-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Marcos 10:21|
o de iêsous emblepsas autô êgapêsen auton kai eipen autô en a=se tsb=soi usterei upage osa echeis pôlêson kai dos a=[tois] ts=tois ptôchois kai exeis thêsauron en ouranô kai deuro akolouthei moi tsb=aras tsb=ton tsb=stauron
-
22
|Marcos 10:22|
o de stugnasas epi tô logô apêlthen lupoumenos ên gar echôn ktêmata polla
-
23
|Marcos 10:23|
kai periblepsamenos o iêsous legei tois mathêtais autou pôs duskolôs oi ta chrêmata echontes eis tên basileian tou theou eiseleusontai
-
24
|Marcos 10:24|
oi de mathêtai ethambounto epi tois logois autou o de iêsous palin apokritheis legei autois tekna pôs duskolon estin tsb=tous tsb=pepoithotas tsb=epi ts=tois tsb=chrêmasin eis tên basileian tou theou eiselthein
-
25
|Marcos 10:25|
eukopôteron estin kamêlon dia a=[tês] tsb=tês trumalias a=[tês] tsb=tês raphidos as=dielthein bt=eiselthein ê plousion eis tên basileian tou theou eiselthein
-
26
|Marcos 10:26|
oi de perissôs exeplêssonto legontes pros eautous kai tis dunatai sôthênai
-
27
|Marcos 10:27|
emblepsas tsb=de autois o iêsous legei para anthrôpois adunaton all ou para ts=tô theô panta gar dunata tsb=estin para tô theô
-
28
|Marcos 10:28|
ts=kai êrxato a=legein o petros tsb=legein autô idou êmeis aphêkamen panta kai a=êkolouthêkamen tsb=êkolouthêsamen soi
-
29
|Marcos 10:29|
a=ephê tsb=apokritheis b=[de] ts=de o iêsous tsb=eipen amên legô umin oudeis estin os aphêken oikian ê adelphous ê adelphas ê tsb=patera tsb=ê mêtera ê a=patera tsb=gunaika ê tekna ê agrous eneken emou kai a=eneken b=[eneken] tou euaggeliou
-
30
|Marcos 10:30|
ean mê labê ekatontaplasiona nun en tô kairô toutô oikias kai adelphous kai adelphas kai mêteras kai tekna kai agrous meta diôgmôn kai en tô aiôni tô erchomenô zôên aiônion
-
-
Sugestões

Clique para ler Filipenses 1-4
03 de Dezembro LAB 703
SOMOS INDIVÍDUOS INTERDEPENDENTES
Efésios 04-06
Ao estudar Efésios, você pode pedir a ajuda de Deus para compreender o conceito profundo de que os papéis da sociedade não tornam as pessoas mais ou menos importantes. Os papéis na sociedade são a maneira do Senhor dar a cada um de nós, diferentes oportunidades para servirmos uns aos outros em amor. Ao fazer a leitura de hoje, tente resumir, em duas ou três frases, os ensinos mais importantes que conseguir encontrar na mesma. Você pode fazer isso concentrando-se exatamente no paradoxo crítico de que embora os papeis da sociedade não definam a importância da pessoa, no cristianismo são vistos como oportunidade para servir aos outros.
Por exemplo. Se um casal, embora cristão, adota a noção pagã de liderança, de que maneira resolverá seus conflitos? Se outro casal, também cristão, aceita o conceito cristão, tendo Jesus como modelo, terá suas resoluções de conflitos iguais às do primeiro casal? Em que consistirão as diferenças? É aí que entram os conceitos profundos dos papéis de cada pessoa no interrelacionamento cristão, expressados na preocupação do parágrafo acima. Isto é um desafio muito grande, para cada um de nós. E é por isto que precisamos da armadura de Deus.
Para que você fixe bem, em sua mente, o que a leitura bíblica de hoje pode ensinar, você pode fazer um exercício. A “lição de casa” é: resuma, brevemente, a armadura de Deus, numa folha de papel. Ela é muito importante. É através dela que somos capacitados a reconhecer as armadilhas que Satanás trama com a finalidade de desintegrar nossa a comunhão que temos uns com os outros e também a unidade da igreja. A explicação disto tudo, você está podendo ler no livro de Efésios. Ao terminar de fazer o resumo, então volte e destaque qual peça da armadura é mais importante para você, e ao final, escreva um parágrafo justificando a razão. Que parte da armadura é mais importante para você? Por quê?
Isto é muito pessoal. Assim como a armadura de Saul não serviu em Davi, a experiência de relacionamento com Deus de cada um de nós não veste o irmão. Deus nos fez, embora semelhantes, personalizados. E como um Pai que tudo entende, nos ama, nos aceita, nos redime, e nos conduz, de acordo com o nosso jeito pessoal de ser. É claro que o nosso jeito de ser precisa ser modelado por Ele. Mas cada um de sua forma, com sua própria experiência com Deus.
Apesar disso, não deixamos de ser comunidade. Vivemos interdependentemente numa troca mútua de compartilhar experiências necessárias à nossa própria existência. Dependemos da família, da comunidade, da sociedade e da igreja.
Valdeci Júnior
Fátima Silva