-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Lucas 15:1|
êsan de tsb=eggizontes autô a=eggizontes pantes oi telônai kai oi amartôloi akouein autou
-
2
|Lucas 15:2|
kai diegogguzon oi a=te pharisaioi kai oi grammateis legontes oti outos amartôlous prosdechetai kai sunesthiei autois
-
3
|Lucas 15:3|
eipen de pros autous tên parabolên tautên legôn
-
4
|Lucas 15:4|
tis anthrôpos ex umôn echôn ekaton probata kai apolesas tsb=en ex autôn a=en ou kataleipei ta ab=enenêkonta ab=ennea ts=ennenêkontaennea en tê erêmô kai poreuetai epi to apolôlos eôs eurê auto
-
5
|Lucas 15:5|
kai eurôn epitithêsin epi tous ômous a=autou tsb=eautou chairôn
-
6
|Lucas 15:6|
kai elthôn eis ton oikon sugkalei tous philous kai tous geitonas legôn autois sugcharête moi oti euron to probaton mou to apolôlos
-
7
|Lucas 15:7|
legô umin oti outôs chara tsb=estai en tô ouranô a=estai epi eni amartôlô metanoounti ê epi ab=enenêkonta ab=ennea ts=ennenêkontaennea dikaiois oitines ou chreian echousin metanoias
-
8
|Lucas 15:8|
ê tis gunê drachmas echousa deka ean apolesê drachmên mian ouchi aptei luchnon kai saroi tên oikian kai zêtei epimelôs eôs a=ou tsb=otou eurê
-
9
|Lucas 15:9|
kai eurousa a=sugkalei tsb=sugkaleitai tas philas kai tsb=tas geitonas legousa sugcharête moi oti euron tên drachmên ên apôlesa
-
10
|Lucas 15:10|
outôs legô umin tsb=chara ginetai a=chara enôpion tôn aggelôn tou theou epi eni amartôlô metanoounti
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva