-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Marcos 8:21|
kai elegen autois a=oupô tsb=pôs tsb=ou suniete
-
22
|Marcos 8:22|
kai a=erchontai tsb=erchetai eis s=bêthsaida abt=bêthsaidan kai pherousin autô tuphlon kai parakalousin auton ina autou apsêtai
-
23
|Marcos 8:23|
kai epilabomenos tês cheiros tou tuphlou a=exênegken tsb=exêgagen auton exô tês kômês kai ptusas eis ta ommata autou epitheis tas cheiras autô epêrôta auton ei ti a=blepeis tsb=blepei
-
24
|Marcos 8:24|
kai anablepsas elegen blepô tous anthrôpous abt=oti ôs dendra abt=orô peripatountas
-
25
|Marcos 8:25|
eita palin epethêken tas cheiras epi tous ophthalmous autou kai a=dieblepsen tsb=epoiêsen tsb=auton tsb=anablepsai kai a=apekatestê tsb=apokatestathê kai a=eneblepen tsb=eneblepsen têlaugôs a=apanta tsb=apantas
-
26
|Marcos 8:26|
kai apesteilen auton eis b=[ton] ts=ton oikon autou legôn mêde eis tên kômên eiselthês tsb=mêde tsb=eipês tsb=tini tsb=en tsb=tê tsb=kômê
-
27
|Marcos 8:27|
kai exêlthen o iêsous kai oi mathêtai autou eis tas kômas kaisareias tês philippou kai en tê odô epêrôta tous mathêtas autou legôn autois tina me legousin oi anthrôpoi einai
-
28
|Marcos 8:28|
oi de a=eipan a=autô a=legontes a=[oti] tsb=apekrithêsan iôannên ton baptistên kai alloi êlian alloi de a=oti a=eis tsb=ena tôn prophêtôn
-
29
|Marcos 8:29|
kai autos a=epêrôta tsb=legei a=autous tsb=autois umeis de tina me legete einai apokritheis tsb=de o petros legei autô su ei o christos
-
30
|Marcos 8:30|
kai epetimêsen autois ina mêdeni legôsin peri autou
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Tessalonicenses 1-5
05 de Dezembro LAB 705
COLOSSENSES
Colossenses
De acordo com o Seventh Day Adventist Dictionary, “Kolossai” era uma cidade da Ásia Menor, a sudoeste da Frígia, no rio Lycus, não muito longe do local onde o rio desagua no Maeander. Situando-se a 17.5 km de Laodiceia e a 21 km de Hierápolis, encontrando-se, originalmente, na grande rota comercial que partia de Éfeso, via Magnésia, Colosso e Tarso, terminando na Síria.
Colosso é mencionada por Herodoto e Xenofonte como sendo uma cidade grande e rica. Devia a sua riqueza principalmente à lã e à tinta violeta, chamada colossinus, que aí se produzia. Quando a rota comercial mudou, Colosso entrou em declínio. Podem ainda ser vistas algumas ruínas de Colosso perto da aldeia de Honaz. A população do tempo do Novo Testamento era composta principalmente por frígios, gregos e judeus, embora predominassem os frígios.
A igreja cristã dos colossenses provavelmente tenha sido fundada por Epafras (1:7). Mais tarde, um certo Arquipo passou a ser o seu líder (4:17; Filemon 2). Nos tempos de Paulo, parece que as reuniões eram realizadas na casa de Filemon, o dono de Onésimo, escravo fugitivo convertido por Paulo em Roma e que, mais tarde, voltou para o seu dono (4:10-12). A leitura de hoje, é a carta que Paulo escreveu à igreja desta cidade.
Nesta carta, o apóstolo aconselhou, não somente aos colossenses, mas a todos os cristãos, inclusive a nós, quanto à importância dos relacionamentos cristãos. O cristão precisa ter um autêntico relacionamento com Cristo. É também importante ao cristão, relacionar-se bem com os outros cristãos. E você encontra esta ênfase em toda esta carta. O próprio autor da carta já a introduz com esta preocupação para consigo mesmo, na maneira que introduz o prefácio, com uma saudação. Em seguida, em sua ação de graças, ele lembra a todos os crentes sobre a dependência de Deus, Aquele que deve ser o nosso amigo mais íntimo.
Na esfera cristã, relacionar-se não é somente conversar uns com os outros, mas também pelos outros. Como assim? Conversando com Deus sobre os outros cristãos, orando por eles. Ao interceder-se com eles, você estará relacionando-se com Deus, e com eles.
A excelência da pessoa e da obra de Cristo consiste no fato de que Ele nos libertou do império das trevas e nos transportou para o seu reino de amor. Ele quer-nos sempre junto a Ele. Resta-nos portanto, progredirmos espiritualmente, cuidarmos para não sermos contaminados por heresias, cultivarmos as virtudes cristãs, sermos obedientes, abandonarmos os vícios, cumprirmos com nossos deveres familiares, sermos prudentes, e confiarmos que a graça de Cristo completará o restante.
Pois afinal, não é por estes caprichos, mas por Sua graça, que somos salvos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva