-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|ZacarÃas 4:1|
vayyâshâbh hammal'âkh haddobhêr biy vay`iyrêniy ke'iysh'asher-yê`or mishenâtho
-
2
|ZacarÃas 4:2|
vayyo'mer 'êlay mâh 'attâh ro'eh vayo'mer[vâ]['omar] râ'iythiy vehinnêh menorath zâhâbh kullâh veghullâh `al-ro'shâh veshibh`âh nêrotheyhâ `âleyhâ shibh`âh veshibh`âh mutsâqoth lannêroth'asher `al-ro'shâh
-
3
|ZacarÃas 4:3|
ushenayim zêythiym `âleyhâ 'echâdh miymiynhaggullâh ve'echâdh `al-semo'lâh
-
4
|ZacarÃas 4:4|
vâ'a`an vâ'omar 'el-hammal'âkhhaddobhêr biy lê'mor mâh-'êlleh 'adhoniy
-
5
|ZacarÃas 4:5|
vayya`an hammal'âkhhaddobhêr biy vayyo'mer 'êlay halo' yâdha`tâ mâh-hêmmâh 'êllehvâ'omar lo' 'adhoniy
-
6
|ZacarÃas 4:6|
vayya`an vayyo'mer 'êlay lê'mor zehdebhar-Adonay 'el-zerubbâbhel lê'mor lo' bhechayil velo' bhekhoachkiy 'im-beruchiy 'âmar Adonay tsebhâ'oth
-
7
|ZacarÃas 4:7|
miy-'attâh har-haggâdhol liphnêy zerubbâbhel lemiyshor vehotsiy' 'eth-hâ'ebhen hâro'shâhteshu'oth chên chên lâh ph
-
8
|ZacarÃas 4:8|
vayhiy dhebhar-Adonay 'êlay lê'mor
-
9
|ZacarÃas 4:9|
yedhêy zerubbâbhel yissedhu habbayith hazzeh veyâdhâyv tebhatsa`nâhveyâdha`tâ kiy-Adonay tsebhâ'oth shelâchaniy 'alêkhem
-
10
|ZacarÃas 4:10|
kiy miybhaz leyom qethannoth vesâmechu verâ'u 'eth-hâ'ebhen habbedhiyl beyadhzerubbâbhel shibh`âh-'êlleh `êynêy Adonay hêmmâh meshothethiym.bekhol-hâ'ârets
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva