-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
1
|Atos 25:1|
phêstos oun epibas tê a=eparcheia tsb=eparchia meta treis êmeras anebê eis ierosoluma apo kaisareias
-
2
|Atos 25:2|
enephanisan a=te tsb=de autô a=oi tsb=o a=archiereis tsb=archiereus kai oi prôtoi tôn ioudaiôn kata tou paulou kai parekaloun auton
-
3
|Atos 25:3|
aitoumenoi charin kat autou opôs metapempsêtai auton eis ierousalêm enedran poiountes anelein auton kata tên odon
-
4
|Atos 25:4|
o men oun phêstos apekrithê têreisthai ton paulon a=eis tsb=en a=kaisareian tsb=kaisareia eauton de mellein en tachei ekporeuesthai
-
5
|Atos 25:5|
oi oun tsb=dunatoi en umin phêsin a=dunatoi sugkatabantes ei ti estin s=atopon en tô andri a=atopon tsb=toutô katêgoreitôsan autou
-
6
|Atos 25:6|
diatripsas de en autois êmeras a=ou pleious a=oktô ê deka katabas eis kaisareian tê epaurion kathisas epi tou bêmatos ekeleusen ton paulon achthênai
-
7
|Atos 25:7|
paragenomenou de autou periestêsan a=auton oi apo ierosolumôn katabebêkotes ioudaioi polla kai barea ab=aitiômata ts=aitiamata tsb=pherontes a=katapherontes tsb=kata tsb=tou tsb=paulou a ouk ischuon apodeixai
-
8
|Atos 25:8|
a=tou a=paulou apologoumenou tsb=autou oti oute eis ton nomon tôn ioudaiôn oute eis to ieron oute eis kaisara ti êmarton
-
9
|Atos 25:9|
o phêstos de a=thelôn tois ioudaiois tsb=thelôn charin katathesthai apokritheis tô paulô eipen theleis eis ierosoluma anabas ekei peri toutôn a=krithênai tsb=krinesthai ep emou
-
10
|Atos 25:10|
eipen de o paulos epi tou bêmatos kaisaros estôs eimi ou me dei krinesthai ioudaious ouden êdikêsa ôs kai su kallion epiginôskeis
-
-
Sugestões
Clique para ler 2 Crônicas 24-25
17 de maio LAB 503
DAMASCO
2Crônicas 24-25
A leitura de hoje fala um pouco sobre Damasco. Quero apresentar-lhe curiosidades bem interessantes. Alguns arqueólogos consideram Damasco como sendo a mais antiga cidade do mundo. Há controvérsias, mas há também o que se considerar sobre esse pensamento, pois ela não foi uma cidade antiga que deixou de existir. Ela permanece até hoje.
Damasco sempre foi “a cidade mais importante da Síria” e a metrópole dos povos do deserto. A cidade e a planície circundante devem sua vida e prosperidade aos famosos rios Farfar e Abana, de reputação bíblica.
Nela, ainda existem ruínas de muros e portas muito antigos, alguns da época romana.
A rua chamada Direita (cf. Atos 9:10-12) começa na porta Oriental e prossegue na direção oeste até atingir o centro da cidade. A casa para onde fio Ananias, conforme pode ser vista hoje, é uma capela baixa, semelhante a uma caverna, a 5m ou 6m abaixo do nível da rua. Essa é possivelmente a localização correta da casa, mas a rua Direita estava então em um nível mais baixo, conforme o demonstra a descoberta das ruínas de outra rua.
A Grande Mesquita, que quanto ao caráter sagrado só pode ser superada pelas mesquitas de Meca, Medina e Jerusalém, é o edifício mais antigo e venerado de Damasco. Representa três períodos da história e as três religiões que a dominaram: o paganismo, o cristianismo e o islamismo. Os maciços alicerces e as colunatas exteriores pertencem a um templo grego ou romano. Sob o domínio dos romanos, o templo foi dedicado a Júpiter. Depois que Constantino converteu-se ao cristianismo, no século IV, o templo foi reconstruído e transformado em uma imensa igreja que Teodósio dedicou a João Batista. Quando os muçulmanos capturaram Damasco, em 634 d.C., a edificação foi remodelada e convertida em suntuosa mesquita. O edifício sofreu três incêndios, sendo, porém, restaurado em todas as ocasiões.
Em sua condição atual, a Grande Mesquita consiste de uma estrutura quadrangular de 146m x 99m, rodeada de excelentes muros de alvenaria e coroada com uma esplêndida cúpula, três torres elevadas e uma multidão de minaretes (torres pequenas). Um desses minaretes é conhecido como “o minarete de Jesus”, porque, segundo a tradição islâmica, “Jesus aparecerá no alto desse minarete no dia do Juízo final.” No lado sul da mesquita, na viga superior de uma pouco usada, mas esplêndida porta, há uma inscrição em grego: “Teu reino, ó Cristo, é um reino eterno.”
É esse pensamento que quero enfatizar. Assim como Damasco é uma cidade que nunca acaba, nossa leitura bíblica é algo que deve ser para sempre. Através dela, você encontrará um reino que é eterno, o reino de Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva