-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
5
|Daniel 7:5|
va'aru chêyvâh 'ochoriythinyânâh dâmyâh ledhobh velisthar-chadh hoqimath uthelâth `il`iynbephummah bêyn shinnayyah [shinnah] vekhên 'âmriyn lah qumiy'akhuliy besar saggiy'
-
6
|Daniel 7:6|
bâ'thar denâh châzêh havêyth va'aru 'ochoriy.kinmar velah gappiyn 'arba` diy-`oph `al-gabbayyah [gabbah]ve'arbe`âh rê'shiyn lechêyvthâ' veshâlthân yehiybh lah
-
7
|Daniel 7:7|
bâ'thar denâhchâzêh havêyth bechezvêy lêylyâ' va'aru chêyvâh rebhiy`âyâh[rebhiy`â'âh] dechiylâh ve'êymthâniy vethaqqiyphâ' yattiyrâ' veshinnayindiy-pharzel lah rabhrebhân 'âkhlâh umaddeqâh ushe'ârâ' beraghlayyah[b][raghlah] râphsâh vehiy' meshanneyâh min-kâl-chêyvâthâ' diyqâdhâmayh veqarnayin `asar lah
-
8
|Daniel 7:8|
mistakkal havêyth beqarnayyâ'va'alu qeren 'ochoriy ze`êyrâh silqâth bêynêyhon [bêynêyhên] uthelâthmin-qarnayyâ' qadhmâyâthâ' 'eth`aqaru ['eth`aqarâh] min-qodhâmayyah [qodhâmah] va'alu `ayniyn ke`aynêy 'anâshâ'beqarnâ'-dhâ' uphum memallil rabhrebhân
-
9
|Daniel 7:9|
châzêh havêyth `adh diykhorsâvân remiyv ve`attiyq yomiyn yethibh lebhushêh kithlagh chivvâr use`arrê'shêh ka`amar neqê' korseyêh shebhiybhiyn diy-nur galgillohiy nurdâliq
-
10
|Daniel 7:10|
nehar diy-nur nâghêdh venâphêq min-qodhâmohiy 'eleph'alphayim ['alphiyn] yeshammeshunnêh veribbo rabbevân [ribhebhân]qâdhâmohiy yequmun diynâ' yethibh vesiphriyn pethiychu
-
11
|Daniel 7:11|
châzêh havêythbê'dhayin min-qâl millayyâ' rabhrebhâthâ' diy qarnâ' memallelâh châzêhhavêyth `adh diy qethiylath chêyvthâ' vehubhadh gishmah viyhiybhath liyqêdhath'eshâ'
-
12
|Daniel 7:12|
ushe'âr chêyvâthâ' he`diyv shâlthânhon ve'arkhâh bhechayyiynyehiybhath lehon `adh-zeman ve`iddân
-
13
|Daniel 7:13|
châzêh havêyth bechezvêylêylyâ' va'aru `im-`anânêy shemayyâ' kebhar 'enâsh 'âthêh havâhve`adh-`attiyq yomayyâ' methâh uqedhâmohiy haqrebhuhiy
-
14
|Daniel 7:14|
velêhyehiybh shâlthân viyqâr umalkhu vekhol `amemayyâ' 'umayyâ'velishânayyâ' lêh yiphlechun shâlthânêh shâlthân `âlam diy-lâ' ye`dêhumalkhuthêh diy-lâ' thithchabbal ph
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva