-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|2 Coríntios 12:1|
kauchasthai a=dei tsb=dê ou a=sumpheron tsb=sumpherei a=men tsb=moi eleusomai a=de tsb=gar eis optasias kai apokalupseis kuriou
-
2
|2 Coríntios 12:2|
oida anthrôpon en christô pro etôn dekatessarôn eite en sômati ouk oida eite ektos tou sômatos ouk oida o theos oiden arpagenta ton toiouton eôs tritou ouranou
-
3
|2 Coríntios 12:3|
kai oida ton toiouton anthrôpon eite en sômati eite a=chôris tsb=ektos tou sômatos ouk oida o theos oiden
-
4
|2 Coríntios 12:4|
oti êrpagê eis ton paradeison kai êkousen arrêta rêmata a ouk exon anthrôpô lalêsai
-
5
|2 Coríntios 12:5|
uper tou toioutou kauchêsomai uper de emautou ou kauchêsomai ei mê en tais astheneiais tsb=mou
-
6
|2 Coríntios 12:6|
ean gar thelêsô kauchêsasthai ouk esomai aphrôn alêtheian gar erô pheidomai de mê tis eis eme logisêtai uper o blepei me ê akouei a=[ti] tsb=ti ex emou
-
7
|2 Coríntios 12:7|
kai tê uperbolê tôn apokalupseôn a=dio ina mê uperairômai edothê moi skolops tê sarki aggelos a=satana tsb=satan ina me kolaphizê ina mê uperairômai
-
8
|2 Coríntios 12:8|
uper toutou tris ton kurion parekalesa ina apostê ap emou
-
9
|2 Coríntios 12:9|
kai eirêken moi arkei soi ê charis mou ê gar dunamis tsb=mou en astheneia a=teleitai tsb=teleioutai êdista oun mallon kauchêsomai en tais astheneiais mou ina episkênôsê ep eme ê dunamis tou christou
-
10
|2 Coríntios 12:10|
dio eudokô en astheneiais en ubresin en anagkais en diôgmois a=kai tsb=en stenochôriais uper christou otan gar asthenô tote dunatos eimi
-
-
Sugestões

Clique para ler João 4-6
29 de outubro LAB 668
O PROPÓSITO DO EVANGELHO DE JOÃO
João 01-03
É muito evidente que o propósito de João é evangelizar judeus e prosélitos. Ele é consciente da ‘pedra de tropeço’ que a cruz é para os judeus (1Coríntios 1:23), deixando claro o objetivo de tornar coerente a noção do Messias crucificado. Assim, não remove a ofensa que, na cruz, está intrínseca. O que ele sente que tem que fazer, pode fazer, e termina fazendo, são duas coisas: a) demonstrar que a cruz estava lá desde o princípio do ministério de Jesus, que é anunciado como “Cordeiro de Deus”; b) mostrar que a cruz é, ao mesmo tempo, nada menos que um plano de Deus, a evidência da rejeição de um povo a seu Messias, o meio para que Cristo retornasse para a presença do Pai, o centro dos inexplicáveis propósitos de Deus para efetuar a purificação e a vida ao seu povo, o despontar da prometida era escatológica e o inusitado projeto divino em trazer glória a Si mesmo ao ser glorificado em Seu Messias. É por ter esse foco tão definido, que João não fala nada sobre a transfiguração.
Esse propósito pode ser identificado quando analisa-se de perto o “trama” do evangelho de João. Não é um “enredo” montado simplesmente em narrativa de eventos em seqüência. Explicando: quando dizemos “O patrão gritou, e o empregado gritou também”, isso é uma história. Agora, quando dizemos “O patrão gritou inocentemente, e o empregado gritou também, mas de raiva”, isso é um enredo. Apesar de que os acontecimentos são preservados em sua ordem cronológica, esta ordem traz a noção de causalidade. É por isso que o “drama” do evangelho de João apresenta-se de forma tão concisa, estando amarrado, por fim, a algumas coisas: a)ao que poderíamos chamar de “momento X”; b)ao objetivo divino no plano da redenção fundamental para todo o testemunho cristão; c)à morte; d)à ressurreição e exaltação de Cristo Jesus; e e)à necessidade urgente de uma crença autêntica no curso daquele acontecimento. Logo, ao longo do livro, nada detém o autor a trabalhar na ênfase do ponto cruz, ao ponto de, se preciso, chegar a pressionar qualquer ser humano a entrar em concordância neste ponto vitalmente salvívico.
Este objetivo de João é totalmente responsável pela pintura tão maravilhosa das suas ênfases teológicas. Estas ênfases apresentam-se de forma tão integrada que, se há uma tentativa de compartimentalizar a idéia central, separando os seus componentes em itens, termina-se, em grande parte, desfigurando-lhes. E como tudo se condensa? No título que o apóstolo escolhe dar a Jesus: “Palavra”, que, no princípio, sendo Deus, expressou-se a nós.
Fonte: D.A.Carson, “The Gospel According to John” “Introduction”, Intervarsity Press.
Valdeci Júnior
Fátima Silva