-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
9
|2 Tessalonicenses 2:9|
ou estin ê parousia kat energeian tou satana en pasê dunamei kai sêmeiois kai terasin pseudous
-
10
|2 Tessalonicenses 2:10|
kai en pasê apatê tsb=tês adikias tsb=en tois apollumenois anth ôn tên agapên tês alêtheias ouk edexanto eis to sôthênai autous
-
11
|2 Tessalonicenses 2:11|
kai dia touto a=pempei tsb=pempsei autois o theos energeian planês eis to pisteusai autous tô pseudei
-
12
|2 Tessalonicenses 2:12|
ina krithôsin pantes oi mê pisteusantes tê alêtheia a=alla tsb=all eudokêsantes tsb=en tê adikia
-
13
|2 Tessalonicenses 2:13|
êmeis de opheilomen eucharistein tô theô pantote peri umôn adelphoi êgapêmenoi upo kuriou oti a=eilato tsb=eileto umas o theos a=aparchên tsb=ap tsb=archês eis sôtêrian en agiasmô pneumatos kai pistei alêtheias
-
14
|2 Tessalonicenses 2:14|
eis o a=[kai] ekalesen umas dia tou euaggeliou êmôn eis peripoiêsin doxês tou kuriou êmôn iêsou christou
-
15
|2 Tessalonicenses 2:15|
ara oun adelphoi stêkete kai krateite tas paradoseis as edidachthête eite dia logou eite di epistolês êmôn
-
16
|2 Tessalonicenses 2:16|
autos de o kurios êmôn iêsous christos kai a=[o] tsb=o theos a=o tsb=kai patêr êmôn o agapêsas êmas kai dous paraklêsin aiônian kai elpida agathên en chariti
-
17
|2 Tessalonicenses 2:17|
parakalesai umôn tas kardias kai stêrixai tsb=umas en panti tsb=logô tsb=kai ergô a=kai a=logô agathô
-
1
|2 Tessalonicenses 3:1|
to loipon proseuchesthe adelphoi peri êmôn ina o logos tou kuriou trechê kai doxazêtai kathôs kai pros umas
-
-
Sugestões
Clique para ler Ezequiel 21-23
03 de setembro LAB 612
APROVEITE A DISCIPLINA POR AMOR
Ezequiel 21-23
O que significa a expressão “o cetro de meu filho”, de Ezequiel 21:10?
Pra entender essa figura, você precisa tentar entender todo o trecho de texto. Ezequiel 21:8-17 trata da Espada Afiada e Polida.
Na sequência dos capítulos anteriores, o terror da destruição próxima de Jerusalém é descrito neste oráculo aqui, em termos ainda assustadores. A espada não só estava desembainhada, mas está afiada e polida para o dia da matança (v.10). Não era ocasião nem para regozijo, nem para zombaria. Por ocasião do sítio de Jerusalém por Senaqueribe nos dias do rei Ezequias, houve aqueles que, com o maior cinismo, estavam se preparando para o desastre que ameaçava engolfar a cidade dizendo: “Comamos e bebamos, que amanhã morreremos” (Isaías 22:13). Aparentemente, a história iria repetir-se ao Jerusalém ser sitiada pelos exércitos de Nabucodonosor. Esta diferença cínica em face de um perigo mortal reproduziu-se por ocasião do banquete que Belsazar ofereceu a seus grandes à véspera da tomada de Babilônia pelas tropas de Ciro (Daniel 5).
A frase final do v.10, que, a princípio, oferece umas certas dificuldades para ser entendida, poderia ser traduzida assim: “O cetro [na NVI, vareta] de meu filho despreza qualquer [outro] pau”. O termo hebraico “shebet” significa não somente “cetro”, mas também “tribo”. Nas bênçãos que Jacó proferiu em seu leito de morte somente de Judá diz ele beni, “filho meu” (Gênesis 49:9). Levando em consideração estes dois fatos, a frase “a tribo de meu filho” seria uma referência à tribo de Judá. O sentido de toda a frase seria então: “Judá despreza qualquer pau”. “Pau” teria neste contexto o sentido de “castigo”. Como Judá tinha desprezado os castigos mais leves do passado representados pelo “pau”, teria agora que sofrer o castigo da espada afiada e polida.
Através do “matador” do v.11, que é o NABUCODONOSOR, ou melhor, o exército que ele comandava, iria acontecer uma guerra contra todo o povo de Judá, e mesmo os príncipes não escapariam (v.12). O castigo seria feio. Judá, que tinha desprezado os castigos anteriores expressados pela vara, não sobreviveria ao castigo da espada (versos 13 e 10). A carnificina que ocorreria por ocasião do sítio e conquista de Jerusalém é descrita em termos horripilantes nos vv.14-17. E isso tudo realmente aconteceu. Infelizmente.
Lição de aplicação para a nossa vida: quando Deus nos permitir uma leve conseqüência ruim, em vez de desprezarmos a repreensão ou, em vez de até mesmo reclamar com Deus, o melhor é procurar aprender a lição enquanto a disciplina é leve. Caso contrário, a repreensão posterior pode ser insuportável. Concluindo tudo, o conselho é: aproveite a disciplina por amor.
Valdeci Júnior
Fátima Silva