-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
31
|Marcos 8:31|
kai êrxato didaskein autous oti dei ton uion tou anthrôpou polla pathein kai apodokimasthênai a=upo tsb=apo tôn presbuterôn kai ab=tôn archiereôn kai ab=tôn grammateôn kai apoktanthênai kai meta treis êmeras anastênai
-
32
|Marcos 8:32|
kai parrêsia ton logon elalei kai proslabomenos tsb=auton o petros a=auton êrxato epitiman autô
-
33
|Marcos 8:33|
o de epistrapheis kai idôn tous mathêtas autou epetimêsen tsb=tô petrô a=kai a=legei tsb=legôn upage opisô mou satana oti ou phroneis ta tou theou alla ta tôn anthrôpôn
-
34
|Marcos 8:34|
kai proskalesamenos ton ochlon sun tois mathêtais autou eipen autois a=ei a=tis tsb=ostis thelei opisô mou ab=akolouthein ts=elthein aparnêsasthô eauton kai aratô ton stauron autou kai akoloutheitô moi
-
35
|Marcos 8:35|
os gar a=ean tsb=an thelê tên psuchên autou sôsai apolesei autên os d an a=apolesei tsb=apolesê tên b=eautou psuchên ats=autou eneken emou kai tou euaggeliou tsb=outos sôsei autên
-
36
|Marcos 8:36|
ti gar a=ôphelei tsb=ôphelêsei anthrôpon a=kerdêsai tsb=ean tsb=kerdêsê ton kosmon olon kai a=zêmiôthênai tsb=zêmiôthê tên psuchên autou
-
37
|Marcos 8:37|
tsb=ê ti a=gar a=doi tsb=dôsei anthrôpos antallagma tês psuchês autou
-
38
|Marcos 8:38|
os gar ab=ean ts=an epaischunthê me kai tous emous logous en tê genea tautê tê moichalidi kai amartôlô kai o uios tou anthrôpou epaischunthêsetai auton otan elthê en tê doxê tou patros autou meta tôn aggelôn tôn agiôn
-
-
Sugestões

Clique para ler 1 Tessalonicenses 1-5
05 de Dezembro LAB 705
COLOSSENSES
Colossenses
De acordo com o Seventh Day Adventist Dictionary, “Kolossai” era uma cidade da Ásia Menor, a sudoeste da Frígia, no rio Lycus, não muito longe do local onde o rio desagua no Maeander. Situando-se a 17.5 km de Laodiceia e a 21 km de Hierápolis, encontrando-se, originalmente, na grande rota comercial que partia de Éfeso, via Magnésia, Colosso e Tarso, terminando na Síria.
Colosso é mencionada por Herodoto e Xenofonte como sendo uma cidade grande e rica. Devia a sua riqueza principalmente à lã e à tinta violeta, chamada colossinus, que aí se produzia. Quando a rota comercial mudou, Colosso entrou em declínio. Podem ainda ser vistas algumas ruínas de Colosso perto da aldeia de Honaz. A população do tempo do Novo Testamento era composta principalmente por frígios, gregos e judeus, embora predominassem os frígios.
A igreja cristã dos colossenses provavelmente tenha sido fundada por Epafras (1:7). Mais tarde, um certo Arquipo passou a ser o seu líder (4:17; Filemon 2). Nos tempos de Paulo, parece que as reuniões eram realizadas na casa de Filemon, o dono de Onésimo, escravo fugitivo convertido por Paulo em Roma e que, mais tarde, voltou para o seu dono (4:10-12). A leitura de hoje, é a carta que Paulo escreveu à igreja desta cidade.
Nesta carta, o apóstolo aconselhou, não somente aos colossenses, mas a todos os cristãos, inclusive a nós, quanto à importância dos relacionamentos cristãos. O cristão precisa ter um autêntico relacionamento com Cristo. É também importante ao cristão, relacionar-se bem com os outros cristãos. E você encontra esta ênfase em toda esta carta. O próprio autor da carta já a introduz com esta preocupação para consigo mesmo, na maneira que introduz o prefácio, com uma saudação. Em seguida, em sua ação de graças, ele lembra a todos os crentes sobre a dependência de Deus, Aquele que deve ser o nosso amigo mais íntimo.
Na esfera cristã, relacionar-se não é somente conversar uns com os outros, mas também pelos outros. Como assim? Conversando com Deus sobre os outros cristãos, orando por eles. Ao interceder-se com eles, você estará relacionando-se com Deus, e com eles.
A excelência da pessoa e da obra de Cristo consiste no fato de que Ele nos libertou do império das trevas e nos transportou para o seu reino de amor. Ele quer-nos sempre junto a Ele. Resta-nos portanto, progredirmos espiritualmente, cuidarmos para não sermos contaminados por heresias, cultivarmos as virtudes cristãs, sermos obedientes, abandonarmos os vícios, cumprirmos com nossos deveres familiares, sermos prudentes, e confiarmos que a graça de Cristo completará o restante.
Pois afinal, não é por estes caprichos, mas por Sua graça, que somos salvos.
Valdeci Júnior
Fátima Silva