-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Daniel 7:1|
bishnath chadhâh lebhêle'shatsar melekh bâbhel dâniyyê'l chêlemchazâh vechezvêy rê'shêh `al-mishkebhêh bê'dhayin chelmâ' khethabh rê'shmilliyn 'amar
-
2
|Daniel 7:2|
`ânêh dhâniyyê'l ve'âmar châzêh havêyth bechezviy`im-lêylyâ' va'aru 'arba` ruchêy shemayyâ' meghiychân leyammâ'rabbâ'
-
3
|Daniel 7:3|
ve'arba` chêyvân rabhrebhân solqân min-yammâ' shânyândâ' min-dâ'
-
4
|Daniel 7:4|
qadhmâythâ' khe'aryêh veghappiyn diy-neshar lah châzêhhavêyth `adh diy-meriythu ghappayh unethiylath min-'ar`â' ve`al-raghlayinke'enâsh hoqiymath ulebhabh 'enâsh yehiybh lah
-
5
|Daniel 7:5|
va'aru chêyvâh 'ochoriythinyânâh dâmyâh ledhobh velisthar-chadh hoqimath uthelâth `il`iynbephummah bêyn shinnayyah [shinnah] vekhên 'âmriyn lah qumiy'akhuliy besar saggiy'
-
6
|Daniel 7:6|
bâ'thar denâh châzêh havêyth va'aru 'ochoriy.kinmar velah gappiyn 'arba` diy-`oph `al-gabbayyah [gabbah]ve'arbe`âh rê'shiyn lechêyvthâ' veshâlthân yehiybh lah
-
7
|Daniel 7:7|
bâ'thar denâhchâzêh havêyth bechezvêy lêylyâ' va'aru chêyvâh rebhiy`âyâh[rebhiy`â'âh] dechiylâh ve'êymthâniy vethaqqiyphâ' yattiyrâ' veshinnayindiy-pharzel lah rabhrebhân 'âkhlâh umaddeqâh ushe'ârâ' beraghlayyah[b][raghlah] râphsâh vehiy' meshanneyâh min-kâl-chêyvâthâ' diyqâdhâmayh veqarnayin `asar lah
-
8
|Daniel 7:8|
mistakkal havêyth beqarnayyâ'va'alu qeren 'ochoriy ze`êyrâh silqâth bêynêyhon [bêynêyhên] uthelâthmin-qarnayyâ' qadhmâyâthâ' 'eth`aqaru ['eth`aqarâh] min-qodhâmayyah [qodhâmah] va'alu `ayniyn ke`aynêy 'anâshâ'beqarnâ'-dhâ' uphum memallil rabhrebhân
-
9
|Daniel 7:9|
châzêh havêyth `adh diykhorsâvân remiyv ve`attiyq yomiyn yethibh lebhushêh kithlagh chivvâr use`arrê'shêh ka`amar neqê' korseyêh shebhiybhiyn diy-nur galgillohiy nurdâliq
-
10
|Daniel 7:10|
nehar diy-nur nâghêdh venâphêq min-qodhâmohiy 'eleph'alphayim ['alphiyn] yeshammeshunnêh veribbo rabbevân [ribhebhân]qâdhâmohiy yequmun diynâ' yethibh vesiphriyn pethiychu
-
-
Sugestões
Clique para ler Daniel 7-9
14 de setembro LAB 258
PURIFICAÇÃO ETERNA
Daniel 07-09
No santuário israelita, a limpeza de todo aquele sangue acumulado ao longo do ano era feita no “Dia da Purificação do Santuário”. Era chamado, também, de “Dia da Expiação” ou “Yom Kippur”, que era o décimo dia do mês Tishri, no calendário judaico. Nesse dia, era feita uma expiação pelos pecados de todo o povo através do sacrifício de um único animal, que tomava sobre si todas as iniqüidades, representando a Cristo (Levítico 16; Hebreus 10:12). Depois de expiados, os pecados eram simbolicamente transferidos para outro animal: um bode. Ele representava Satanás e morria por conseqüência natural da situação envolvente do pecado, sem derramamento de sangue intercessor (Levítico 16:22).
O santuário celestial também necessita ser purificado. “Portanto, era necessário que as cópias das coisas que estão nos céus fossem purificadas com esses sacrifícios, mas as próprias coisas celestiais com sacrifícios superiores” (Hebreus 9:23). O grande dia da expiação da história humana teve data marcada pela Bíblia. O anjo havia dito que, quando se passassem 2300 anos, começaria tal purificação. “Isso tudo levará duas mil e trezentas tardes e manhãs; então o santuário será reconsagrado” (Daniel 8:14). A palavra “reconsagrado” aqui significa “justificado”, o que indica um julgamento. O Yom Kippur era um dia considerado pelos judeus como um dia de julgamento final (anual), onde eles eram realmente justificados de seus pecados que haviam se acumulado no tabernáculo, porque tal tenda estava sendo purificada. O pecado seria, enfim, banido e esquecido do arraial (Levítico 16).
Se contarmos 2300 anos, chegaremos a 1844 d.C. Desse ano em diante, o ministério de Cristo se ampliou do Lugar Santo para o Lugar Santíssimo no Santuário Celestial.
Estamos vivendo no grande Yom Kippur do período de pecado neste planeta. É dia, ou melhor, tempo de juízo. Nosso grande Sumo Sacerdote é também o Juiz (João 5:22) do cristão, “pois chegou a hora de começar o julgamento pela casa de Deus” (1Pedro 4:17). “Tronos foram colocados, e um ancião se assentou... o tribunal iniciou o julgamento, e os livros foram abertos” (Daniel 7:9-10) para que o universo (1Coríntios 4:9) verifique o nosso nome (Apocalipse 20:15; 21:27) e os nossos atos (Malaquias 3:16).
Mas não tema esse julgamento. Nosso advogado é o próprio Juiz (1João 1:21)! Ele há de julgar o mundo com justiça (Atos 17:31) porque não quer ver nenhuma possibilidade de um inocente ser executado com a morte eterna. Se você for amigo dEle, com certeza, quando seu nome for passado em revista, será absolvido. “Portanto, visto que temos um grande sumo sacerdote que adentrou os céus, Jesus, o Filho de Deus, apeguemo-nos com toda a firmeza à fé que professamos” (Hebreus 8:14).
Valdeci Júnior
Fátima Silva