-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Atos 25:1|
phêstos oun epibas tê a=eparcheia tsb=eparchia meta treis êmeras anebê eis ierosoluma apo kaisareias
-
2
|Atos 25:2|
enephanisan a=te tsb=de autô a=oi tsb=o a=archiereis tsb=archiereus kai oi prôtoi tôn ioudaiôn kata tou paulou kai parekaloun auton
-
3
|Atos 25:3|
aitoumenoi charin kat autou opôs metapempsêtai auton eis ierousalêm enedran poiountes anelein auton kata tên odon
-
4
|Atos 25:4|
o men oun phêstos apekrithê têreisthai ton paulon a=eis tsb=en a=kaisareian tsb=kaisareia eauton de mellein en tachei ekporeuesthai
-
5
|Atos 25:5|
oi oun tsb=dunatoi en umin phêsin a=dunatoi sugkatabantes ei ti estin s=atopon en tô andri a=atopon tsb=toutô katêgoreitôsan autou
-
6
|Atos 25:6|
diatripsas de en autois êmeras a=ou pleious a=oktô ê deka katabas eis kaisareian tê epaurion kathisas epi tou bêmatos ekeleusen ton paulon achthênai
-
7
|Atos 25:7|
paragenomenou de autou periestêsan a=auton oi apo ierosolumôn katabebêkotes ioudaioi polla kai barea ab=aitiômata ts=aitiamata tsb=pherontes a=katapherontes tsb=kata tsb=tou tsb=paulou a ouk ischuon apodeixai
-
8
|Atos 25:8|
a=tou a=paulou apologoumenou tsb=autou oti oute eis ton nomon tôn ioudaiôn oute eis to ieron oute eis kaisara ti êmarton
-
9
|Atos 25:9|
o phêstos de a=thelôn tois ioudaiois tsb=thelôn charin katathesthai apokritheis tô paulô eipen theleis eis ierosoluma anabas ekei peri toutôn a=krithênai tsb=krinesthai ep emou
-
10
|Atos 25:10|
eipen de o paulos epi tou bêmatos kaisaros estôs eimi ou me dei krinesthai ioudaious ouden êdikêsa ôs kai su kallion epiginôskeis
-
-
Sugestões

Clique para ler João 4-6
29 de outubro LAB 668
O PROPÓSITO DO EVANGELHO DE JOÃO
João 01-03
É muito evidente que o propósito de João é evangelizar judeus e prosélitos. Ele é consciente da ‘pedra de tropeço’ que a cruz é para os judeus (1Coríntios 1:23), deixando claro o objetivo de tornar coerente a noção do Messias crucificado. Assim, não remove a ofensa que, na cruz, está intrínseca. O que ele sente que tem que fazer, pode fazer, e termina fazendo, são duas coisas: a) demonstrar que a cruz estava lá desde o princípio do ministério de Jesus, que é anunciado como “Cordeiro de Deus”; b) mostrar que a cruz é, ao mesmo tempo, nada menos que um plano de Deus, a evidência da rejeição de um povo a seu Messias, o meio para que Cristo retornasse para a presença do Pai, o centro dos inexplicáveis propósitos de Deus para efetuar a purificação e a vida ao seu povo, o despontar da prometida era escatológica e o inusitado projeto divino em trazer glória a Si mesmo ao ser glorificado em Seu Messias. É por ter esse foco tão definido, que João não fala nada sobre a transfiguração.
Esse propósito pode ser identificado quando analisa-se de perto o “trama” do evangelho de João. Não é um “enredo” montado simplesmente em narrativa de eventos em seqüência. Explicando: quando dizemos “O patrão gritou, e o empregado gritou também”, isso é uma história. Agora, quando dizemos “O patrão gritou inocentemente, e o empregado gritou também, mas de raiva”, isso é um enredo. Apesar de que os acontecimentos são preservados em sua ordem cronológica, esta ordem traz a noção de causalidade. É por isso que o “drama” do evangelho de João apresenta-se de forma tão concisa, estando amarrado, por fim, a algumas coisas: a)ao que poderíamos chamar de “momento X”; b)ao objetivo divino no plano da redenção fundamental para todo o testemunho cristão; c)à morte; d)à ressurreição e exaltação de Cristo Jesus; e e)à necessidade urgente de uma crença autêntica no curso daquele acontecimento. Logo, ao longo do livro, nada detém o autor a trabalhar na ênfase do ponto cruz, ao ponto de, se preciso, chegar a pressionar qualquer ser humano a entrar em concordância neste ponto vitalmente salvívico.
Este objetivo de João é totalmente responsável pela pintura tão maravilhosa das suas ênfases teológicas. Estas ênfases apresentam-se de forma tão integrada que, se há uma tentativa de compartimentalizar a idéia central, separando os seus componentes em itens, termina-se, em grande parte, desfigurando-lhes. E como tudo se condensa? No título que o apóstolo escolhe dar a Jesus: “Palavra”, que, no princípio, sendo Deus, expressou-se a nós.
Fonte: D.A.Carson, “The Gospel According to John” “Introduction”, Intervarsity Press.
Valdeci Júnior
Fátima Silva