-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|1 João 1:1|
o ên ap archês o akêkoamen o eôrakamen tois ophthalmois êmôn o etheasametha kai ai cheires êmôn epsêlaphêsan peri tou logou tês zôês
-
2
|1 João 1:2|
kai ê zôê ephanerôthê kai eôrakamen kai marturoumen kai apaggellomen umin tên zôên tên aiônion êtis ên pros ton patera kai ephanerôthê êmin
-
3
|1 João 1:3|
o eôrakamen kai akêkoamen apaggellomen a=kai umin ina kai umeis koinônian echête meth êmôn kai ê koinônia de ê êmetera meta tou patros kai meta tou uiou autou iêsou christou
-
4
|1 João 1:4|
kai tauta graphomen a=êmeis tsb=umin ina ê chara s=umôn abt=êmôn ê peplêrômenê
-
5
|1 João 1:5|
kai ts=autê estin ab=autê ê abs=aggelia t=epaggelia ên akêkoamen ap autou kai anaggellomen umin oti o theos phôs estin kai skotia en autô ouk estin oudemia
-
6
|1 João 1:6|
ean eipômen oti koinônian echomen met autou kai en tô skotei peripatômen pseudometha kai ou poioumen tên alêtheian
-
7
|1 João 1:7|
ean de en tô phôti peripatômen ôs autos estin en tô phôti koinônian echomen met allêlôn kai to aima iêsou tsb=christou tou uiou autou katharizei êmas apo pasês amartias
-
8
|1 João 1:8|
ean eipômen oti amartian ouk echomen eautous planômen kai ê alêtheia ouk estin en êmin
-
9
|1 João 1:9|
ean omologômen tas amartias êmôn pistos estin kai dikaios ina aphê êmin tas amartias kai katharisê êmas apo pasês adikias
-
10
|1 João 1:10|
ean eipômen oti ouch êmartêkamen pseustên poioumen auton kai o logos autou ouk estin en êmin
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva