-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
26
|Marcos 8:26|
kai apesteilen auton eis b=[ton] ts=ton oikon autou legôn mêde eis tên kômên eiselthês tsb=mêde tsb=eipês tsb=tini tsb=en tsb=tê tsb=kômê
-
27
|Marcos 8:27|
kai exêlthen o iêsous kai oi mathêtai autou eis tas kômas kaisareias tês philippou kai en tê odô epêrôta tous mathêtas autou legôn autois tina me legousin oi anthrôpoi einai
-
28
|Marcos 8:28|
oi de a=eipan a=autô a=legontes a=[oti] tsb=apekrithêsan iôannên ton baptistên kai alloi êlian alloi de a=oti a=eis tsb=ena tôn prophêtôn
-
29
|Marcos 8:29|
kai autos a=epêrôta tsb=legei a=autous tsb=autois umeis de tina me legete einai apokritheis tsb=de o petros legei autô su ei o christos
-
30
|Marcos 8:30|
kai epetimêsen autois ina mêdeni legôsin peri autou
-
31
|Marcos 8:31|
kai êrxato didaskein autous oti dei ton uion tou anthrôpou polla pathein kai apodokimasthênai a=upo tsb=apo tôn presbuterôn kai ab=tôn archiereôn kai ab=tôn grammateôn kai apoktanthênai kai meta treis êmeras anastênai
-
32
|Marcos 8:32|
kai parrêsia ton logon elalei kai proslabomenos tsb=auton o petros a=auton êrxato epitiman autô
-
33
|Marcos 8:33|
o de epistrapheis kai idôn tous mathêtas autou epetimêsen tsb=tô petrô a=kai a=legei tsb=legôn upage opisô mou satana oti ou phroneis ta tou theou alla ta tôn anthrôpôn
-
34
|Marcos 8:34|
kai proskalesamenos ton ochlon sun tois mathêtais autou eipen autois a=ei a=tis tsb=ostis thelei opisô mou ab=akolouthein ts=elthein aparnêsasthô eauton kai aratô ton stauron autou kai akoloutheitô moi
-
35
|Marcos 8:35|
os gar a=ean tsb=an thelê tên psuchên autou sôsai apolesei autên os d an a=apolesei tsb=apolesê tên b=eautou psuchên ats=autou eneken emou kai tou euaggeliou tsb=outos sôsei autên
-
-
Sugestões
Clique para ler Eclesiastes 1-4
18 de julho LAB 565
COMO ENTENDER ECLESIASTES?
Eclesiastes 01-04
Hoje, quero apresentar uma explicação de James W. Zackrison (CPB, LES, jan-mar 2007, 2) sobre como entendermos o livro de Eclesiastes.
Esse teólogo explica que, ao contrário de outros livros da Bíblia, que frequentemente começam com uma forte afirmação sobre Deus, Eclesiastes começa com um grito sobre a falta de sentido para a vida. “Vaidade de vaidades, tudo é vaidade”. Essa introdução se parece mais com os modernos escritores seculares que com um profeta de Yahweh. Não obstante, como cristãos, cremos que Eclesiastes foi colocado no cânon das Escrituras porque Deus tem nele uma mensagem para nós.
Muitos estudiosos afirmam que o autor não foi o rei Salomão. Mas mantemos a posição de que Salomão foi o escritor fundamentados na tradição cristã e judaica e nas evidências internas do livro. Ao nos dedicarmos ao estudo deste livro, alguns simples princípios de interpretação nos serão de muita ajuda.
Para começar, Salomão estava escrevendo no fim de uma vida cheia de amargura e ira contra si mesmo por sua apostasia. O que é singular nesse livro é que, em alguns lugares, Salomão escreveu sob a perspectiva de alguém alienado de Deus. Como alguns autores modernos, ele nos dá pensamentos que saem diretamente de sua cabeça. Vemos o mundo como aparece através desses olhos.
Essas porções de Eclesiastes que mencionam a experiência e o raciocínio dos anos de apostasia [de Salomão] não devem ser considerados como se representassem a mente e a vontade do Espírito. Não obstante, são um registro inspirado do que ele realmente pensava e fazia naquele tempo, e esse registro constitui uma grave advertência contra o tipo errado de pensamento e ação. Passagens como essas não devem ser tiradas de seu contexto e usadas para ensinar alguma suposta verdade que a Inspiração nunca pretendeu que ensinassem.
Finalmente, é esta a mensagem desse livro: Deus nos mostra como a vida é cruel e vazia quando Ele não está presente. E esse é o livro que começaremos a ler hoje: Eclesiastes, capítulos 1-4, onde o autor inicia, melancolicamente, tecendo um texto reflexivo de que, para ele, nada tem sentido, chegando a dizer que nem os prazeres, nem a própria sabedoria têm sentido. O sabor dessa melancolia é tão grande que Salomão chega a comparar a sabedoria com a insensatez. Para ele, até mesmo o trabalho árduo é inútil. Ele não poupa o leitor de conhecer as injustiças e os absurdos da vida. “Bem vindos ao mundo real”, seria o slogan.
Mas como de qualquer caos é possível sacar um proveito, o capítulo três nos ensina a sabermos aproveitar bem o nosso tempo.
Eu também digo: lendo a Bíblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva