-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
12
|Marcos 5:12|
kai parekalesan auton tsb=pantes tsb=oi tsb=daimones legontes pempson êmas eis tous choirous ina eis autous eiselthômen
-
13
|Marcos 5:13|
kai epetrepsen autois tsb=eutheôs tsb=o tsb=iêsous kai exelthonta ta pneumata ta akatharta eisêlthon eis tous choirous kai ôrmêsen ê agelê kata tou krêmnou eis tên thalassan tsb=êsan tsb=de ôs dischilioi kai epnigonto en tê thalassê
-
14
|Marcos 5:14|
a=kai oi tsb=de boskontes a=autous tsb=tous tsb=choirous ephugon kai a=apêggeilan tsb=anêggeilan eis tên polin kai eis tous agrous kai a=êlthon tsb=exêlthon idein ti estin to gegonos
-
15
|Marcos 5:15|
kai erchontai pros ton iêsoun kai theôrousin ton daimonizomenon kathêmenon tsb=kai imatismenon kai sôphronounta ton eschêkota ton a=legiôna tsb=legeôna kai ephobêthêsan
-
16
|Marcos 5:16|
ats=kai diêgêsanto b=de autois oi idontes pôs egeneto tô daimonizomenô kai peri tôn choirôn
-
17
|Marcos 5:17|
kai êrxanto parakalein auton apelthein apo tôn oriôn autôn
-
18
|Marcos 5:18|
kai a=embainontos tsb=embantos autou eis to ploion parekalei auton o daimonistheis ina tsb=ê met autou a=ê
-
19
|Marcos 5:19|
a=kai tsb=o tsb=de tsb=iêsous ouk aphêken auton alla legei autô upage eis ton oikon sou pros tous sous kai a=apaggeilon tsb=anaggeilon autois osa tsb=soi o kurios a=soi ab=pepoiêken ts=epoiêsen kai êleêsen se
-
20
|Marcos 5:20|
kai apêlthen kai êrxato kêrussein en tê dekapolei osa epoiêsen autô o iêsous kai pantes ethaumazon
-
21
|Marcos 5:21|
kai diaperasantos tou iêsou a=[en tsb=en tô a=ploiô] tsb=ploiô palin eis to peran sunêchthê ochlos polus ep auton kai ên para tên thalassan
-
-
Sugestões

Clique para ler Colossenses 1-4
04 de Dezembro LAB 704
OS GRANDES E HUMILDES FILIPENSES
Filipenses
Filipos. Na internet, você pode ver as fotos das ruínas da antiga cidade de Filipos. Era uma cidade importante no Império Romano por causa de sua localização geográfica na região montanhosa entre a Ásia e Europa. O nome vem de Filipe II, rei da Macedônia, fundada por ele em 356 a.C. Antes, existia nesse lugar um vilarejo traciano conhecido pelo nome grego Krenides ("fontes"), que em 361 a.C. foi tomado por colonos da ilha de Tasos, comandados por um exilado ateniense chamado Calistrato.
O maior atrativo desse lugar era o fato de localizar-se nas proximidades das minas de ouro do monte Pangéus, que Filipe fez questão de controlar ao fundar de novo a cidade. Filipos tinha também importância estratégica por constituir a rota terrestre para o Helesponto (Dardanelos) e Bósforo, e portanto, para o interior da Ásia. Lucas descreve Filipos como "a primeira cidade dessa região da Macedônia" — isto é, o primeiro entre quatro distritos em que a Macedônia fora dividida pelos romanos, em 167 a.C. — e acrescenta que se tratava de uma colônia romana (At 16:12).
A cidade foi transformada em colônia em 42 a.C, pelos líderes romanos Antônio e Otaviano, após obterem vitória ali sobre Bruto e Cássio, os assassinos de Júlio César. Os comandantes vitoriosos estabeleceram um batalhão de soldados veteranos em Filipos. Doze anos mais tarde Otaviano, havendo por sua vez derrotado ali as tropas de Antônio na batalha de Actium, instalou na área parte das tropas desbaratadas de Antônio, bem como algumas famílias, às quais despojou a fim de estabelecer também seus próprios soldados veteranos, dando à cidade seu próprio nome: Colônia Júlia Filipense. Três anos depois, quando Otaviano assumiu o título de Augusto, o nome da cidade foi ampliado: Colônia Júlia Augusta Filipense.
Em Filipos, ocorreram as primeiras conversões na Europa e, por isso, Filipos tem sido chamada de berço do cristianismo europeu. A igreja em Filipos cresceu e se fortaleceu e trouxe muitas alegrias ao coração do apóstolo.
Paulo escreveu esta carta, muitos anos depois de a igreja ter ali se formado. Ele estava na prisão em Roma, em condições subumanas, mas que não puderam tirar o gozo do servo de Deus. A igreja de Filipos amava muito a seu pai na fé, e mostrou-lhe muito afeto, enviando-lhe uma carta viva na pessoa de seu representante Epafrodito. Não esqueceu, também, de enviar-lhe algum dinheiro para alguma necessidade temporal.
E nesta carta podemos aprender que a unidade depende da humildade (2:3-4). O orgulho e o egoísmo trazem divisão. Para demonstrar o valor da humildade, Paulo usou a pessoa de Cristo como exemplo (2:5-11). Afinal, concordamos: não haveria exemplo melhor.
Valdeci Júnior
Fátima Silva