-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
5
|Daniel 7:5|
va'aru chêyvâh 'ochoriythinyânâh dâmyâh ledhobh velisthar-chadh hoqimath uthelâth `il`iynbephummah bêyn shinnayyah [shinnah] vekhên 'âmriyn lah qumiy'akhuliy besar saggiy'
-
6
|Daniel 7:6|
bâ'thar denâh châzêh havêyth va'aru 'ochoriy.kinmar velah gappiyn 'arba` diy-`oph `al-gabbayyah [gabbah]ve'arbe`âh rê'shiyn lechêyvthâ' veshâlthân yehiybh lah
-
7
|Daniel 7:7|
bâ'thar denâhchâzêh havêyth bechezvêy lêylyâ' va'aru chêyvâh rebhiy`âyâh[rebhiy`â'âh] dechiylâh ve'êymthâniy vethaqqiyphâ' yattiyrâ' veshinnayindiy-pharzel lah rabhrebhân 'âkhlâh umaddeqâh ushe'ârâ' beraghlayyah[b][raghlah] râphsâh vehiy' meshanneyâh min-kâl-chêyvâthâ' diyqâdhâmayh veqarnayin `asar lah
-
8
|Daniel 7:8|
mistakkal havêyth beqarnayyâ'va'alu qeren 'ochoriy ze`êyrâh silqâth bêynêyhon [bêynêyhên] uthelâthmin-qarnayyâ' qadhmâyâthâ' 'eth`aqaru ['eth`aqarâh] min-qodhâmayyah [qodhâmah] va'alu `ayniyn ke`aynêy 'anâshâ'beqarnâ'-dhâ' uphum memallil rabhrebhân
-
9
|Daniel 7:9|
châzêh havêyth `adh diykhorsâvân remiyv ve`attiyq yomiyn yethibh lebhushêh kithlagh chivvâr use`arrê'shêh ka`amar neqê' korseyêh shebhiybhiyn diy-nur galgillohiy nurdâliq
-
10
|Daniel 7:10|
nehar diy-nur nâghêdh venâphêq min-qodhâmohiy 'eleph'alphayim ['alphiyn] yeshammeshunnêh veribbo rabbevân [ribhebhân]qâdhâmohiy yequmun diynâ' yethibh vesiphriyn pethiychu
-
11
|Daniel 7:11|
châzêh havêythbê'dhayin min-qâl millayyâ' rabhrebhâthâ' diy qarnâ' memallelâh châzêhhavêyth `adh diy qethiylath chêyvthâ' vehubhadh gishmah viyhiybhath liyqêdhath'eshâ'
-
12
|Daniel 7:12|
ushe'âr chêyvâthâ' he`diyv shâlthânhon ve'arkhâh bhechayyiynyehiybhath lehon `adh-zeman ve`iddân
-
13
|Daniel 7:13|
châzêh havêyth bechezvêylêylyâ' va'aru `im-`anânêy shemayyâ' kebhar 'enâsh 'âthêh havâhve`adh-`attiyq yomayyâ' methâh uqedhâmohiy haqrebhuhiy
-
14
|Daniel 7:14|
velêhyehiybh shâlthân viyqâr umalkhu vekhol `amemayyâ' 'umayyâ'velishânayyâ' lêh yiphlechun shâlthânêh shâlthân `âlam diy-lâ' ye`dêhumalkhuthêh diy-lâ' thithchabbal ph
-
-
Sugestões
Clique para ler Mateus 21-23
10 de outubro LAB 649
FALANDO EM FOFOCA...
Mateus 17-20
A maioria dos fuxiqueiros são inconscientes ou não-assumidos. Da leitura de hoje, quero destacar Mateus 18:15-17. “Se o teu irmão pecar contra você, vá e, a sós com ele, mostre-lhe o erro. Se ele o ouvir, você ganhou seu irmão. Mas se ele não o ouvir, leve consigo mais um ou dois outros, de modo que qualquer acusação seja confirmada pelo depoimento de duas ou três testemunhas. Se ele recusar ouvi-los, conte à igreja; e se ele se recusar a ouvir também a igreja, trate-o como pagão ou publicano”. Todos os cristãos deveriam conhecer esta regrinha básica dos relacionamentos. O pior é que muitos conhecem, mas dela se esquecem. Logo, cada um de nós deveria sempre fazer-se relembrar da mesma.
Você conhece alguém que diga mais ou menos assim?
- Não quero falar mal de fulano. Eu não fico falando por aí. Mas, só comentando com você...
Então narra um fato. E, em seguida:
- O que eu acho... Não, eu tenho certeza que o motivo é...
Já presenciou isso? O incrível, é que uma pessoa que se comporta assim, geralmente é alguém tido, por muitos, como pessoa de confiança, e ela mesma não julga-se fofoqueira. Mas é exatamente este tipo de mexeriqueiro que você mais deve temer. Se ele teve a coragem de falar o outro para você, com certeza, terá coragem de falar de você para os outros. Aliás, terá a covardia, porque tais atitudes são covardes. Quer a prova?
Se, quando essa pessoa, começar este tipo de comentários, você interrompê-la e disser:
- Amigo, antes que você me conte, quero perguntar-lhe: você já conversou sobre tudo isto com esta pessoa? Conseguiu resolver a parada com ela? Pôde ajudar-lhe? Ela autorizou-lhe a contar isto para mim?
Se esta pessoa for um fuxiqueiro crônico, vai sentir-se ofendida. Se for alguém vítima do hábito de fofocar, mas, ao mesmo tempo, sincera, vai cair em si. Porque o conselho bíblico está ligado à nossa índole moral, o que, mais popularmente, é conhecido como brio na cara. É por isto que alguns, nesta situação, ficam até vermelhos.
Manter a bandeira da nobreza em dizer apenas o que é preciso, quando preciso, a quem é preciso, não é fácil. Já fui abordado por fofoqueiros inconscientes ou não-assumidos muitas vezes. Algumas delas, pessoas muito queridas, próximas, amadas. Também já coloquei o exercício acima em prática, em muitas destas situações. Ganhei alguns, perdi outros, que até se diziam meus parentes, mas preferiram abraçar o gosto acariciado pela desonestidade no modo como lidar com as informações alheias. Eu prefiro ficar com a Bíblia.
Pratique estes exercícios, com a Bíblia e os diálogos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva