-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Atos 15:1|
kai tines katelthontes apo tês ioudaias edidaskon tous adelphous oti ean mê a=peritmêthête tsb=peritemnêsthe tô ethei a=tô môuseôs ou dunasthe sôthênai
-
2
|Atos 15:2|
genomenês a=de tsb=oun staseôs kai ab=zêtêseôs ts=suzêtêseôs ouk oligês tô paulô kai tô barnaba pros autous etaxan anabainein paulon kai barnaban kai tinas allous ex autôn pros tous apostolous kai presbuterous eis ierousalêm peri tou zêtêmatos toutou
-
3
|Atos 15:3|
oi men oun propemphthentes upo tês ekklêsias diêrchonto tên a=te phoinikên kai samareian ekdiêgoumenoi tên epistrophên tôn ethnôn kai epoioun charan megalên pasin tois adelphois
-
4
|Atos 15:4|
paragenomenoi de eis ierousalêm a=paredechthêsan tsb=apedechthêsan a=apo tsb=upo tês ekklêsias kai tôn apostolôn kai tôn presbuterôn anêggeilan te osa o theos epoiêsen met autôn
-
5
|Atos 15:5|
exanestêsan de tines tôn apo tês aireseôs tôn pharisaiôn pepisteukotes legontes oti dei peritemnein autous paraggellein te têrein ton nomon môuseôs
-
6
|Atos 15:6|
sunêchthêsan a=te tsb=de oi apostoloi kai oi presbuteroi idein peri tou logou toutou
-
7
|Atos 15:7|
pollês de a=zêtêseôs tsb=suzêtêseôs genomenês anastas petros eipen pros autous andres adelphoi umeis epistasthe oti aph êmerôn archaiôn tsb=o tsb=theos en a=umin tsb=êmin exelexato a=o a=theos dia tou stomatos mou akousai ta ethnê ton logon tou euaggeliou
-
8
|Atos 15:8|
kai o kardiognôstês theos emarturêsen autois dous tsb=autois to pneuma to agion kathôs kai êmin
-
9
|Atos 15:9|
kai a=outhen tsb=ouden diekrinen metaxu êmôn te kai autôn tê pistei katharisas tas kardias autôn
-
10
|Atos 15:10|
nun oun ti peirazete ton theon epitheinai zugon epi ton trachêlon tôn mathêtôn on oute oi pateres êmôn oute êmeis ischusamen bastasai
-
-
Sugestões
Clique para ler Daniel 4-6
13 de setembro LAB 257
PRIORIDADE É IMPORTANTE?
Daniel 04-06
O que é prioridade?
Daniel já estava com quase 90 anos. Dario, o rei de Babilônia, que na realidade era um “medo”, promoveu o profeta à mais alta posição que poderia ser ocupada por um cidadão daquele império. Mas é interessante que Daniel não deixou que o “status” do seu cargo lhe subisse para a cabeça, fazendo com que ele alterasse a regularidade dos hábitos de sua vida devocional. Com isso, Deus o fez prosperar na sua importante função pública.
Mas, devido ao seu êxito, os colegas de trabalho invejosos de Daniel fizeram uma conspiração contra ele. Eles induziram a Dario a assinar um decreto de que qualquer pessoa que, naqueles próximos trinta dias, orasse a outro Deus, que não fosse o rei da Babilônia, deveria ser lançada na cova dos leões. Essa era uma lei que, além de pôr a vida de Daniel em risco, ainda colocava o relacionamento de Daniel, também, em perigo. E agora? O que ele iria fazer? Se fosse você, o que faria?
Sabe o que Daniel fez? Colocou os seus períodos de oração na frente de tudo e de todos. Prioridade é prioridade; princípio é princípio; e isso não se negocia. Daniel “foi para casa, para o seu quarto, no andar de cima, onde as janelas davam para Jerusalém e ali fez o que costumava fazer: três vezes por dia ele se ajoelhava e orava, agradecendo ao seu Deus”. Tem gente, hoje em dia, que ao deparar-se com a prova que foi colocada para Daniel, vai dizer que agir como Daniel seria fanatismo. Isso é um raciocínio lógico: “certamente, Deus compreenderia se fosse preciso omitir os períodos pessoais de oração durante um mês, com a ‘nobre’ finalidade da preservação da vida”, pensariam. Outros tentariam dar um jeitinho, orando secretamente, levando uma vida dúbia. Mas Daniel não; quando ele considerou essas alternativas, ele percebeu que, naquelas circunstâncias, se ele fizesse isso, estaria dando uma impressão errada sobre o que era prioridade para ele e levaria outros a pensarem que ele consentia com a idéia de que a oração era prejudicial. Isso seria um falso testemunho, através do qual estaria negando o seu Deus.
Você tem o privilégio de poder elevar os seus pensamentos a Deus a qualquer momento durante o dia, em oração. Aproveite esse privilégio. Mas tenha também, diariamente, o hábito de ter um lugar especial e uma hora marcada para, sozinho, se encontrar com o seu Deus, através da oração.
Os muçulmanos são pontuais: param pra fazer uma oração para Alá, diariamente, cinco vezes. E você, cristão, tem sido fiel em adorar a Deus? Experimente isso na sua vida!
Valdeci Júnior
Fátima Silva