-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
31
|Marcos 10:31|
polloi de esontai prôtoi eschatoi kai ab=[oi] ts=oi eschatoi prôtoi
-
32
|Marcos 10:32|
êsan de en tê odô anabainontes eis ierosoluma kai ên proagôn autous o iêsous kai ethambounto a=oi a=de tsb=kai akolouthountes ephobounto kai paralabôn palin tous dôdeka êrxato autois legein ta mellonta autô sumbainein
-
33
|Marcos 10:33|
oti idou anabainomen eis ierosoluma kai o uios tou anthrôpou paradothêsetai tois archiereusin kai ats=tois grammateusin kai katakrinousin auton thanatô kai paradôsousin auton tois ethnesin
-
34
|Marcos 10:34|
kai empaixousin autô kai tsb=mastigôsousin tsb=auton tsb=kai emptusousin autô kai a=mastigôsousin tsb=apoktenousin auton kai a=apoktenousin a=kai a=meta a=treis a=êmeras tsb=tê tsb=tritê tsb=êmera anastêsetai
-
35
|Marcos 10:35|
kai prosporeuontai autô iakôbos kai iôannês oi uioi zebedaiou legontes a=autô didaskale thelomen ina o ean aitêsômen a=se poiêsês êmin
-
36
|Marcos 10:36|
o de eipen autois ti thelete a=[me] tsb=poiêsai a=poiêsô tsb=me umin
-
37
|Marcos 10:37|
oi de a=eipan tsb=eipon autô dos êmin ina eis a=sou ek dexiôn tsb=sou kai eis ex a=aristerôn tsb=euônumôn tsb=sou kathisômen en tê doxê sou
-
38
|Marcos 10:38|
o de iêsous eipen autois ouk oidate ti aiteisthe dunasthe piein to potêrion o egô pinô a=ê tsb=kai to baptisma o egô baptizomai baptisthênai
-
39
|Marcos 10:39|
oi de a=eipan tsb=eipon autô dunametha o de iêsous eipen autois to tsb=men potêrion o egô pinô piesthe kai to baptisma o egô baptizomai baptisthêsesthe
-
40
|Marcos 10:40|
to de kathisai ek dexiôn mou a=ê tsb=kai ex euônumôn ts=mou ouk estin emon dounai all ois êtoimastai
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 1-3
11 de Dezembro LAB 711
AMOROSO E ÚTIL
Filemom
Quem foi Filemon? Foi um cristão convertido pela pregação de Paulo e em cuja casa havia uma igreja. Da mesma raiz de Fileo (amor) a palavra “Filemom” significa “amoroso”. Ele foi um habitante da cidade de Colosso e, aparentemente, alguém com uma boa reputação entre os cidadãos daquela cidade (Cl 4:9; Fm 1:2). Depois de entrar em contato com o Evangelho através do apóstolo dos gentios (19), ocupou um lugar proeminente na comunidade cristã pela sua piedade e beneficência (4-7). É mencionado na sua epístola como “nosso cooperador” e, por isso, terá ocupado um qualquer cargo na igreja de Colosso; seja como for, o título demonstra que ele tomou parte na obra de propagação do Evangelho. Filemom era o dono (ou, patrão) de Onésimo.
Quem foi Onésimo? A palavra “Onésimo” significa “útil”. Ele foi um escravo que, depois de roubar o seu senhor Filémon, em Colosso, fugiu para Roma, onde foi convertido por Paulo. Este enviou-o de volta ao seu senhor com a epístola que tem o seu nome. Aí ele pede a Filémon que receba o seu escravo como a um “irmão fiel e amado”. Paulo oferece-se para pagar a Filémon tudo o que o seu servo lhe roubara e a carregar sobre si o mal que ele lhe fizera. Ao regressar, Onésimo foi acompanhado por Tíquico, que era quem levava a epístola para os colossensses (Fm 1:16, 18).
Para o teólogo William Barclay, “a Carta a Filemom é extraordinária devido ao fato de que nela vemos a grandiosa imagem de Paulo pedindo um favor. Nenhum homem pediu menos favores que Paulo, mas nesta Carta pede um, nem tanto para si mesmo, senão para Onésimo, que tinha tomado um caminho equivocado e a quem Paulo estava ajudando a encontrar o caminho de retorno”.
Recapitulando e resumindo, Filemom era um colossense de certa notoriedade e riqueza, convertido durante o ministério de Paulo. Onésimo era o escravo de Filemom que havia fugido de seu Senhor, indo para Roma onde converteu-se à fé cristã por meio de Paulo. Este o manteve consigo, até que sua conduta demonstrou a sinceridade de sua conversão. Desejando reparar o dano que havia infligido, temendo o merecido castigo por sua ofensa, pediu ao apóstolo que escrevesse a Filemom. Paulo não parece argumentar em qualquer outra passagem com maior beleza, ou exortar com mais força do que nesta carta.
A história deste escravo colossensse fugitivo é uma prova notável da facilidade com que se acedia à presença do prisioneiro, acesso esse que estava garantido a todos e “uma bela ilustração tanto do caráter de Paulo como do poder transformador e dos princípios justos do Evangelho.
Valdeci Júnior
Fátima Silva