-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
11
|Atos 16:11|
anachthentes a=de tsb=oun apo tsb=tês trôados euthudromêsamen eis samothrakên tê a=de tsb=te epiousê eis a=nean a=polin tsb=neapolin
-
12
|Atos 16:12|
a=kakeithen tsb=ekeithen tsb=te eis philippous êtis estin a=
tsb=prôtê tsb=tês meridos tês makedonias polis b=kolôneia ats=kolônia êmen de en b=autê ats=tautê tê polei diatribontes êmeras tinas
-
13
|Atos 16:13|
tê te êmera tôn sabbatôn exêlthomen exô tês a=pulês tsb=poleôs para potamon ou a=enomizomen tsb=enomizeto a=proseuchên tsb=proseuchê einai kai kathisantes elaloumen tais sunelthousais gunaixin
-
14
|Atos 16:14|
kai tis gunê onomati ludia porphuropôlis poleôs thuateirôn sebomenê ton theon êkouen ês o kurios diênoixen tên kardian prosechein tois laloumenois upo tou paulou
-
15
|Atos 16:15|
ôs de ebaptisthê kai o oikos autês parekalesen legousa ei kekrikate me pistên tô kuriô einai eiselthontes eis ton oikon mou a=menete tsb=meinate kai parebiasato êmas
-
16
|Atos 16:16|
egeneto de poreuomenôn êmôn eis a=tên proseuchên paidiskên tina echousan pneuma a=puthôna tsb=puthônos a=upantêsai tsb=apantêsai êmin êtis ergasian pollên pareichen tois kuriois autês manteuomenê
-
17
|Atos 16:17|
autê a=katakolouthousa tsb=katakolouthêsasa tô paulô kai êmin ekrazen legousa outoi oi anthrôpoi douloi tou theou tou upsistou eisin oitines kataggellousin a=umin tsb=êmin odon sôtêrias
-
18
|Atos 16:18|
touto de epoiei epi pollas êmeras diaponêtheis de tsb=o paulos kai epistrepsas tô pneumati eipen paraggellô soi en tsb=tô onomati iêsou christou exelthein ap autês kai exêlthen autê tê ôra
-
19
|Atos 16:19|
idontes de oi kurioi autês oti exêlthen ê elpis tês ergasias autôn epilabomenoi ton paulon kai ton silan eilkusan eis tên agoran epi tous archontas
-
20
|Atos 16:20|
kai prosagagontes autous tois stratêgois a=eipan tsb=eipon outoi oi anthrôpoi ektarassousin êmôn tên polin ioudaioi uparchontes
-
-
Sugestões

Clique para ler Atos 16-18
10 de novembro LAB 680
BARNABÉ – FILHO DA CONSOLAÇÃO
Atos 13-15
Quando eu era criança, nos acampamentos de retiro espiritual dos cristãos, costumava ouvir os jovens, ao embalo das palmas, do violão, da caixa e da gaita, com sorrisos nos rostos, cantarem: “era seu nome Barnabé, natural de Chipre”. Era uma melodia bem gostosa, e muitas vezes a cantei. Mas nem sabia quem era Barnabé. Por outro lado, quantas vezes lemos o livro de Atos, e ignoramos ali a presença de um dos seus principais personagens: Barnabé, “Filho de Consolação”.
Esse (Barnabé) era o cognome de José, um levita (Atos 4:36). O seu nome é o primeiro de uma lista de profetas e professores da igreja de Antioquia (Atos 13:1). Lucas diz que ele é um bom homem (Atos 11:24). Os seus pais eram judeus, da tribo de Levi. Ele era natural de Chipre, onde possuía uma herdade (Atos 4:36-37), que vendeu. Parece ter tido uma aparência digna e que sobressaía (Atos 14:11-12). Quando Paulo voltou a Jerusalém após a sua conversão, Barnabé apresentou-o aos apóstolos (Atos 9:27). É provável que tivessem sido colegas na escola de Gamaliel.
A prosperidade da igreja de Antioquia fez com que os apóstolos e irmãos enviassem para lá Barnabé como superintendente. Ali ele encontrou o trabalho já tão avançado e instalado em força, que foi até Tarso à procura de Saulo para que este o assistisse. Saulo voltou com ele para Antioquia e trabalhou ali durante um ano (Atos 11:25-26).
No fim deste período, foram enviados ambos para Jerusalém, com as contribuições que a igreja de Antioquia tinha juntado para os irmãos mais pobres daquela cidade (Atos 11:28-30). Pouco tempo após o seu regresso, trazendo com eles João Marcos, foram nomeados missionários para o mundo pagão e assim investidos, visitaram Chipre e algumas cidades da Ásia Menor (Atos 13:14). Ao voltarem a Antioquia, depois da primeira viagem missionária que realizaram, foram novamente enviados para Jerusalém, a fim de aí consultarem a igreja sobre a relação desta com os gentios (Atos 15:2; Gálatas 2:1).
Com este assunto resolvido, eles voltaram para Antioquia, trazendo consigo o decreto do Conselho que serviria de regra para a admissão dos gentios na igreja.
Quando já estavam preparados para a sua segunda viagem missionária, Saulo e Barnabé discutiram por causa de João Marcos. A discussão terminou com a separação de ambos. Saulo levou consigo Silas e eles viajaram através da Síria e Sicília. Barnabé, levando consigo o seu sobrinho João Marcos, dirigiu-se para Chipre (Atos 15:36-41). Barnabé não volta a ser mencionado por Lucas em Atos.
E na leitura de hoje, você pode ler sobre a missão de Barnabé (e Saulo), em Atos 13:1-3. Boa leitura.
Valdeci Júnior
Fátima Silva