-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
41
|Marcos 6:41|
kai labôn tous pente artous kai tous duo ichthuas anablepsas eis ton ouranon eulogêsen kai kateklasen tous artous kai edidou tois mathêtais a=[autou] tsb=autou ina a=paratithôsin tsb=parathôsin autois kai tous duo ichthuas emerisen pasin
-
42
|Marcos 6:42|
kai ephagon pantes kai echortasthêsan
-
43
|Marcos 6:43|
kai êran a=klasmata tsb=klasmatôn dôdeka a=kophinôn tsb=kophinous a=plêrômata tsb=plêreis kai apo tôn ichthuôn
-
44
|Marcos 6:44|
kai êsan oi phagontes a=[tous a=artous] tsb=tous tsb=artous ts=ôsei pentakischilioi andres
-
45
|Marcos 6:45|
kai a=euthus tsb=eutheôs ênagkasen tous mathêtas autou embênai eis to ploion kai proagein eis to peran pros s=bêthsaida abt=bêthsaidan eôs autos a=apoluei tsb=apolusê ton ochlon
-
46
|Marcos 6:46|
kai apotaxamenos autois apêlthen eis to oros proseuxasthai
-
47
|Marcos 6:47|
kai opsias genomenês ên to ploion en mesô tês thalassês kai autos monos epi tês gês
-
48
|Marcos 6:48|
kai a=idôn tsb=eiden autous basanizomenous en tô elaunein ên gar o anemos enantios autois tsb=kai peri tetartên phulakên tês nuktos erchetai pros autous peripatôn epi tês thalassês kai êthelen parelthein autous
-
49
|Marcos 6:49|
oi de idontes auton tsb=peripatounta epi tês thalassês a=peripatounta edoxan a=oti phantasma a=estin tsb=einai kai anekraxan
-
50
|Marcos 6:50|
pantes gar auton eidon kai etarachthêsan a=o a=de a=euthus tsb=kai tsb=eutheôs elalêsen met autôn kai legei autois tharseite egô eimi mê phobeisthe
-
-
Sugestões
Clique para ler Isaías 11-14
26 de julho LAB 573
O QUEBRADOR DE PEDRAS
Isaías 11-14
Quando li Isaías 14, na minha leitura, tive uma sensação que, para traduzi-la, é necessário contar uma história que encontrei no site www.pregador.com.br, com o título “O QUEBRADOR DE PEDRAS”. Ela estava catalogada sobre o assunto da inveja. Então, imagine a sensação que tive ao ler esse capítulo.
Segundo a lenda (que é apenas para ilustrar), diz que havia um sujeito muito simples, que ganhava a vida quebrando pedras. Era o quebrador de pedras. Apesar do fato de ter saúde, emprego e família, ele vivia permanentemente insatisfeito.
Certo dia, ele passou em frente à casa de um homem muito rico e importante. Ele sentiu uma terrível inveja, quando viu aquele homem cercado de bens valiosos e pessoas importantes. Do mais profundo do seu ser, pensou: “Ah... como eu queria ser aquele homem!” Então, inexplicavelmente, como num passe de mágica... plim! Foi colocado no lugar do rico.
Mas quando ia começar a usufruir o luxo e o poder, passou em frente daquela casa um importante general, montado num magnífico cavalo, e todos se curvavam diante dele. O quebrador de pedras novamente sentiu inveja e desejou ser aquele general e, mais uma vez, plim! Lá estava ele, em cima do cavalo.
Quando ia começar a desfrutar o prestígio do general, caiu do cavalo, devido ao forte calor do Sol do meio-dia. Então, ele invejou o Sol e... plim!
Ao começar a experimentar todo o poder de seus raios, uma nuvem escura veio e tapou-lhe a visão. Invejou a nuvem escura e... plim!
Quando ia tapar os raios do Sol, passou um forte vento e jogou a nuvem para longe. Invejou o vento e... plim!
E quando ia jogar as nuvens escuras para bem longe, uma montanha quebrou o vento. Invejou a montanha e... plim! Tornou-se a montanha.
Ah... Agora, finalmente, parece que ficou satisfeito, pois, parecia-lhe que, em todo o mundo, nada era mais poderoso que uma grande e inabalável montanha.
Mas foi neste pequeno e único momento de satisfação que ele ouviu um som que lhe era bastante familiar, o som de uma pesada marreta de ferro manejada com habilidade por um musculoso quebrador de pedras, quebrando a montanha devagarzinho.
Interessante! A inveja só pode levar a uma coisa: autodestruição.
Houve um tempo em que tudo era perfeito e ninguém sofria. Mas um anjo infeliz resolveu experimentar algo que não seria bom: ter inveja. A tentação não é pecado, o pecado é alimentá-la. Hoje, arcamos com as consequências dessa inveja: a existência do diabo e o inferno no qual nós precisamos viver.
Não compensa invejar nada de ninguém. Cultive o contentamento e você será muito feliz!
Valdeci Júnior
Fátima Silva