-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Efésios 1:21|
uperanô pasês archês kai exousias kai dunameôs kai kuriotêtos kai pantos onomatos onomazomenou ou monon en tô aiôni toutô alla kai en tô mellonti
-
22
|Efésios 1:22|
kai panta upetaxen upo tous podas autou kai auton edôken kephalên uper panta tê ekklêsia
-
23
|Efésios 1:23|
êtis estin to sôma autou to plêrôma tou ab=ta panta en pasin plêroumenou
-
1
|Efésios 2:1|
kai umas ontas nekrous tois paraptômasin kai tais amartiais a=umôn
-
2
|Efésios 2:2|
en ais pote periepatêsate kata ton aiôna tou kosmou toutou kata ton archonta tês exousias tou aeros tou pneumatos tou nun energountos en tois uiois tês apeitheias
-
3
|Efésios 2:3|
en ois kai êmeis pantes anestraphêmen pote en tais epithumiais tês sarkos êmôn poiountes ta thelêmata tês sarkos kai tôn dianoiôn kai a=êmetha tsb=êmen tekna phusei orgês ôs kai oi loipoi
-
4
|Efésios 2:4|
o de theos plousios ôn en eleei dia tên pollên agapên autou ên êgapêsen êmas
-
5
|Efésios 2:5|
kai ontas êmas nekrous tois paraptômasin sunezôopoiêsen tô christô chariti este sesôsmenoi
-
6
|Efésios 2:6|
kai sunêgeiren kai sunekathisen en tois epouraniois en christô iêsou
-
7
|Efésios 2:7|
ina endeixêtai en tois aiôsin tois eperchomenois a=to tsb=ton a=uperballon tsb=uperballonta a=ploutos tsb=plouton tês charitos autou en chrêstotêti eph êmas en christô iêsou
-
-
Sugestões

Clique para ler Romanos 5-7
16 de novembro LAB 686
COMEÇANDO ROMANOS
Romanos 01-04
George R. Knight, ao comentar sobre Romanos, dá dois gritos: “Romanos – Misericórdia para TOOOOODOS!” e “Romanos – MISERICOOOORDIA para todos!”. Estes são os berros onomatopaicos mais teológicos que já vi até hoje. Estão cunhados na capa da obra de John C. Brunt, um comentário bíblico do livro de Romanos, cujo título é “The Abundant Life Biblie Amplifier – Romans”. Trata-se de um prático guia à vida cristã abundante no livro de Romanos. Faço questão de ressaltar esse pragmatismo, porque nossos ouvidos ainda devem tinir aos brados originais desta carta. De acordo com Knight, as boas novas que ecoam através a epístola do apóstolo Paulo aos cristãos de Roma necessitam da ênfase que pode ser resumida e precisa ser eternizada em duas palavras: “misericórdia” e “todos”.
“Os primeiros capítulos” de Romanos, explica este teólogo, “lidam com a nossa pecaminosidade e com nossa necessidade de misericórdia: todos nós pecamos e falhamos quanto ao ideal de Deus. Mas Paulo não nos deixa na forca. Depois de apontar a nossa necessidade, ele avança, ao escrever sobre a provisão divina: através de Jesus Cristo, Deus torna a salvação algo disponível para todos”. Aleluia! Esta é uma das principais mensagens do livro de Romanos. E como isto acontece? Leia-se no próprio livro, e comprove, como tais coisas são acontecíveis na realidade prática da vida!
E é por isso que “romanos é muito mais do que apenas um tratado teológico sobre a salvação”. Isso George faz questão de ressaltar. Apesar de tantas explicações, Paulo visa tornar sua mensagem o mais prática possível: Se todos nós precisamos de misericórdia, então nenhum indivíduo ou grupo tem um espaço reservado na feira da salvação. Não! “Ninguém é inerentemente superior a qualquer outra pessoa. Nós não deveríamos julgar uns aos outros. Pelo contrário, deveríamos tratar uns aos outros com a mesma misericórdia e aceitação que Deus tem exercido sobre nós”.
Esse papo é antigo? Pode até ser. Mas o problema é quando nós o obsoletamos. Vamos destravá-lo? Então, procure praticar o exercício de, ao encontrar a velha história da cruz, torná-la nova, fresquinha, uma vez mais na sua vida. Esta é a razão pela qual Deus estende-lhe hoje uma nova chance. É a oportunidade de ler (ou reler), na melhor biblioteca do mundo (a Bíblia), o melhor livro onde você pode encontrar chão suficiente para colocar o que estamos discutindo aqui em prática: Romanos.
Aqui está a justificativa do nosso chamado a este desafio: “Pois desde a criação do mundo os atributos invisíveis de Deus, seu eterno poder e sua natureza divina, têm sido vistos claramente, sendo compreendidos por meio das coisas criadas, de forma que tais homens são indesculpáveis”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva