-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
36
|Marcos 8:36|
ti gar a=ôphelei tsb=ôphelêsei anthrôpon a=kerdêsai tsb=ean tsb=kerdêsê ton kosmon olon kai a=zêmiôthênai tsb=zêmiôthê tên psuchên autou
-
37
|Marcos 8:37|
tsb=ê ti a=gar a=doi tsb=dôsei anthrôpos antallagma tês psuchês autou
-
38
|Marcos 8:38|
os gar ab=ean ts=an epaischunthê me kai tous emous logous en tê genea tautê tê moichalidi kai amartôlô kai o uios tou anthrôpou epaischunthêsetai auton otan elthê en tê doxê tou patros autou meta tôn aggelôn tôn agiôn
-
1
|Marcos 9:1|
kai elegen autois amên legô umin oti eisin tines tsb=tôn ôde a=tôn estêkotôn oitines ou mê geusôntai thanatou eôs an idôsin tên basileian tou theou elêluthuian en dunamei
-
2
|Marcos 9:2|
kai a=meta tsb=meth êmeras ex paralambanei o iêsous ton petron kai ton iakôbon kai b=[ton] ats=ton iôannên kai anapherei autous eis oros upsêlon kat idian monous kai metemorphôthê emprosthen autôn
-
3
|Marcos 9:3|
kai ta imatia autou b=egenonto ats=egeneto stilbonta leuka lian tsb=ôs tsb=chiôn oia gnapheus epi tês gês ou dunatai a=outôs leukanai
-
4
|Marcos 9:4|
kai ôphthê autois êlias sun a=môusei tsb=môsei kai êsan sullalountes tô iêsou
-
5
|Marcos 9:5|
kai apokritheis o petros legei tô iêsou rabbi kalon estin êmas ôde einai kai poiêsômen tsb=skênas treis a=skênas soi mian kai a=môusei tsb=môsei mian kai êlia mian
-
6
|Marcos 9:6|
ou gar êdei ti a=apokrithê b=lalêsei ts=lalêsê tsb=êsan tsb=gar ekphoboi a=gar a=egenonto
-
7
|Marcos 9:7|
kai egeneto nephelê episkiazousa autois kai a=egeneto tsb=êlthen phônê ek tês nephelês ts=legousa outos estin o uios mou o agapêtos tsb=autou akouete a=autou
-
-
Sugestões
Clique para ler Eclesiastes 1-4
18 de julho LAB 565
COMO ENTENDER ECLESIASTES?
Eclesiastes 01-04
Hoje, quero apresentar uma explicação de James W. Zackrison (CPB, LES, jan-mar 2007, 2) sobre como entendermos o livro de Eclesiastes.
Esse teólogo explica que, ao contrário de outros livros da Bíblia, que frequentemente começam com uma forte afirmação sobre Deus, Eclesiastes começa com um grito sobre a falta de sentido para a vida. “Vaidade de vaidades, tudo é vaidade”. Essa introdução se parece mais com os modernos escritores seculares que com um profeta de Yahweh. Não obstante, como cristãos, cremos que Eclesiastes foi colocado no cânon das Escrituras porque Deus tem nele uma mensagem para nós.
Muitos estudiosos afirmam que o autor não foi o rei Salomão. Mas mantemos a posição de que Salomão foi o escritor fundamentados na tradição cristã e judaica e nas evidências internas do livro. Ao nos dedicarmos ao estudo deste livro, alguns simples princípios de interpretação nos serão de muita ajuda.
Para começar, Salomão estava escrevendo no fim de uma vida cheia de amargura e ira contra si mesmo por sua apostasia. O que é singular nesse livro é que, em alguns lugares, Salomão escreveu sob a perspectiva de alguém alienado de Deus. Como alguns autores modernos, ele nos dá pensamentos que saem diretamente de sua cabeça. Vemos o mundo como aparece através desses olhos.
Essas porções de Eclesiastes que mencionam a experiência e o raciocínio dos anos de apostasia [de Salomão] não devem ser considerados como se representassem a mente e a vontade do Espírito. Não obstante, são um registro inspirado do que ele realmente pensava e fazia naquele tempo, e esse registro constitui uma grave advertência contra o tipo errado de pensamento e ação. Passagens como essas não devem ser tiradas de seu contexto e usadas para ensinar alguma suposta verdade que a Inspiração nunca pretendeu que ensinassem.
Finalmente, é esta a mensagem desse livro: Deus nos mostra como a vida é cruel e vazia quando Ele não está presente. E esse é o livro que começaremos a ler hoje: Eclesiastes, capítulos 1-4, onde o autor inicia, melancolicamente, tecendo um texto reflexivo de que, para ele, nada tem sentido, chegando a dizer que nem os prazeres, nem a própria sabedoria têm sentido. O sabor dessa melancolia é tão grande que Salomão chega a comparar a sabedoria com a insensatez. Para ele, até mesmo o trabalho árduo é inútil. Ele não poupa o leitor de conhecer as injustiças e os absurdos da vida. “Bem vindos ao mundo real”, seria o slogan.
Mas como de qualquer caos é possível sacar um proveito, o capítulo três nos ensina a sabermos aproveitar bem o nosso tempo.
Eu também digo: lendo a Bíblia.
Valdeci Júnior
Fátima Silva