiyqâyon vayya`al mê`al leyonâh lihyoth tsêl`al-ro'sho lehatsiyl lo mêrâ`âtho vayyismach yonâh `al-haqqiyqâyonsimchâh ghedholâh
-
7
|Jonas 4:7|
vayman hâ'elohiym tola`ath ba`aloth hashacharlammochorâth vattakh 'eth-haqqiyqâyon vayyiybhâsh
-
8
|Jonas 4:8|
vayhiy kizroachhashemesh vayman 'elohiym ruach qâdhiym chariyshiyth vattakh hashemesh`al-ro'sh yonâh vayyith`allâph vayyish'al 'eth-naphsho lâmuth vayyo'merthobh mothiy mêchayyây
-
9
|Jonas 4:9|
vayyo'mer 'elohiym 'el-yonâh hahêythêbh.chârâh-lekha `al-haqqiyqâyon vayyo'mer hêythêbh chârâh-liy `adh-mâveth
-
10
|Jonas 4:10|
vayyo'mer Adonay 'attâh chastâ `al-haqqiyqâyon 'asherlo'-`âmaltâ bo velo' ghiddalto shebbin-laylâh hâyâh ubhin-laylâh'âbhâdh
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva