-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
21
|Romanos 1:21|
dioti gnontes ton theon ouch ôs theon edoxasan ê a=êucharistêsan tsb=eucharistêsan all emataiôthêsan en tois dialogismois autôn kai eskotisthê ê asunetos autôn kardia
-
22
|Romanos 1:22|
phaskontes einai sophoi emôranthêsan
-
23
|Romanos 1:23|
kai êllaxan tên doxan tou aphthartou theou en omoiômati eikonos phthartou anthrôpou kai peteinôn kai tetrapodôn kai erpetôn
-
24
|Romanos 1:24|
dio tsb=kai paredôken autous o theos en tais epithumiais tôn kardiôn autôn eis akatharsian tou atimazesthai ta sômata autôn en a=autois tsb=eautois
-
25
|Romanos 1:25|
oitines metêllaxan tên alêtheian tou theou en tô pseudei kai esebasthêsan kai elatreusan tê ktisei para ton ktisanta os estin eulogêtos eis tous aiônas amên
-
26
|Romanos 1:26|
dia touto paredôken autous o theos eis pathê atimias ai te gar thêleiai autôn metêllaxan tên phusikên chrêsin eis tên para phusin
-
27
|Romanos 1:27|
omoiôs te kai oi as=arsenes bt=arrenes aphentes tên phusikên chrêsin tês thêleias exekauthêsan en tê orexei autôn eis allêlous arsenes en arsesin tên aschêmosunên katergazomenoi kai tên antimisthian ên edei tês planês autôn en eautois apolambanontes
-
28
|Romanos 1:28|
kai kathôs ouk edokimasan ton theon echein en epignôsei paredôken autous o theos eis adokimon noun poiein ta mê kathêkonta
-
29
|Romanos 1:29|
peplêrômenous pasê adikia tsb=porneia ponêria pleonexia kakia mestous phthonou phonou eridos dolou kakoêtheias psithuristas
-
30
|Romanos 1:30|
katalalous theostugeis ubristas uperêphanous alazonas epheuretas kakôn goneusin apeitheis
-
-
Sugestões
Clique para ler Ezequiel 21-23
03 de setembro LAB 612
APROVEITE A DISCIPLINA POR AMOR
Ezequiel 21-23
O que significa a expressão “o cetro de meu filho”, de Ezequiel 21:10?
Pra entender essa figura, você precisa tentar entender todo o trecho de texto. Ezequiel 21:8-17 trata da Espada Afiada e Polida.
Na sequência dos capítulos anteriores, o terror da destruição próxima de Jerusalém é descrito neste oráculo aqui, em termos ainda assustadores. A espada não só estava desembainhada, mas está afiada e polida para o dia da matança (v.10). Não era ocasião nem para regozijo, nem para zombaria. Por ocasião do sítio de Jerusalém por Senaqueribe nos dias do rei Ezequias, houve aqueles que, com o maior cinismo, estavam se preparando para o desastre que ameaçava engolfar a cidade dizendo: “Comamos e bebamos, que amanhã morreremos” (Isaías 22:13). Aparentemente, a história iria repetir-se ao Jerusalém ser sitiada pelos exércitos de Nabucodonosor. Esta diferença cínica em face de um perigo mortal reproduziu-se por ocasião do banquete que Belsazar ofereceu a seus grandes à véspera da tomada de Babilônia pelas tropas de Ciro (Daniel 5).
A frase final do v.10, que, a princípio, oferece umas certas dificuldades para ser entendida, poderia ser traduzida assim: “O cetro [na NVI, vareta] de meu filho despreza qualquer [outro] pau”. O termo hebraico “shebet” significa não somente “cetro”, mas também “tribo”. Nas bênçãos que Jacó proferiu em seu leito de morte somente de Judá diz ele beni, “filho meu” (Gênesis 49:9). Levando em consideração estes dois fatos, a frase “a tribo de meu filho” seria uma referência à tribo de Judá. O sentido de toda a frase seria então: “Judá despreza qualquer pau”. “Pau” teria neste contexto o sentido de “castigo”. Como Judá tinha desprezado os castigos mais leves do passado representados pelo “pau”, teria agora que sofrer o castigo da espada afiada e polida.
Através do “matador” do v.11, que é o NABUCODONOSOR, ou melhor, o exército que ele comandava, iria acontecer uma guerra contra todo o povo de Judá, e mesmo os príncipes não escapariam (v.12). O castigo seria feio. Judá, que tinha desprezado os castigos anteriores expressados pela vara, não sobreviveria ao castigo da espada (versos 13 e 10). A carnificina que ocorreria por ocasião do sítio e conquista de Jerusalém é descrita em termos horripilantes nos vv.14-17. E isso tudo realmente aconteceu. Infelizmente.
Lição de aplicação para a nossa vida: quando Deus nos permitir uma leve conseqüência ruim, em vez de desprezarmos a repreensão ou, em vez de até mesmo reclamar com Deus, o melhor é procurar aprender a lição enquanto a disciplina é leve. Caso contrário, a repreensão posterior pode ser insuportável. Concluindo tudo, o conselho é: aproveite a disciplina por amor.
Valdeci Júnior
Fátima Silva