-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Hebreus 1:1|
polumerôs kai polutropôs palai o theos lalêsas tois patrasin en tois prophêtais ep ab=eschatou ts=eschatôn tôn êmerôn toutôn elalêsen êmin en uiô
-
2
|Hebreus 1:2|
on ethêken klêronomon pantôn di ou kai a=epoiêsen tous aiônas tsb=epoiêsen
-
3
|Hebreus 1:3|
os ôn apaugasma tês doxês kai charaktêr tês upostaseôs autou pherôn te ta panta tô rêmati tês dunameôs autou tsb=di tsb=eautou katharismon tsb=poiêsamenos tôn amartiôn a=poiêsamenos tsb=êmôn ekathisen en dexia tês megalôsunês en upsêlois
-
4
|Hebreus 1:4|
tosoutô kreittôn genomenos tôn aggelôn osô diaphorôteron par autous keklêronomêken onoma
-
5
|Hebreus 1:5|
tini gar eipen pote tôn aggelôn uios mou ei su egô sêmeron gegennêka se kai palin egô esomai autô eis patera kai autos estai moi eis uion
-
6
|Hebreus 1:6|
otan de palin eisagagê ton prôtotokon eis tên oikoumenên legei kai proskunêsatôsan autô pantes aggeloi theou
-
7
|Hebreus 1:7|
kai pros men tous aggelous legei o poiôn tous aggelous autou pneumata kai tous leitourgous autou puros phloga
-
8
|Hebreus 1:8|
pros de ton uion o thronos sou o theos eis ton aiôna tou aiônos a=kai tsb=rabdos tsb=euthutêtos ê a=rabdos a=tês a=euthutêtos rabdos tês basileias sou
-
9
|Hebreus 1:9|
êgapêsas dikaiosunên kai emisêsas anomian dia touto echrisen se o theos o theos sou elaion agalliaseôs para tous metochous sou
-
10
|Hebreus 1:10|
kai su kat archas kurie tên gên ethemeliôsas kai erga tôn cheirôn sou eisin oi ouranoi
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Tessalonicenses 1-5
05 de Dezembro LAB 705
COLOSSENSES
Colossenses
De acordo com o Seventh Day Adventist Dictionary, “Kolossai” era uma cidade da Ásia Menor, a sudoeste da Frígia, no rio Lycus, não muito longe do local onde o rio desagua no Maeander. Situando-se a 17.5 km de Laodiceia e a 21 km de Hierápolis, encontrando-se, originalmente, na grande rota comercial que partia de Éfeso, via Magnésia, Colosso e Tarso, terminando na Síria.
Colosso é mencionada por Herodoto e Xenofonte como sendo uma cidade grande e rica. Devia a sua riqueza principalmente à lã e à tinta violeta, chamada colossinus, que aí se produzia. Quando a rota comercial mudou, Colosso entrou em declínio. Podem ainda ser vistas algumas ruínas de Colosso perto da aldeia de Honaz. A população do tempo do Novo Testamento era composta principalmente por frígios, gregos e judeus, embora predominassem os frígios.
A igreja cristã dos colossenses provavelmente tenha sido fundada por Epafras (1:7). Mais tarde, um certo Arquipo passou a ser o seu líder (4:17; Filemon 2). Nos tempos de Paulo, parece que as reuniões eram realizadas na casa de Filemon, o dono de Onésimo, escravo fugitivo convertido por Paulo em Roma e que, mais tarde, voltou para o seu dono (4:10-12). A leitura de hoje, é a carta que Paulo escreveu à igreja desta cidade.
Nesta carta, o apóstolo aconselhou, não somente aos colossenses, mas a todos os cristãos, inclusive a nós, quanto à importância dos relacionamentos cristãos. O cristão precisa ter um autêntico relacionamento com Cristo. É também importante ao cristão, relacionar-se bem com os outros cristãos. E você encontra esta ênfase em toda esta carta. O próprio autor da carta já a introduz com esta preocupação para consigo mesmo, na maneira que introduz o prefácio, com uma saudação. Em seguida, em sua ação de graças, ele lembra a todos os crentes sobre a dependência de Deus, Aquele que deve ser o nosso amigo mais íntimo.
Na esfera cristã, relacionar-se não é somente conversar uns com os outros, mas também pelos outros. Como assim? Conversando com Deus sobre os outros cristãos, orando por eles. Ao interceder-se com eles, você estará relacionando-se com Deus, e com eles.
A excelência da pessoa e da obra de Cristo consiste no fato de que Ele nos libertou do império das trevas e nos transportou para o seu reino de amor. Ele quer-nos sempre junto a Ele. Resta-nos portanto, progredirmos espiritualmente, cuidarmos para não sermos contaminados por heresias, cultivarmos as virtudes cristãs, sermos obedientes, abandonarmos os vícios, cumprirmos com nossos deveres familiares, sermos prudentes, e confiarmos que a graça de Cristo completará o restante.
Pois afinal, não é por estes caprichos, mas por Sua graça, que somos salvos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva