-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
21
|Marcos 10:21|
o de iêsous emblepsas autô êgapêsen auton kai eipen autô en a=se tsb=soi usterei upage osa echeis pôlêson kai dos a=[tois] ts=tois ptôchois kai exeis thêsauron en ouranô kai deuro akolouthei moi tsb=aras tsb=ton tsb=stauron
-
22
|Marcos 10:22|
o de stugnasas epi tô logô apêlthen lupoumenos ên gar echôn ktêmata polla
-
23
|Marcos 10:23|
kai periblepsamenos o iêsous legei tois mathêtais autou pôs duskolôs oi ta chrêmata echontes eis tên basileian tou theou eiseleusontai
-
24
|Marcos 10:24|
oi de mathêtai ethambounto epi tois logois autou o de iêsous palin apokritheis legei autois tekna pôs duskolon estin tsb=tous tsb=pepoithotas tsb=epi ts=tois tsb=chrêmasin eis tên basileian tou theou eiselthein
-
25
|Marcos 10:25|
eukopôteron estin kamêlon dia a=[tês] tsb=tês trumalias a=[tês] tsb=tês raphidos as=dielthein bt=eiselthein ê plousion eis tên basileian tou theou eiselthein
-
26
|Marcos 10:26|
oi de perissôs exeplêssonto legontes pros eautous kai tis dunatai sôthênai
-
27
|Marcos 10:27|
emblepsas tsb=de autois o iêsous legei para anthrôpois adunaton all ou para ts=tô theô panta gar dunata tsb=estin para tô theô
-
28
|Marcos 10:28|
ts=kai êrxato a=legein o petros tsb=legein autô idou êmeis aphêkamen panta kai a=êkolouthêkamen tsb=êkolouthêsamen soi
-
29
|Marcos 10:29|
a=ephê tsb=apokritheis b=[de] ts=de o iêsous tsb=eipen amên legô umin oudeis estin os aphêken oikian ê adelphous ê adelphas ê tsb=patera tsb=ê mêtera ê a=patera tsb=gunaika ê tekna ê agrous eneken emou kai a=eneken b=[eneken] tou euaggeliou
-
30
|Marcos 10:30|
ean mê labê ekatontaplasiona nun en tô kairô toutô oikias kai adelphous kai adelphas kai mêteras kai tekna kai agrous meta diôgmôn kai en tô aiôni tô erchomenô zôên aiônion
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva