-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Marcos 11:1|
kai ote eggizousin eis a=ierosoluma tsb=ierousalêm eis b=bêthsphagê ats=bêthphagê kai bêthanian pros to oros tôn elaiôn apostellei duo tôn mathêtôn autou
-
2
|Marcos 11:2|
kai legei autois upagete eis tên kômên tên katenanti umôn kai a=euthus tsb=eutheôs eisporeuomenoi eis autên eurêsete pôlon dedemenon eph on oudeis a=oupô anthrôpôn a=ekathisen tsb=kekathiken a=lusate tsb=lusantes auton a=kai a=pherete tsb=agagete
-
3
|Marcos 11:3|
kai ean tis umin eipê ti poieite touto eipate tsb=oti o kurios autou chreian echei kai a=euthus tsb=eutheôs auton ab=apostellei a=palin ts=apostelei ôde
-
4
|Marcos 11:4|
a=kai apêlthon tsb=de kai euron b=[ton] ts=ton pôlon dedemenon pros tsb=tên thuran exô epi tou amphodou kai luousin auton
-
5
|Marcos 11:5|
kai tines tôn ekei estêkotôn elegon autois ti poieite luontes ton pôlon
-
6
|Marcos 11:6|
oi de a=eipan tsb=eipon autois kathôs a=eipen tsb=eneteilato o iêsous kai aphêkan autous
-
7
|Marcos 11:7|
kai a=pherousin tsb=êgagon ton pôlon pros ton iêsoun kai a=epiballousin tsb=epebalon autô ta imatia autôn kai ekathisen ep a=auton tsb=autô
-
8
|Marcos 11:8|
a=kai polloi tsb=de ta imatia autôn estrôsan eis tên odon alloi de a=stibadas tsb=stoibadas a=kopsantes tsb=ekopton ek tôn a=agrôn tsb=dendrôn tsb=kai tsb=estrônnuon tsb=eis tsb=tên tsb=odon
-
9
|Marcos 11:9|
kai oi proagontes kai oi akolouthountes ekrazon tsb=legontes ôsanna eulogêmenos o erchomenos en onomati kuriou
-
10
|Marcos 11:10|
eulogêmenê ê erchomenê basileia tsb=en tsb=onomati tsb=kuriou tou patros êmôn ab=dauid ts=dabid ôsanna en tois upsistois
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 1-3
11 de Dezembro LAB 711
AMOROSO E ÚTIL
Filemom
Quem foi Filemon? Foi um cristão convertido pela pregação de Paulo e em cuja casa havia uma igreja. Da mesma raiz de Fileo (amor) a palavra “Filemom” significa “amoroso”. Ele foi um habitante da cidade de Colosso e, aparentemente, alguém com uma boa reputação entre os cidadãos daquela cidade (Cl 4:9; Fm 1:2). Depois de entrar em contato com o Evangelho através do apóstolo dos gentios (19), ocupou um lugar proeminente na comunidade cristã pela sua piedade e beneficência (4-7). É mencionado na sua epístola como “nosso cooperador” e, por isso, terá ocupado um qualquer cargo na igreja de Colosso; seja como for, o título demonstra que ele tomou parte na obra de propagação do Evangelho. Filemom era o dono (ou, patrão) de Onésimo.
Quem foi Onésimo? A palavra “Onésimo” significa “útil”. Ele foi um escravo que, depois de roubar o seu senhor Filémon, em Colosso, fugiu para Roma, onde foi convertido por Paulo. Este enviou-o de volta ao seu senhor com a epístola que tem o seu nome. Aí ele pede a Filémon que receba o seu escravo como a um “irmão fiel e amado”. Paulo oferece-se para pagar a Filémon tudo o que o seu servo lhe roubara e a carregar sobre si o mal que ele lhe fizera. Ao regressar, Onésimo foi acompanhado por Tíquico, que era quem levava a epístola para os colossensses (Fm 1:16, 18).
Para o teólogo William Barclay, “a Carta a Filemom é extraordinária devido ao fato de que nela vemos a grandiosa imagem de Paulo pedindo um favor. Nenhum homem pediu menos favores que Paulo, mas nesta Carta pede um, nem tanto para si mesmo, senão para Onésimo, que tinha tomado um caminho equivocado e a quem Paulo estava ajudando a encontrar o caminho de retorno”.
Recapitulando e resumindo, Filemom era um colossense de certa notoriedade e riqueza, convertido durante o ministério de Paulo. Onésimo era o escravo de Filemom que havia fugido de seu Senhor, indo para Roma onde converteu-se à fé cristã por meio de Paulo. Este o manteve consigo, até que sua conduta demonstrou a sinceridade de sua conversão. Desejando reparar o dano que havia infligido, temendo o merecido castigo por sua ofensa, pediu ao apóstolo que escrevesse a Filemom. Paulo não parece argumentar em qualquer outra passagem com maior beleza, ou exortar com mais força do que nesta carta.
A história deste escravo colossensse fugitivo é uma prova notável da facilidade com que se acedia à presença do prisioneiro, acesso esse que estava garantido a todos e “uma bela ilustração tanto do caráter de Paulo como do poder transformador e dos princípios justos do Evangelho.
Valdeci Júnior
Fátima Silva