-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
13
|2 Timóteo 2:13|
ei apistoumen ekeinos pistos menei arnêsasthai a=gar eauton ou dunatai
-
14
|2 Timóteo 2:14|
tauta upomimnêske diamarturomenos enôpion tou a=theou tsb=kuriou mê logomachein a=ep tsb=eis ouden chrêsimon epi katastrophê tôn akouontôn
-
15
|2 Timóteo 2:15|
spoudason seauton dokimon parastêsai tô theô ergatên anepaischunton orthotomounta ton logon tês alêtheias
-
16
|2 Timóteo 2:16|
tas de bebêlous kenophônias periistaso epi pleion gar prokopsousin asebeias
-
17
|2 Timóteo 2:17|
kai o logos autôn ôs gaggraina nomên exei ôn estin umenaios kai philêtos
-
18
|2 Timóteo 2:18|
oitines peri tên alêtheian êstochêsan legontes a=[tên] tsb=tên anastasin êdê gegonenai kai anatrepousin tên tinôn pistin
-
19
|2 Timóteo 2:19|
o mentoi stereos themelios tou theou estêken echôn tên sphragida tautên egnô kurios tous ontas autou kai apostêtô apo adikias pas o onomazôn to onoma ab=kuriou ts=christou
-
20
|2 Timóteo 2:20|
en megalê de oikia ouk estin monon skeuê chrusa kai argura alla kai xulina kai ostrakina kai a men eis timên a de eis atimian
-
21
|2 Timóteo 2:21|
ean oun tis ekkatharê eauton apo toutôn estai skeuos eis timên êgiasmenon tsb=kai euchrêston tô despotê eis pan ergon agathon êtoimasmenon
-
22
|2 Timóteo 2:22|
tas de neôterikas epithumias pheuge diôke de dikaiosunên pistin agapên eirênên meta tôn epikaloumenôn ton kurion ek katharas kardias
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva