-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
11
|2 Crônicas 6:11|
vâ'âsiymshâm 'eth-hâ'âron 'asher-shâm beriyth Adonay 'asher kârath `im-benêyyisrâ'êl
-
12
|2 Crônicas 6:12|
vayya`amodh liphnêy mizbach Adonay neghedh kol-qehalyisrâ'êl vayyiphros kappâyv
-
13
|2 Crônicas 6:13|
kiy-`âsâh shelomoh kiyyor nechoshethvayyittenêhu bethokh hâ`azârâh châmêsh 'ammoth 'ârko vechâmêsh'ammoth râchbo ve'ammoth shâlosh qomâtho vayya`amodh `âlâyvvayyibhrakh `al-birkâyv neghedh kol-qehal yisrâ'êl vayyiphros kappâyvhashâmâymâh
-
14
|2 Crônicas 6:14|
vayyo'mar Adonay 'elohêy yisrâ'êl 'êyn-kâmokha 'elohiym bashâmayim ubhâ'ârets shomêr habberiyth vehachesedhla`abhâdheykha haholekhiym lephâneykha bekhol-libbâm
-
15
|2 Crônicas 6:15|
'asher shâmartâle`abhdekha dâviydh 'âbhiy 'êth 'asher-dibbartâ lo vattedhabbêr bephiykhaubheyâdhkha millê'thâ kayyom hazzeh
-
16
|2 Crônicas 6:16|
ve`attâh Adonay 'elohêyyisrâ'êl shemor le`abhdekha dhâviydh 'âbhiy 'êth 'asher dibbartâ lo lê'morlo'-yikkârêth lekha 'iysh millephânay yoshêbh `al-kissê' yisrâ'êl raq 'im-yishmeru bhâneykha 'eth-darkâm lâlekheth bethorâthiy ka'asher hâlakhtâlephânây
-
17
|2 Crônicas 6:17|
ve`attâh Adonay 'elohêy yisrâ'êl yê'âmên debhârkha'asher dibbartâ le`abhdekha ledhâviydh
-
18
|2 Crônicas 6:18|
kiy ha'umnâm yêshêbh 'elohiym'eth-hâ'âdhâm `al-hâ'ârets hinnêh shâmayim ushemêy hashâmayim lo'yekhalkelukha 'aph kiy-habbayith hazzeh 'asher bâniythiy
-
19
|2 Crônicas 6:19|
uphâniythâ'el-tephillath `abhdekha ve'el-techinnâtho Adonay 'elohây lishmoa` 'el-hârinnâh ve'el-hattephillâh 'asher `abhdekha mithpallêl lephâneykha
-
20
|2 Crônicas 6:20|
lihyoth `êyneykha phethuchoth 'el-habbayith hazzeh yomâm vâlaylâh 'el-hammâqom 'asher 'âmartâ lâsum shimkha shâm lishmoa` 'el-hattephillâh'asher yithpallêl `abhdekha 'el-hammâqom hazzeh
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva