-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
3
|Marcos 4:3|
akouete idou exêlthen o speirôn tsb=tou speirai
-
4
|Marcos 4:4|
kai egeneto en tô speirein o men epesen para tên odon kai êlthen ta peteina ts=tou ts=ouranou kai katephagen auto
-
5
|Marcos 4:5|
a=kai allo tsb=de epesen epi to petrôdes opou ouk eichen gên pollên kai a=euthus tsb=eutheôs exaneteilen dia to mê echein bathos gês
-
6
|Marcos 4:6|
a=kai a=ote a=aneteilen a=o a=êlios tsb=êliou tsb=de tsb=anateilantos ekaumatisthê kai dia to mê echein rizan exêranthê
-
7
|Marcos 4:7|
kai allo epesen eis tas akanthas kai anebêsan ai akanthai kai sunepnixan auto kai karpon ouk edôken
-
8
|Marcos 4:8|
kai a=alla tsb=allo epesen eis tên gên tên kalên kai edidou karpon anabainonta kai a=auxanomena tsb=auxanonta kai epheren en triakonta kai en exêkonta kai en ekaton
-
9
|Marcos 4:9|
kai elegen a=os a=echei ts=autois tsb=o tsb=echôn ôta akouein akouetô
-
10
|Marcos 4:10|
a=kai ote tsb=de egeneto katamonas a=êrôtôn tsb=êrôtêsan auton oi peri auton sun tois dôdeka a=tas tsb=tên a=parabolas tsb=parabolên
-
11
|Marcos 4:11|
kai elegen autois umin tsb=dedotai tsb=gnônai to mustêrion a=dedotai tês basileias tou theou ekeinois de tois exô en parabolais ta panta ginetai
-
12
|Marcos 4:12|
ina blepontes blepôsin kai mê idôsin kai akouontes akouôsin kai mê suniôsin mêpote epistrepsôsin kai aphethê autois tsb=ta tsb=amartêmata
-
-
Sugestões
Clique para ler Jeremias 42-44
23 de agosto LAB 601
PERICULOSIDADE
Jeremias 42-44
O Jeremias foi parar no Egito. Ele não queria ir para lá, de jeito nenhum. Ele falara para o povo que eles não deveriam ir. E ele só foi para lá, por ter sido forçado pelas circunstâncias da teimosia do povo. Mas, fazer o quê!
Você já passou por isso? Por uma circunstância desagradável, pela qual você não gostaria de ter passado. A princÃpio você evita, mas depois, a situação foge do seu controle, e, por causa dos outros, você também acaba se lascando. Nestas horas, é difÃcil ficar de boca fechada.
Foi o que aconteceu com o Jeremias que foi parar em Dafne, na fronteira nordeste do Egito. Dafne não seria o ponto final da migração dos judeus que acompanhavam Joanã naquela fuga. Dali eles se espalhariam. Mas, o fato é que, durante a pausa em Dafne, Jeremias recebeu uma mensagem do Senhor. E deveria apresentá-la em forma dramatizada, como as do cinto de linho e do vaso quebrado, que já apresentara anteriormente.
A obstinação do povo era tanta que nada mais, nem a mensagem, as palavras ou as encenações de Jeremias, tinha efeito. Quão fácil era-lhes torcer os fatos e interpretá-los segundo seus preconceitos e preferência. Qual fácil é também que isso aconteça conosco hoje. É um perigo. Quando o povo de Deus chega a esse ponto, o que mais um profeta de Deus pode fazer?
Diante da inutilidade dos argumentos, Jeremias apela para o futuro: a história diria quem tinha razão. Que levassem sua maldade às últimas conseqüências. Veriam com seus próprios olhos, e em sua própria carne, a palavra de quem subsistiria, a sua, ou a do Senhor. Deus então declara que Seu nome não mais seria pronunciado em vão por um só judeu vivendo no Egito. Seriam todos consumidos pela espada e pela fome. Os que sobreviveriam e teriam ocasião de voltar à sua terra constituiriam um número diminuto.
Um sinal finalmente lhes é dado como prova de que a palavra do Senhor é que prevaleceria. Tinham se refugiado à sombra de Faraó-Hofra (Apries - 589 a 570 d.C). Pois bem, Hofra seria entregue na mão de seus inimigos, que o fariam perecer. E realmente, ele perdeu sua vida numa rebelião, sendo sucedido por Amasis.
Os teimosos judeus ficaram perdidos. O maior problema daquele povo foi confundir permissão divina com vontade divina. Uma coisa é o que Deus quer, outra coisa é o que Deus, até certo ponto, tolera. E cair na zona da tolerância é um perigo. Porque tudo fica passÃvel de ser confundido, e, na penumbra cinzenta, vem o pior: o sincretismo.
O melhor é procurar fazer a vontade de Deus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva