-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Marcos 10:1|
a=kai a=ekeithen tsb=kakeithen anastas erchetai eis ta oria tês ioudaias a=[kai] tsb=dia tsb=tou peran tou iordanou kai sumporeuontai palin ochloi pros auton kai ôs eiôthei palin edidasken autous
-
2
|Marcos 10:2|
kai proselthontes b=[oi] ts=oi pharisaioi a=epêrôtôn tsb=epêrôtêsan auton ei exestin andri gunaika apolusai peirazontes auton
-
3
|Marcos 10:3|
o de apokritheis eipen autois ti umin eneteilato a=môusês tsb=môsês
-
4
|Marcos 10:4|
oi de a=eipan tsb=eipon tsb=môsês epetrepsen a=môusês biblion apostasiou grapsai kai apolusai
-
5
|Marcos 10:5|
tsb=kai tsb=apokritheis o a=de iêsous eipen autois pros tên sklêrokardian umôn egrapsen umin tên entolên tautên
-
6
|Marcos 10:6|
apo de archês ktiseôs arsen kai thêlu epoiêsen autous tsb=o tsb=theos
-
7
|Marcos 10:7|
eneken toutou kataleipsei anthrôpos ton patera autou kai tên mêtera a=[kai tsb=kai proskollêthêsetai pros tên gunaika a=autou] tsb=autou
-
8
|Marcos 10:8|
kai esontai oi duo eis sarka mian ôste ouketi eisin duo alla mia sarx
-
9
|Marcos 10:9|
o oun o theos sunezeuxen anthrôpos mê chôrizetô
-
10
|Marcos 10:10|
kai a=eis tsb=en a=tên tsb=tê a=oikian tsb=oikia palin oi mathêtai tsb=autou peri a=toutou a=epêrôtôn tsb=tou tsb=autou tsb=epêrôtêsan auton
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva