-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Marcos 11:1|
kai ote eggizousin eis a=ierosoluma tsb=ierousalêm eis b=bêthsphagê ats=bêthphagê kai bêthanian pros to oros tôn elaiôn apostellei duo tôn mathêtôn autou
-
2
|Marcos 11:2|
kai legei autois upagete eis tên kômên tên katenanti umôn kai a=euthus tsb=eutheôs eisporeuomenoi eis autên eurêsete pôlon dedemenon eph on oudeis a=oupô anthrôpôn a=ekathisen tsb=kekathiken a=lusate tsb=lusantes auton a=kai a=pherete tsb=agagete
-
3
|Marcos 11:3|
kai ean tis umin eipê ti poieite touto eipate tsb=oti o kurios autou chreian echei kai a=euthus tsb=eutheôs auton ab=apostellei a=palin ts=apostelei ôde
-
4
|Marcos 11:4|
a=kai apêlthon tsb=de kai euron b=[ton] ts=ton pôlon dedemenon pros tsb=tên thuran exô epi tou amphodou kai luousin auton
-
5
|Marcos 11:5|
kai tines tôn ekei estêkotôn elegon autois ti poieite luontes ton pôlon
-
6
|Marcos 11:6|
oi de a=eipan tsb=eipon autois kathôs a=eipen tsb=eneteilato o iêsous kai aphêkan autous
-
7
|Marcos 11:7|
kai a=pherousin tsb=êgagon ton pôlon pros ton iêsoun kai a=epiballousin tsb=epebalon autô ta imatia autôn kai ekathisen ep a=auton tsb=autô
-
8
|Marcos 11:8|
a=kai polloi tsb=de ta imatia autôn estrôsan eis tên odon alloi de a=stibadas tsb=stoibadas a=kopsantes tsb=ekopton ek tôn a=agrôn tsb=dendrôn tsb=kai tsb=estrônnuon tsb=eis tsb=tên tsb=odon
-
9
|Marcos 11:9|
kai oi proagontes kai oi akolouthountes ekrazon tsb=legontes ôsanna eulogêmenos o erchomenos en onomati kuriou
-
10
|Marcos 11:10|
eulogêmenê ê erchomenê basileia tsb=en tsb=onomati tsb=kuriou tou patros êmôn ab=dauid ts=dabid ôsanna en tois upsistois
-
-
Sugestões

Clique para ler Gálatas 4-6
30 de novembro LAB 700
SEM IDIOTICES!
Gálatas 01-03
“Assim, a lei foi o nosso tutor até Cristo, para que fôssemos justificados pela fé (Gálatas 3:24)”. Como entender este verso? Imagine a cena.
Bem vestida, adornada, maquiada e com o cabelo preparado. A mulher entra na sala de espera, de um ambiente, embora coletivo, altamente requintado. Várias outras estão no recinto, sentadas ou em pé, conversando, lendo ou sem fazer nada, mas todas atentas a tudo que se passa ao redor. Aquela que acaba de chegar passa pelo meio da sala tentando firmar a melhor postura possível, senta-se numa poltrona bem posicionada, cruza as pernas, dá um sorriso para todas.
Incrível! Todas sorriem para ela! E mais incrível ainda, é que os sorrisos continuam. Agora não para ela, mas para baixo, para trás de uma mão que tenta disfarçar e esconder o rosto, para o sorriso de outra amiga que esteja perto, menos para ela... Logo ela percebe: os sorrisos não são para ela, mas sobre ela. “Estão rindo de mim!”, é o apavorante pensamento que lhe sobe à espinha. Puxa o mini vestido em direção ao joelho, olha o busto, arruma o bracelete, joga o cabelo... E os olhares esquisitos em sua direção continuam. “O que será?”. Que perturbador!
A descoberta se lhe sobrevêm de um espelho arrancado da bolsa apressadamente. Ao mirar sua ferramenta do kit de embelezamento, a pecinha de vidro metalizado lhe mostra uma inesperada e incrível mancha no rosto. O nítido, grande e espalhafatoso borrão negro lhe assusta. Enquanto arregala os olhos, dá um suspiro, empina o tórax, e começa a entrar em pânico. “Algo precisa ser feito!”, é o que ela pensa!
Pensa e faz. Rapidamente começa a friccionar o espelho na mancha do rosto, na tentativa de limpá-la. A mancha se espalha ainda mais, passando agora para o espelho, e conseqüentemente para as mãos. Afastando um pouco o espelho, ao mirá-lo, vê mais borrões do que anteriormente. E mais risos, também, podem ser ouvidos. Que desespero! Ela então insiste em esfregar o espelho no rosto, de forma mais forte ainda, com mais velocidade! Mas não consegue entender por quê o espelho não limpa a mancha. Afinal, o espelho não lhe mostrara a mancha?
É assim que fazemos, a cada vez que, ao identificarmos o nosso pecado através do que a lei nos mostra, tentamos usar a lei para nos “redimir”. A Lei de Deus é o espelho (Romanos 3:20; 7:7; Tiago 1:22-25) que nos faz ir até à fonte da Água da Vida (1Coríntios 10:14), que é Jesus. Só Ele, pode lavar-nos, com Seu sangue, e nos deixar totalmente isentos das nossas manchas de pecado. Não sejamos idiotas! Busquemo-Lo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva