-
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
10
|Daniel 9:10|
velo' shâma`nu beqolAdonay 'elohêynu lâlekheth bethorothâyv 'asher nâthan lephânêynubeyadh `abhâdhâyv hannebhiy'iym
-
11
|Daniel 9:11|
vekhol-yisrâ'êl `âbhru 'eth-torâthekhavesor lebhiltiy shemoa` beqolekha vattittakh `âlêynu hâ'âlâh vehashebhu`âh'asher kethubhâh bethorath mosheh `ebhedh-hâ'elohiym kiy châthâ'nu lo
-
12
|Daniel 9:12|
vayyâqem 'eth-debhârâyv [debhâro] 'asher-dibber `âlêynu ve`alshophethêynu 'asher shephâthunu lehâbhiy' `âlêynu râ`âh ghedholâh 'asher lo'-ne`esthâh tachath kol-hashâmayim ka'asher ne`esthâh biyrushâlâim
-
13
|Daniel 9:13|
ka'asher kâthubh bethorath mosheh 'êth kol-hârâ`âh hazzo'th bâ'âh `âlêynuvelo'-chilliynu 'eth-penêy Adonay 'elohêynu lâshubh mê`avonênuulehaskiyl ba'amittekha
-
14
|Daniel 9:14|
vayyishqodh Adonay `al-hârâ`âhvaybhiy'ehâ `âlêynu kiy-tsaddiyq Adonay 'elohêynu `al-kâl-ma`asâyv 'asher `âsâh velo' shâma`nu beqolo
-
15
|Daniel 9:15|
ve`attâh 'adhonây'elohêynu 'asher hotsê'thâ 'eth-`ammekha mê'erets mitsrayim beyâdhchazâqâh vatta`as-lekha shêm kayyom hazzeh châthâ'nu râshâ`nu
-
16
|Daniel 9:16|
'adhonây kekhol-tsidhqothekha yâshâbh-nâ' 'appekha vachamâthkha mê`iyrkhayerushâlaim har-qodhshekha kiy bhachathâ'êynu ubha`avonoth 'abhothêynuyerushâlaim ve`ammekha lecherpâh lekhol-sebhiybhothêynu
-
17
|Daniel 9:17|
ve`attâhshema` 'elohêynu 'el-tephillath `abhdekha ve'el-tachanunâyv vehâ'êrpâneykha `al-miqdâshkha hashâmêm lema`an 'adhonây
-
18
|Daniel 9:18|
hathêh 'elohay'âznekha ushamâ` piqchâh [peqach] `êyneykha ure'êh shomemothêynuvehâ`iyr 'asher-niqrâ' shimkha `âleyhâ kiy lo' `al-tsidhqothêynu 'anachnumappiyliym tachanunêynu lephâneykha kiy `al-rachameykha hârabbiym
-
19
|Daniel 9:19|
'adhonây shemâ`âh 'adhonây selâchâh 'adhonây haqashiybhâh va`asêh'al-te'achar lema`ankha 'elohay kiy-shimkha niqrâ' `al-`iyrkhave`al-`ammekha
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva