-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
11
|Gálatas 1:11|
gnôrizô a=gar tsb=de umin adelphoi to euaggelion to euaggelisthen up emou oti ouk estin kata anthrôpon
-
12
|Gálatas 1:12|
oude gar egô para anthrôpou parelabon auto oute edidachthên alla di apokalupseôs iêsou christou
-
13
|Gálatas 1:13|
êkousate gar tên emên anastrophên pote en tô ioudaismô oti kath uperbolên ediôkon tên ekklêsian tou theou kai eporthoun autên
-
14
|Gálatas 1:14|
kai proekopton en tô ioudaismô uper pollous sunêlikiôtas en tô genei mou perissoterôs zêlôtês uparchôn tôn patrikôn mou paradoseôn
-
15
|Gálatas 1:15|
ote de eudokêsen a=[o tsb=o a=theos] tsb=theos o aphorisas me ek koilias mêtros mou kai kalesas dia tês charitos autou
-
16
|Gálatas 1:16|
apokalupsai ton uion autou en emoi ina euaggelizômai auton en tois ethnesin eutheôs ou prosanethemên sarki kai aimati
-
17
|Gálatas 1:17|
oude anêlthon eis ierosoluma pros tous pro emou apostolous ab=alla ts=all apêlthon eis arabian kai palin upestrepsa eis damaskon
-
18
|Gálatas 1:18|
epeita meta etê tria anêlthon eis ierosoluma istorêsai a=kêphan tsb=petron kai epemeina pros auton êmeras dekapente
-
19
|Gálatas 1:19|
eteron de tôn apostolôn ouk eidon ei mê iakôbon ton adelphon tou kuriou
-
20
|Gálatas 1:20|
a de graphô umin idou enôpion tou theou oti ou pseudomai
-
-
Sugestões
Clique para ler 1 Crônicas 21-24
07 de maio LAB 493
DEPENDE DA SUBMISSÃO
1Crônicas 21-24
Dependendo da situação, Deus pode usar alguém ou não. Na leitura de hoje, vemos alguém bloqueando a possibilidade que Deus teria de usá-lo, pelo menos naquele momento. Refiro-me a Davi que, ao invés de fazer o que Deus queria, resolveu fazer exatamente o contrário. E o resultado disso foi drástico.
Quando saí no mundo para me colocar à disposição do serviço da igreja, do trabalho de Deus, sempre tive um princípio de vida, algo particular meu: ir aonde Deus mandar. Com isso, já rodei muito e aceitei fazer muita coisa que Deus me pediu. Mas, ao longo do ministério, tenho aprendido que “ir aonde Deus mandar”, também implica o “não ir”. Às vezes, nos “metemos” aonde Deus não manda, fazer o que Deus não pede, achando que é bonito. Já dei algumas cabeçadas com isso, sabia? Precisamos estar muito sintonizados com Deus e em comunhão. Devemos pedir para que Ele fale ao nosso coração, nos fazendo entender o que Ele quer façamos e o que não quer que façamos. Mesmo se for algo bom, nobre e excelente aos nossos olhos, se não for da vontade de Deus, não compensa.
Porém, quando acertamos com Deus nos propósitos de fazer ou não as coisas, é uma bênção. Leia 1Crônicas 22 em diante. Você encontrará muitas pessoas trabalhando para Deus, muitos obreiros, muitas pessoas boas. No meio dessas pessoas, há os levitas. Você sabe quem eram eles?
Descendentes de Levi, filho de Jacó, os levitas se originaram através de três descendentes: Gerson, Coate e Merari. Esses três indivíduos fundaram três famílias tribais. Da descendência de Coate, surgiram Moisés e Arão. E essa tribo ficou tão famosa porque foi escolhida por Deus para realizar um trabalho muito importante.
O serviço e os cuidados do tabernáculo e, mais tarde, também do templo, foram confiados aos levitas, devido à posição que eles tinham assumido com relação à apostasia dos israelitas no monte Sinai. Lembra de quando todas as tribos tinham se juntado para cair em pecado e idolatria, adorando o bezerro de ouro? Quando Moisés desceu do monte e fez um chamado para quem quisesse se colocar do lado certo, voluntariamente, os levitas rapidamente retornaram à lealdade que eles tinham a Deus, mostrando zelo pela Sua causa. Em consequência disso, o Senhor escolheu a tribo de Levi para que fossem seus funcionários especiais, realizando os deveres religiosos que, até naquela época, de acordo com o antigo costume patriarcal, era tarefa dos primogênitos.
Aprendemos que se pudermos ser usados por Deus ou não, como uma bênção para a humanidade, dependerá da nossa submissão a Ele. Então, esteja sintonizado, fazendo o que Deus quer!
Valdeci Júnior
Fátima Silva