-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
11
|Colossenses 1:11|
en pasê dunamei dunamoumenoi kata to kratos tês doxês autou eis pasan upomonên kai makrothumian meta charas
-
12
|Colossenses 1:12|
eucharistountes tô patri tô ikanôsanti a=umas tsb=êmas eis tên merida tou klêrou tôn agiôn en tô phôti
-
13
|Colossenses 1:13|
os errusato êmas ek tês exousias tou skotous kai metestêsen eis tên basileian tou uiou tês agapês autou
-
14
|Colossenses 1:14|
en ô echomen tên apolutrôsin b=[dia ts=dia tsb=tou tsb=aimatos b=autou] ts=autou tên aphesin tôn amartiôn
-
15
|Colossenses 1:15|
os estin eikôn tou theou tou aoratou prôtotokos pasês ktiseôs
-
16
|Colossenses 1:16|
oti en autô ektisthê ta panta tsb=ta en tois ouranois kai tsb=ta epi tês gês ta orata kai ta aorata eite thronoi eite kuriotêtes eite archai eite exousiai ta panta di autou kai eis auton ektistai
-
17
|Colossenses 1:17|
kai autos estin pro pantôn kai ta panta en autô sunestêken
-
18
|Colossenses 1:18|
kai autos estin ê kephalê tou sômatos tês ekklêsias os estin archê prôtotokos ek tôn nekrôn ina genêtai en pasin autos prôteuôn
-
19
|Colossenses 1:19|
oti en autô eudokêsen pan to plêrôma katoikêsai
-
20
|Colossenses 1:20|
kai di autou apokatallaxai ta panta eis auton eirênopoiêsas dia tou aimatos tou staurou autou a=[di tsb=di a=autou] tsb=autou eite ta epi tês gês eite ta b=epi ats=en tois ouranois
-
-
Sugestões

Clique para ler Efésios 1-3
01 de Dezembro LAB 701
OS-TENTAÇÃO
Gálatas 04-06
Nós cristãos ativos freqüentadores de igreja cometemos um erro crasso: o ato da alienação exclusivista. Ostentamos a bandeira da prática religiosa de uma forma tão marcante que chegamos a dar a impressão de que não queremos mais ter contato com a sociedade na qual vivemos. Um dos comportamentos que nos impõe esse fator “cultural” é a maneira como nos vestimos para ir à igreja. Enquanto dizemos que temos que ir a Cristo como estamos, por Ele nos aceitar como somos, damos a impressão de que estamos buscando uma aceitação através da nossa apresentação pessoal em nossas reuniões de culto. É claro que é importante dar o nosso melhor para Deus, inclusive, no vestir-se. Mas, será que o nosso melhor é o mais caro? O mais ostensivo? Ou, até mesmo, o mais esquisito?
Várias vezes, já ouvi moradores comuns de um bairro referirem-se à igreja existente no bairro, à qual eles não freqüentam, como “igreja dos ricos”. Porque vêem todos, sempre, chegando e saindo vestidos de gala. Em plenos 35 graus, de terno e gravata! Isto é muito diferente, para não dizer, ridículo. Coloque-se no lugar de um sem-igreja, que, por iniciativa própria, resolve ir a uma igreja. Ele se arruma da melhor forma possível: calça jeans, sport fino, etc. E quando chega no encontro dos crentes, vê que está muito abaixo do nível. Deve pensar: “nossa, para que Cristo me aceite, vou ter que gastar uma nota mudando meu guarda-roupas”.
A realidade é que muitos não vão à igreja por comunhão, mas por ostentação. E são diferentes, os tipos de ostentação. Nem todas as pessoas ostentam a mesma coisa. Uns ostentam a tradição da família, que, sustentando um sobrenome que lhes dê orgulho, acham-se os donos daquela comunidade de crentes. Outros ostentam o carro, e fazem questão de chegar e sair do estacionamento do templo no momento em que tem mais pessoas o possível espalhadas pelo pátio. Outros ostentam os filhos: que lindo e maravilhoso, ser elogiado por uma família modelo! Ainda há aqueles que querem ostentar idéias, e, depois de muito estudo, vão à reunião dos fiéis para fazer uma exposição de sua intelectualidade. Tem também aqueles que ostentam “poder” ou status, por uma função que exerce no serviço da igreja. Certos jovens ostentam a namorada. Habilidosos ostentam o talento. E assim, podemos nos ver na arquibancada, contemplando a passarela “da(os)tentação”.
Você é tentado a ostentar o quê? Pense. Lembre-se do que Paulo disse: “Quanto a mim, que eu jamais me glorie, a não ser na cruz de nosso Senhor Jesus Cristo, por meio da qual o mundo foi crucificado para mim, e eu para o mundo”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva