-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
2
|2 Tessalonicenses 3:2|
kai ina rusthômen apo tôn atopôn kai ponêrôn anthrôpôn ou gar pantôn ê pistis
-
3
|2 Tessalonicenses 3:3|
pistos de estin o kurios os stêrixei umas kai phulaxei apo tou ponêrou
-
4
|2 Tessalonicenses 3:4|
pepoithamen de en kuriô eph umas oti a paraggellomen a=[kai] tsb=umin tsb=kai poieite kai poiêsete
-
5
|2 Tessalonicenses 3:5|
o de kurios kateuthunai umôn tas kardias eis tên agapên tou theou kai eis abs=tên upomonên tou christou
-
6
|2 Tessalonicenses 3:6|
paraggellomen de umin adelphoi en onomati tou kuriou a=[êmôn] tsb=êmôn iêsou christou stellesthai umas apo pantos adelphou ataktôs peripatountos kai mê kata tên paradosin ên a=parelabosan b=parelabon ts=parelaben par êmôn
-
7
|2 Tessalonicenses 3:7|
autoi gar oidate pôs dei mimeisthai êmas oti ouk êtaktêsamen en umin
-
8
|2 Tessalonicenses 3:8|
oude dôrean arton ephagomen para tinos all en kopô kai mochthô a=nuktos tsb=nukta kai a=êmeras tsb=êmeran ergazomenoi pros to mê epibarêsai tina umôn
-
9
|2 Tessalonicenses 3:9|
ouch oti ouk echomen exousian all ina eautous tupon dômen umin eis to mimeisthai êmas
-
10
|2 Tessalonicenses 3:10|
kai gar ote êmen pros umas touto parêggellomen umin oti ei tis ou thelei ergazesthai mêde esthietô
-
11
|2 Tessalonicenses 3:11|
akouomen gar tinas peripatountas en umin ataktôs mêden ergazomenous alla periergazomenous
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 16-18
10 de novembro LAB 680
BARNABÉ – FILHO DA CONSOLAÇÃO
Atos 13-15
Quando eu era criança, nos acampamentos de retiro espiritual dos cristãos, costumava ouvir os jovens, ao embalo das palmas, do violão, da caixa e da gaita, com sorrisos nos rostos, cantarem: “era seu nome Barnabé, natural de Chipre”. Era uma melodia bem gostosa, e muitas vezes a cantei. Mas nem sabia quem era Barnabé. Por outro lado, quantas vezes lemos o livro de Atos, e ignoramos ali a presença de um dos seus principais personagens: Barnabé, “Filho de Consolação”.
Esse (Barnabé) era o cognome de José, um levita (Atos 4:36). O seu nome é o primeiro de uma lista de profetas e professores da igreja de Antioquia (Atos 13:1). Lucas diz que ele é um bom homem (Atos 11:24). Os seus pais eram judeus, da tribo de Levi. Ele era natural de Chipre, onde possuía uma herdade (Atos 4:36-37), que vendeu. Parece ter tido uma aparência digna e que sobressaía (Atos 14:11-12). Quando Paulo voltou a Jerusalém após a sua conversão, Barnabé apresentou-o aos apóstolos (Atos 9:27). É provável que tivessem sido colegas na escola de Gamaliel.
A prosperidade da igreja de Antioquia fez com que os apóstolos e irmãos enviassem para lá Barnabé como superintendente. Ali ele encontrou o trabalho já tão avançado e instalado em força, que foi até Tarso à procura de Saulo para que este o assistisse. Saulo voltou com ele para Antioquia e trabalhou ali durante um ano (Atos 11:25-26).
No fim deste período, foram enviados ambos para Jerusalém, com as contribuições que a igreja de Antioquia tinha juntado para os irmãos mais pobres daquela cidade (Atos 11:28-30). Pouco tempo após o seu regresso, trazendo com eles João Marcos, foram nomeados missionários para o mundo pagão e assim investidos, visitaram Chipre e algumas cidades da Ásia Menor (Atos 13:14). Ao voltarem a Antioquia, depois da primeira viagem missionária que realizaram, foram novamente enviados para Jerusalém, a fim de aí consultarem a igreja sobre a relação desta com os gentios (Atos 15:2; Gálatas 2:1).
Com este assunto resolvido, eles voltaram para Antioquia, trazendo consigo o decreto do Conselho que serviria de regra para a admissão dos gentios na igreja.
Quando já estavam preparados para a sua segunda viagem missionária, Saulo e Barnabé discutiram por causa de João Marcos. A discussão terminou com a separação de ambos. Saulo levou consigo Silas e eles viajaram através da Síria e Sicília. Barnabé, levando consigo o seu sobrinho João Marcos, dirigiu-se para Chipre (Atos 15:36-41). Barnabé não volta a ser mencionado por Lucas em Atos.
E na leitura de hoje, você pode ler sobre a missão de Barnabé (e Saulo), em Atos 13:1-3. Boa leitura.
Valdeci Júnior
Fátima Silva