- 
			
				
 Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
 - 
									 Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
- 
									  
 - 
									
									11
									 
									 
									|Atos 11:11|
									kai idou exautês treis andres epestêsan epi tên oikian en ê a=êmen tsb=êmên apestalmenoi apo kaisareias pros me
									
     
 - 
									
									12
									 
									 
									|Atos 11:12|
									eipen de tsb=moi to pneuma a=moi sunelthein autois mêden a=diakrinanta tsb=diakrinomenon êlthon de sun emoi kai oi ex adelphoi outoi kai eisêlthomen eis ton oikon tou andros
									
     
 - 
									
									13
									 
									 
									|Atos 11:13|
									apêggeilen a=de tsb=te êmin pôs eiden a=[ton] tsb=ton aggelon en tô oikô autou stathenta kai eiponta tsb=autô aposteilon eis ioppên tsb=andras kai metapempsai simôna ton epikaloumenon petron
									
     
 - 
									
									14
									 
									 
									|Atos 11:14|
									os lalêsei rêmata pros se en ois sôthêsê su kai pas o oikos sou
									
     
 - 
									
									15
									 
									 
									|Atos 11:15|
									en de tô arxasthai me lalein epepesen to pneuma to agion ep autous ôsper kai eph êmas en archê
									
     
 - 
									
									16
									 
									 
									|Atos 11:16|
									emnêsthên de tou rêmatos a=tou kuriou ôs elegen iôannês men ebaptisen udati umeis de baptisthêsesthe en pneumati agiô
									
     
 - 
									
									17
									 
									 
									|Atos 11:17|
									ei oun tên isên dôrean edôken autois o theos ôs kai êmin pisteusasin epi ton kurion iêsoun christon egô tsb=de tis êmên dunatos kôlusai ton theon
									
     
 - 
									
									18
									 
									 
									|Atos 11:18|
									akousantes de tauta êsuchasan kai a=edoxasan tsb=edoxazon ton theon legontes a=ara tsb=arage kai tois ethnesin o theos tên metanoian tsb=edôken eis zôên a=edôken
									
     
 - 
									
									19
									 
									 
									|Atos 11:19|
									oi men oun diasparentes apo tês thlipseôs tês genomenês epi stephanô diêlthon eôs phoinikês kai kuprou kai antiocheias mêdeni lalountes ton logon ei mê monon ioudaiois
									
     
 - 
									
									20
									 
									 
									|Atos 11:20|
									êsan de tines ex autôn andres kuprioi kai kurênaioi oitines a=elthontes tsb=eiselthontes eis antiocheian elaloun a=kai pros tous ellênistas euaggelizomenoi ton kurion iêsoun
									
     
 
- 
									
- 
				- Sugestões 
 

Clique para ler João 4-6
29 de outubro LAB 668
O PROPÓSITO DO EVANGELHO DE JOÃO
João 01-03
É muito evidente que o propósito de João é evangelizar judeus e prosélitos. Ele é consciente da ‘pedra de tropeço’ que a cruz é para os judeus (1Coríntios 1:23), deixando claro o objetivo de tornar coerente a noção do Messias crucificado. Assim, não remove a ofensa que, na cruz, está intrínseca. O que ele sente que tem que fazer, pode fazer, e termina fazendo, são duas coisas: a) demonstrar que a cruz estava lá desde o princípio do ministério de Jesus, que é anunciado como “Cordeiro de Deus”; b) mostrar que a cruz é, ao mesmo tempo, nada menos que um plano de Deus, a evidência da rejeição de um povo a seu Messias, o meio para que Cristo retornasse para a presença do Pai, o centro dos inexplicáveis propósitos de Deus para efetuar a purificação e a vida ao seu povo, o despontar da prometida era escatológica e o inusitado projeto divino em trazer glória a Si mesmo ao ser glorificado em Seu Messias. É por ter esse foco tão definido, que João não fala nada sobre a transfiguração.
Esse propósito pode ser identificado quando analisa-se de perto o “trama” do evangelho de João. Não é um “enredo” montado simplesmente em narrativa de eventos em seqüência. Explicando: quando dizemos “O patrão gritou, e o empregado gritou também”, isso é uma história. Agora, quando dizemos “O patrão gritou inocentemente, e o empregado gritou também, mas de raiva”, isso é um enredo. Apesar de que os acontecimentos são preservados em sua ordem cronológica, esta ordem traz a noção de causalidade. É por isso que o “drama” do evangelho de João apresenta-se de forma tão concisa, estando amarrado, por fim, a algumas coisas: a)ao que poderíamos chamar de “momento X”; b)ao objetivo divino no plano da redenção fundamental para todo o testemunho cristão; c)à morte; d)à ressurreição e exaltação de Cristo Jesus; e e)à necessidade urgente de uma crença autêntica no curso daquele acontecimento. Logo, ao longo do livro, nada detém o autor a trabalhar na ênfase do ponto cruz, ao ponto de, se preciso, chegar a pressionar qualquer ser humano a entrar em concordância neste ponto vitalmente salvívico.
Este objetivo de João é totalmente responsável pela pintura tão maravilhosa das suas ênfases teológicas. Estas ênfases apresentam-se de forma tão integrada que, se há uma tentativa de compartimentalizar a idéia central, separando os seus componentes em itens, termina-se, em grande parte, desfigurando-lhes. E como tudo se condensa? No título que o apóstolo escolhe dar a Jesus: “Palavra”, que, no princípio, sendo Deus, expressou-se a nós.
Fonte: D.A.Carson, “The Gospel According to John” “Introduction”, Intervarsity Press.
Valdeci Júnior
Fátima Silva