-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
28
|Marcos 3:28|
amên legô umin oti panta aphethêsetai tsb=ta tsb=amartêmata tois uiois tôn anthrôpôn a=ta a=amartêmata kai a=ai blasphêmiai a=osa tsb=osas a=ean tsb=an blasphêmêsôsin
-
29
|Marcos 3:29|
os d an blasphêmêsê eis to pneuma to agion ouk echei aphesin eis ton aiôna a=alla tsb=all enochos estin aiôniou a=amartêmatos tsb=kriseôs
-
30
|Marcos 3:30|
oti elegon pneuma akatharton echei
-
31
|Marcos 3:31|
tsb=erchontai tsb=oun tsb=oi tsb=adelphoi kai a=erchetai ê mêtêr autou kai a=oi a=adelphoi a=autou a=kai exô a=stêkontes tsb=estôtes apesteilan pros auton a=kalountes tsb=phônountes auton
-
32
|Marcos 3:32|
kai ekathêto tsb=ochlos peri auton a=ochlos a=kai a=legousin tsb=eipon tsb=de autô idou ê mêtêr sou kai oi adelphoi b=sou b=kai b=ai b=adelphai sou a=[kai a=ai a=adelphai a=sou] exô zêtousin se
-
33
|Marcos 3:33|
kai a=apokritheis tsb=apekrithê autois a=legei tsb=legôn tis estin ê mêtêr mou a=kai tsb=ê oi adelphoi a=[mou] tsb=mou
-
34
|Marcos 3:34|
kai periblepsamenos tsb=kuklô tous peri auton a=kuklô kathêmenous legei ide ê mêtêr mou kai oi adelphoi mou
-
35
|Marcos 3:35|
os a=[gar] tsb=gar an poiêsê to thelêma tou theou outos adelphos mou kai adelphê tsb=mou kai mêtêr estin
-
1
|Marcos 4:1|
kai palin êrxato didaskein para tên thalassan kai a=sunagetai tsb=sunêchthê pros auton ochlos a=pleistos tsb=polus ôste auton tsb=embanta eis tsb=to ploion a=embanta kathêsthai en tê thalassê kai pas o ochlos pros tên thalassan epi tês gês a=êsan tsb=ên
-
2
|Marcos 4:2|
kai edidasken autous en parabolais polla kai elegen autois en tê didachê autou
-
-
Sugestões

Clique para ler Colossenses 1-4
04 de Dezembro LAB 704
OS GRANDES E HUMILDES FILIPENSES
Filipenses
Filipos. Na internet, você pode ver as fotos das ruínas da antiga cidade de Filipos. Era uma cidade importante no Império Romano por causa de sua localização geográfica na região montanhosa entre a Ásia e Europa. O nome vem de Filipe II, rei da Macedônia, fundada por ele em 356 a.C. Antes, existia nesse lugar um vilarejo traciano conhecido pelo nome grego Krenides ("fontes"), que em 361 a.C. foi tomado por colonos da ilha de Tasos, comandados por um exilado ateniense chamado Calistrato.
O maior atrativo desse lugar era o fato de localizar-se nas proximidades das minas de ouro do monte Pangéus, que Filipe fez questão de controlar ao fundar de novo a cidade. Filipos tinha também importância estratégica por constituir a rota terrestre para o Helesponto (Dardanelos) e Bósforo, e portanto, para o interior da Ásia. Lucas descreve Filipos como "a primeira cidade dessa região da Macedônia" — isto é, o primeiro entre quatro distritos em que a Macedônia fora dividida pelos romanos, em 167 a.C. — e acrescenta que se tratava de uma colônia romana (At 16:12).
A cidade foi transformada em colônia em 42 a.C, pelos líderes romanos Antônio e Otaviano, após obterem vitória ali sobre Bruto e Cássio, os assassinos de Júlio César. Os comandantes vitoriosos estabeleceram um batalhão de soldados veteranos em Filipos. Doze anos mais tarde Otaviano, havendo por sua vez derrotado ali as tropas de Antônio na batalha de Actium, instalou na área parte das tropas desbaratadas de Antônio, bem como algumas famílias, às quais despojou a fim de estabelecer também seus próprios soldados veteranos, dando à cidade seu próprio nome: Colônia Júlia Filipense. Três anos depois, quando Otaviano assumiu o título de Augusto, o nome da cidade foi ampliado: Colônia Júlia Augusta Filipense.
Em Filipos, ocorreram as primeiras conversões na Europa e, por isso, Filipos tem sido chamada de berço do cristianismo europeu. A igreja em Filipos cresceu e se fortaleceu e trouxe muitas alegrias ao coração do apóstolo.
Paulo escreveu esta carta, muitos anos depois de a igreja ter ali se formado. Ele estava na prisão em Roma, em condições subumanas, mas que não puderam tirar o gozo do servo de Deus. A igreja de Filipos amava muito a seu pai na fé, e mostrou-lhe muito afeto, enviando-lhe uma carta viva na pessoa de seu representante Epafrodito. Não esqueceu, também, de enviar-lhe algum dinheiro para alguma necessidade temporal.
E nesta carta podemos aprender que a unidade depende da humildade (2:3-4). O orgulho e o egoísmo trazem divisão. Para demonstrar o valor da humildade, Paulo usou a pessoa de Cristo como exemplo (2:5-11). Afinal, concordamos: não haveria exemplo melhor.
Valdeci Júnior
Fátima Silva