-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|1 Tessalonicenses 2:1|
autoi gar oidate adelphoi tên eisodon êmôn tên pros umas oti ou kenê gegonen
-
2
|1 Tessalonicenses 2:2|
alla ts=kai propathontes kai ubristhentes kathôs oidate en philippois eparrêsiasametha en tô theô êmôn lalêsai pros umas to euaggelion tou theou en pollô agôni
-
3
|1 Tessalonicenses 2:3|
ê gar paraklêsis êmôn ouk ek planês oude ex akatharsias a=oude tsb=oute en dolô
-
4
|1 Tessalonicenses 2:4|
alla kathôs dedokimasmetha upo tou theou pisteuthênai to euaggelion outôs laloumen ouch ôs anthrôpois areskontes alla tsb=tô theô tô dokimazonti tas kardias êmôn
-
5
|1 Tessalonicenses 2:5|
oute gar pote en logô kolakeias egenêthêmen kathôs oidate oute en prophasei pleonexias theos martus
-
6
|1 Tessalonicenses 2:6|
oute zêtountes ex anthrôpôn doxan oute aph umôn oute b=apo ats=ap allôn a=2:7 dunamenoi en barei einai ôs christou apostoloi a=alla tsb=2:7 tsb=all egenêthêmen a=nêpioi tsb=êpioi en mesô umôn ôs a=ean tsb=an trophos thalpê ta eautês tekna
-
7
|1 Tessalonicenses 2:7|
[]
-
8
|1 Tessalonicenses 2:8|
outôs ab=omeiromenoi ts=imeiromenoi umôn eudokoumen metadounai umin ou monon to euaggelion tou theou alla kai tas eautôn psuchas dioti agapêtoi êmin a=egenêthête tsb=gegenêsthe
-
9
|1 Tessalonicenses 2:9|
mnêmoneuete gar adelphoi ton kopon êmôn kai ton mochthon nuktos tsb=gar kai êmeras ergazomenoi pros to mê epibarêsai tina umôn ekêruxamen eis umas to euaggelion tou theou
-
10
|1 Tessalonicenses 2:10|
umeis martures kai o theos ôs osiôs kai dikaiôs kai amemptôs umin tois pisteuousin egenêthêmen
-
-
Sugestões

Clique para ler Gálatas 4-6
30 de novembro LAB 700
SEM IDIOTICES!
Gálatas 01-03
“Assim, a lei foi o nosso tutor até Cristo, para que fôssemos justificados pela fé (Gálatas 3:24)”. Como entender este verso? Imagine a cena.
Bem vestida, adornada, maquiada e com o cabelo preparado. A mulher entra na sala de espera, de um ambiente, embora coletivo, altamente requintado. Várias outras estão no recinto, sentadas ou em pé, conversando, lendo ou sem fazer nada, mas todas atentas a tudo que se passa ao redor. Aquela que acaba de chegar passa pelo meio da sala tentando firmar a melhor postura possível, senta-se numa poltrona bem posicionada, cruza as pernas, dá um sorriso para todas.
Incrível! Todas sorriem para ela! E mais incrível ainda, é que os sorrisos continuam. Agora não para ela, mas para baixo, para trás de uma mão que tenta disfarçar e esconder o rosto, para o sorriso de outra amiga que esteja perto, menos para ela... Logo ela percebe: os sorrisos não são para ela, mas sobre ela. “Estão rindo de mim!”, é o apavorante pensamento que lhe sobe à espinha. Puxa o mini vestido em direção ao joelho, olha o busto, arruma o bracelete, joga o cabelo... E os olhares esquisitos em sua direção continuam. “O que será?”. Que perturbador!
A descoberta se lhe sobrevêm de um espelho arrancado da bolsa apressadamente. Ao mirar sua ferramenta do kit de embelezamento, a pecinha de vidro metalizado lhe mostra uma inesperada e incrível mancha no rosto. O nítido, grande e espalhafatoso borrão negro lhe assusta. Enquanto arregala os olhos, dá um suspiro, empina o tórax, e começa a entrar em pânico. “Algo precisa ser feito!”, é o que ela pensa!
Pensa e faz. Rapidamente começa a friccionar o espelho na mancha do rosto, na tentativa de limpá-la. A mancha se espalha ainda mais, passando agora para o espelho, e conseqüentemente para as mãos. Afastando um pouco o espelho, ao mirá-lo, vê mais borrões do que anteriormente. E mais risos, também, podem ser ouvidos. Que desespero! Ela então insiste em esfregar o espelho no rosto, de forma mais forte ainda, com mais velocidade! Mas não consegue entender por quê o espelho não limpa a mancha. Afinal, o espelho não lhe mostrara a mancha?
É assim que fazemos, a cada vez que, ao identificarmos o nosso pecado através do que a lei nos mostra, tentamos usar a lei para nos “redimir”. A Lei de Deus é o espelho (Romanos 3:20; 7:7; Tiago 1:22-25) que nos faz ir até à fonte da Água da Vida (1Coríntios 10:14), que é Jesus. Só Ele, pode lavar-nos, com Seu sangue, e nos deixar totalmente isentos das nossas manchas de pecado. Não sejamos idiotas! Busquemo-Lo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva