-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
11
|Marcos 2:11|
soi legô a=egeire tsb=egeirai tsb=kai aron ton a=krabatton tsb=krabbaton sou kai upage eis ton oikon sou
-
12
|Marcos 2:12|
kai êgerthê tsb=eutheôs kai a=euthus aras ton a=krabatton tsb=krabbaton exêlthen a=emprosthen tsb=enantion pantôn ôste existasthai pantas kai doxazein ton theon legontas oti tsb=oudepote outôs a=oudepote eidomen
-
13
|Marcos 2:13|
kai exêlthen palin para tên thalassan kai pas o ochlos êrcheto pros auton kai edidasken autous
-
14
|Marcos 2:14|
kai paragôn eiden leuin ton tou alphaiou kathêmenon epi to telônion kai legei autô akolouthei moi kai anastas êkolouthêsen autô
-
15
|Marcos 2:15|
kai a=ginetai tsb=egeneto tsb=en tsb=tô katakeisthai auton en tê oikia autou kai polloi telônai kai amartôloi sunanekeinto tô iêsou kai tois mathêtais autou êsan gar polloi kai a=êkolouthoun tsb=êkolouthêsan autô
-
16
|Marcos 2:16|
kai oi grammateis a=tôn a=pharisaiôn tsb=kai tsb=oi tsb=pharisaioi idontes a=oti tsb=auton a=esthiei tsb=esthionta meta tôn tsb=telônôn tsb=kai amartôlôn a=kai a=telônôn elegon tois mathêtais autou tsb=ti oti meta tôn telônôn kai amartôlôn esthiei tsb=kai
-
17
|Marcos 2:17|
kai akousas o iêsous legei autois a=[oti] ou chreian echousin oi ischuontes iatrou all oi kakôs echontes ouk êlthon kalesai dikaious alla amartôlous tsb=eis tsb=metanoian
-
18
|Marcos 2:18|
kai êsan oi mathêtai iôannou kai oi a=pharisaioi tsb=tôn tsb=pharisaiôn nêsteuontes kai erchontai kai legousin autô ab=dia ab=ti ts=diati oi mathêtai iôannou kai oi a=mathêtai tôn pharisaiôn nêsteuousin oi de soi mathêtai ou nêsteuousin
-
19
|Marcos 2:19|
kai eipen autois o iêsous mê dunantai oi uioi tou numphônos en ô o numphios met autôn estin nêsteuein oson chronon tsb=meth tsb=eautôn echousin ton numphion a=met a=autôn ou dunantai nêsteuein
-
20
|Marcos 2:20|
eleusontai de êmerai otan aparthê ap autôn o numphios kai tote nêsteusousin en a=ekeinê tsb=ekeinais a=tê tsb=tais a=êmera tsb=êmerais
-
-
Sugestões
Clique para ler Deuteronômio 8-10
27 de fevereiro LAB 424
QUEM É O DONO DO PEDAÇO?
Deuteronômio 08-10
Você tem dado duro para se manter na vida? Jogou pesado para chegar onde chegou? As coisas que você tem custaram caro para você? É assim que você pensa? Então, leia o que a Bíblia diz sobre isso: “Não digam, pois, em seu coração: a minha capacidade e a força das minhas mãos ajuntaram para mim toda esta riqueza. Mas lembrem-se do Senhor, o seu Deus, pois é ele que lhes dá a capacidade de produzir riqueza, confirmando a aliança que jurou aos seus antepassados, conforme hoje se vê.”
Essa visão bíblica é diferente do modo que estamos acostumados a pensar. Perceba que, em toda a leitura de hoje, Deus não olha para nós como se fôssemos donos do próprio nariz. Constantemente, Ele chama a atenção para que nos lembremos dos benefícios que Ele nos dá, do Seu socorro e também deixa claro sobre o que pode acontecer se formos infiéis. Se perdermos a lei de vista, Ele faz questão de recolocá-la para nós, tanto para nos chamar na retranca, para nossa vocação, quanto para nos exortar à obediência.
Na realidade, sua vida aqui neste mundo, é simplesmente uma incumbência de confiança. Em outras palavras, o tempo que temos de vida aqui na Terra, a nossa energia, a inteligência que temos, as oportunidades e os recursos, são simplesmente dádivas que Deus entrega para cuidarmos e administrarmos. Nessa história, você é um mordomo daquilo que Deus vai dando para você. No Salmo 24:1, não lemos que ao Senhor pertencem o mundo e tudo o que nele existe? Afinal, a Terra e todos os seres vivos que nela vivem são dEle.
Isso nos deixa na seguinte situação: na realidade, nunca seremos donos de coisa nenhuma, durante esse curto espaço de tempo de vida aqui neste planeta. Durante esta vida, o que acontece é que o Senhor nos empresta a Terra, enquanto estamos por aqui. Não é lógico? Pense bem: a Terra, na realidade, já existia e já era propriedade de Deus antes que chegássemos a ela, certo? Depois que morremos, não levamos nada, e Deus continuará emprestando a Terra e esses recursos para as outras pessoas que vierem depois de nós. Portanto, tudo o que podemos fazer é desfrutar desses recursos e deste planeta por um curto período de tempo de, talvez, 80 anos. Então, não temos do que ficar nos gabando. Lembre-se do verso que está na leitura de hoje: “Não digam, pois, em seu coração: a minha capacidade e a forca das minhas mãos ajuntaram para mim toda esta riqueza. Mas lembrem-se do seu Deus, pois é ele que lhes dá a capacidade.”
Valdeci Júnior
Fátima Silva