-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
11
|Lucas 4:11|
kai ats=oti epi cheirôn arousin se mêpote proskopsês pros lithon ton poda sou
-
12
|Lucas 4:12|
kai apokritheis eipen autô o iêsous oti eirêtai ouk ekpeiraseis kurion ton theon sou
-
13
|Lucas 4:13|
kai suntelesas panta peirasmon o diabolos apestê ap autou achri kairou
-
14
|Lucas 4:14|
kai upestrepsen o iêsous en tê dunamei tou pneumatos eis tên galilaian kai phêmê exêlthen kath olês tês perichôrou peri autou
-
15
|Lucas 4:15|
kai autos edidasken en tais sunagôgais autôn doxazomenos upo pantôn
-
16
|Lucas 4:16|
kai êlthen eis tsb=tên a=nazara s=nazareth bt=nazaret ou ên tethrammenos kai eisêlthen kata to eiôthos autô en tê êmera tôn sabbatôn eis tên sunagôgên kai anestê anagnônai
-
17
|Lucas 4:17|
kai epedothê autô biblion tsb=êsaiou tou prophêtou a=êsaiou kai anaptuxas to biblion euren ton topon ou ên gegrammenon
-
18
|Lucas 4:18|
pneuma kuriou ep eme ou ab=eineken ts=eneken echrisen me ab=euaggelisasthai ts=euaggelizesthai ptôchois apestalken me tsb=iasasthai tsb=tous tsb=suntetrimmenous tsb=tên tsb=kardian kêruxai aichmalôtois aphesin kai tuphlois anablepsin aposteilai tethrausme
-
19
|Lucas 4:19|
kêruxai eniauton kuriou dekton
-
20
|Lucas 4:20|
kai ptuxas to biblion apodous tô upêretê ekathisen kai pantôn a=oi a=ophthalmoi en tê sunagôgê tsb=oi tsb=ophthalmoi êsan atenizontes autô
-
-
Sugestões

Clique para ler Hebreus 7-9
13 de Dezembro LAB 713
HEBREUS 6:4-6
Hebreus 04-06
Hebreus 6:4-6, aparentemente, parece ensinar que não há esperança de arrependimento ou de re-aceitação divina para aqueles que aceitaram a Cristo e depois o rejeitaram. As afirmações aqui consignadas pelo apóstolo trouxeram sérios problemas para a igreja cristã, especialmente durante as perseguições, quando alguns fraquejaram e posteriormente arrependidos de terem sido tíbios na fé quiseram voltar, muitas comunidades cristãs não queriam aceitá-los escudados em Hebreus 6:6.
Mas isso parece contraditório ao próprio cristianismo, pois os evangelhos ensinam que Cristo está sempre de braços abertos para receber o mais indigno pecador, que reconhece o erro e apela pelo perdão, como nos relata Mateus 18:22 e se comprova na triste experiência de Pedro. Em contrapartida, outra verdade escriturística deve ser lembrada: não há esperança para quem consciente e deliberadamente rejeita os ensinamentos de Cristo e o seu sacrifício vicário em nosso favor.
Portanto, esta passagem deve ser estudada em paralelo a 10:26-31 e 12:15-17; 25-29. Da leitura de Hebreus 6:4-6 juntamente com as outras passagens correlatas, deduzimos que Paulo fala de pessoas que propositadamente rejeitaram a Cristo e os princípios do evangelho.
Algumas pessoas ficam perturbadas com estes textos, pensando que é possível que eles se refiram ao apostatado comum, que em seu coração jamais rejeitou ao Senhor, e que está constantemente pensando que algum dia voltará a servi-lo novamente. E muitas vezes, quando ele começa a penar seriamente em fazer isto o mais depressa possível, o Diabo o confronta com estes textos, da mesma forma que confrontou o próprio Cristo com textos da Escritura, procurando dar-lhes uma aplicação errônea.
O texto fala de indivíduos que verdadeiramente iluminados. Verdadeiramente provaram o dom celestial, e sabem por experiência o que ele significa. Tornaram-se participantes do Espírito Santo. Provaram a Palavra de Deus e os poderes do mundo vindouro. Sua experiência alcançou as profundezas de um conhecimento definido, de forma que conheceram os explícitos fundamentos do divino dom. E então esses indivíduos se afastam de tudo isto, e, segundo o texto citado do décimo capítulo de Hebreus, consideram o sangue da aliança, pelo qual foram sacrificados, como coisa profana, comum. Desprezaram o Espírito da graça. Trata-se de uma deserção real que leva um homem a renunciar as coisas que ele realmente sabe serem a verdade, desrespeitando e desprezando Espírito Santo.
Logo, a maioria dos teólogos aceita que a apostasia aqui referida é o ato de cometer o pecado imperdoável (Mat. 12:31-32), uma vez que esta é a única forma de apostasia que é sem esperança. Para John Cotton: “nada pode existir nesta passagem que nos leve a duvidar da total misericórdia de Deus, pois do contrário, esta passagem destruiria o evangelho”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva