-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
11
|Romanos 16:11|
aspasasthe ab=êrôdiôna ts=êrodiôna ton suggenê mou aspasasthe tous ek tôn narkissou tous ontas en kuriô
-
12
|Romanos 16:12|
aspasasthe truphainan kai truphôsan tas kopiôsas en kuriô aspasasthe persida tên agapêtên êtis polla ekopiasen en kuriô
-
13
|Romanos 16:13|
aspasasthe rouphon ton eklekton en kuriô kai tên mêtera autou kai emou
-
14
|Romanos 16:14|
aspasasthe asugkriton phlegonta tsb=erman tsb=patroban ermên a=patroban a=erman kai tous sun autois adelphous
-
15
|Romanos 16:15|
aspasasthe philologon kai ioulian nêrea kai tên adelphên autou kai olumpan kai tous sun autois pantas agious
-
16
|Romanos 16:16|
aspasasthe allêlous en philêmati agiô aspazontai umas ai ekklêsiai a=pasai tou christou
-
17
|Romanos 16:17|
parakalô de umas adelphoi skopein tous tas dichostasias kai ta skandala para tên didachên ên umeis emathete poiountas kai a=ekklinete tsb=ekklinate ap autôn
-
18
|Romanos 16:18|
oi gar toioutoi tô kuriô êmôn tsb=iêsou christô ou douleuousin alla tê eautôn koilia kai dia tês chrêstologias kai eulogias exapatôsin tas kardias tôn akakôn
-
19
|Romanos 16:19|
ê gar umôn upakoê eis pantas aphiketo tsb=chairô tsb=oun tsb=to eph umin a=oun a=chairô thelô de umas sophous tsb=men einai eis to agathon akeraious de eis to kakon
-
20
|Romanos 16:20|
o de theos tês eirênês suntripsei ton satanan upo tous podas umôn en tachei ê charis tou kuriou êmôn iêsou tsb=christou meth umôn s=amên
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 11-14
26 de julho LAB 573
O QUEBRADOR DE PEDRAS
Isaías 11-14
Quando li Isaías 14, na minha leitura, tive uma sensação que, para traduzi-la, é necessário contar uma história que encontrei no site www.pregador.com.br, com o título “O QUEBRADOR DE PEDRAS”. Ela estava catalogada sobre o assunto da inveja. Então, imagine a sensação que tive ao ler esse capítulo.
Segundo a lenda (que é apenas para ilustrar), diz que havia um sujeito muito simples, que ganhava a vida quebrando pedras. Era o quebrador de pedras. Apesar do fato de ter saúde, emprego e família, ele vivia permanentemente insatisfeito.
Certo dia, ele passou em frente à casa de um homem muito rico e importante. Ele sentiu uma terrível inveja, quando viu aquele homem cercado de bens valiosos e pessoas importantes. Do mais profundo do seu ser, pensou: “Ah... como eu queria ser aquele homem!” Então, inexplicavelmente, como num passe de mágica... plim! Foi colocado no lugar do rico.
Mas quando ia começar a usufruir o luxo e o poder, passou em frente daquela casa um importante general, montado num magnífico cavalo, e todos se curvavam diante dele. O quebrador de pedras novamente sentiu inveja e desejou ser aquele general e, mais uma vez, plim! Lá estava ele, em cima do cavalo.
Quando ia começar a desfrutar o prestígio do general, caiu do cavalo, devido ao forte calor do Sol do meio-dia. Então, ele invejou o Sol e... plim!
Ao começar a experimentar todo o poder de seus raios, uma nuvem escura veio e tapou-lhe a visão. Invejou a nuvem escura e... plim!
Quando ia tapar os raios do Sol, passou um forte vento e jogou a nuvem para longe. Invejou o vento e... plim!
E quando ia jogar as nuvens escuras para bem longe, uma montanha quebrou o vento. Invejou a montanha e... plim! Tornou-se a montanha.
Ah... Agora, finalmente, parece que ficou satisfeito, pois, parecia-lhe que, em todo o mundo, nada era mais poderoso que uma grande e inabalável montanha.
Mas foi neste pequeno e único momento de satisfação que ele ouviu um som que lhe era bastante familiar, o som de uma pesada marreta de ferro manejada com habilidade por um musculoso quebrador de pedras, quebrando a montanha devagarzinho.
Interessante! A inveja só pode levar a uma coisa: autodestruição.
Houve um tempo em que tudo era perfeito e ninguém sofria. Mas um anjo infeliz resolveu experimentar algo que não seria bom: ter inveja. A tentação não é pecado, o pecado é alimentá-la. Hoje, arcamos com as consequências dessa inveja: a existência do diabo e o inferno no qual nós precisamos viver.
Não compensa invejar nada de ninguém. Cultive o contentamento e você será muito feliz!
Valdeci Júnior
Fátima Silva