-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Daniel 7:1|
bishnath chadhâh lebhêle'shatsar melekh bâbhel dâniyyê'l chêlemchazâh vechezvêy rê'shêh `al-mishkebhêh bê'dhayin chelmâ' khethabh rê'shmilliyn 'amar
-
2
|Daniel 7:2|
`ânêh dhâniyyê'l ve'âmar châzêh havêyth bechezviy`im-lêylyâ' va'aru 'arba` ruchêy shemayyâ' meghiychân leyammâ'rabbâ'
-
3
|Daniel 7:3|
ve'arba` chêyvân rabhrebhân solqân min-yammâ' shânyândâ' min-dâ'
-
4
|Daniel 7:4|
qadhmâythâ' khe'aryêh veghappiyn diy-neshar lah châzêhhavêyth `adh diy-meriythu ghappayh unethiylath min-'ar`â' ve`al-raghlayinke'enâsh hoqiymath ulebhabh 'enâsh yehiybh lah
-
5
|Daniel 7:5|
va'aru chêyvâh 'ochoriythinyânâh dâmyâh ledhobh velisthar-chadh hoqimath uthelâth `il`iynbephummah bêyn shinnayyah [shinnah] vekhên 'âmriyn lah qumiy'akhuliy besar saggiy'
-
6
|Daniel 7:6|
bâ'thar denâh châzêh havêyth va'aru 'ochoriy.kinmar velah gappiyn 'arba` diy-`oph `al-gabbayyah [gabbah]ve'arbe`âh rê'shiyn lechêyvthâ' veshâlthân yehiybh lah
-
7
|Daniel 7:7|
bâ'thar denâhchâzêh havêyth bechezvêy lêylyâ' va'aru chêyvâh rebhiy`âyâh[rebhiy`â'âh] dechiylâh ve'êymthâniy vethaqqiyphâ' yattiyrâ' veshinnayindiy-pharzel lah rabhrebhân 'âkhlâh umaddeqâh ushe'ârâ' beraghlayyah[b][raghlah] râphsâh vehiy' meshanneyâh min-kâl-chêyvâthâ' diyqâdhâmayh veqarnayin `asar lah
-
8
|Daniel 7:8|
mistakkal havêyth beqarnayyâ'va'alu qeren 'ochoriy ze`êyrâh silqâth bêynêyhon [bêynêyhên] uthelâthmin-qarnayyâ' qadhmâyâthâ' 'eth`aqaru ['eth`aqarâh] min-qodhâmayyah [qodhâmah] va'alu `ayniyn ke`aynêy 'anâshâ'beqarnâ'-dhâ' uphum memallil rabhrebhân
-
9
|Daniel 7:9|
châzêh havêyth `adh diykhorsâvân remiyv ve`attiyq yomiyn yethibh lebhushêh kithlagh chivvâr use`arrê'shêh ka`amar neqê' korseyêh shebhiybhiyn diy-nur galgillohiy nurdâliq
-
10
|Daniel 7:10|
nehar diy-nur nâghêdh venâphêq min-qodhâmohiy 'eleph'alphayim ['alphiyn] yeshammeshunnêh veribbo rabbevân [ribhebhân]qâdhâmohiy yequmun diynâ' yethibh vesiphriyn pethiychu
-
-
Sugestões
Clique para ler Daniel 4-6
13 de setembro LAB 257
PRIORIDADE É IMPORTANTE?
Daniel 04-06
O que é prioridade?
Daniel já estava com quase 90 anos. Dario, o rei de Babilônia, que na realidade era um “medo”, promoveu o profeta à mais alta posição que poderia ser ocupada por um cidadão daquele império. Mas é interessante que Daniel não deixou que o “status” do seu cargo lhe subisse para a cabeça, fazendo com que ele alterasse a regularidade dos hábitos de sua vida devocional. Com isso, Deus o fez prosperar na sua importante função pública.
Mas, devido ao seu êxito, os colegas de trabalho invejosos de Daniel fizeram uma conspiração contra ele. Eles induziram a Dario a assinar um decreto de que qualquer pessoa que, naqueles próximos trinta dias, orasse a outro Deus, que não fosse o rei da Babilônia, deveria ser lançada na cova dos leões. Essa era uma lei que, além de pôr a vida de Daniel em risco, ainda colocava o relacionamento de Daniel, também, em perigo. E agora? O que ele iria fazer? Se fosse você, o que faria?
Sabe o que Daniel fez? Colocou os seus períodos de oração na frente de tudo e de todos. Prioridade é prioridade; princípio é princípio; e isso não se negocia. Daniel “foi para casa, para o seu quarto, no andar de cima, onde as janelas davam para Jerusalém e ali fez o que costumava fazer: três vezes por dia ele se ajoelhava e orava, agradecendo ao seu Deus”. Tem gente, hoje em dia, que ao deparar-se com a prova que foi colocada para Daniel, vai dizer que agir como Daniel seria fanatismo. Isso é um raciocínio lógico: “certamente, Deus compreenderia se fosse preciso omitir os períodos pessoais de oração durante um mês, com a ‘nobre’ finalidade da preservação da vida”, pensariam. Outros tentariam dar um jeitinho, orando secretamente, levando uma vida dúbia. Mas Daniel não; quando ele considerou essas alternativas, ele percebeu que, naquelas circunstâncias, se ele fizesse isso, estaria dando uma impressão errada sobre o que era prioridade para ele e levaria outros a pensarem que ele consentia com a idéia de que a oração era prejudicial. Isso seria um falso testemunho, através do qual estaria negando o seu Deus.
Você tem o privilégio de poder elevar os seus pensamentos a Deus a qualquer momento durante o dia, em oração. Aproveite esse privilégio. Mas tenha também, diariamente, o hábito de ter um lugar especial e uma hora marcada para, sozinho, se encontrar com o seu Deus, através da oração.
Os muçulmanos são pontuais: param pra fazer uma oração para Alá, diariamente, cinco vezes. E você, cristão, tem sido fiel em adorar a Deus? Experimente isso na sua vida!
Valdeci Júnior
Fátima Silva