-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated
-
-
16
|Marcos 2:16|
kai oi grammateis a=tôn a=pharisaiôn tsb=kai tsb=oi tsb=pharisaioi idontes a=oti tsb=auton a=esthiei tsb=esthionta meta tôn tsb=telônôn tsb=kai amartôlôn a=kai a=telônôn elegon tois mathêtais autou tsb=ti oti meta tôn telônôn kai amartôlôn esthiei tsb=kai
-
17
|Marcos 2:17|
kai akousas o iêsous legei autois a=[oti] ou chreian echousin oi ischuontes iatrou all oi kakôs echontes ouk êlthon kalesai dikaious alla amartôlous tsb=eis tsb=metanoian
-
18
|Marcos 2:18|
kai êsan oi mathêtai iôannou kai oi a=pharisaioi tsb=tôn tsb=pharisaiôn nêsteuontes kai erchontai kai legousin autô ab=dia ab=ti ts=diati oi mathêtai iôannou kai oi a=mathêtai tôn pharisaiôn nêsteuousin oi de soi mathêtai ou nêsteuousin
-
19
|Marcos 2:19|
kai eipen autois o iêsous mê dunantai oi uioi tou numphônos en ô o numphios met autôn estin nêsteuein oson chronon tsb=meth tsb=eautôn echousin ton numphion a=met a=autôn ou dunantai nêsteuein
-
20
|Marcos 2:20|
eleusontai de êmerai otan aparthê ap autôn o numphios kai tote nêsteusousin en a=ekeinê tsb=ekeinais a=tê tsb=tais a=êmera tsb=êmerais
-
21
|Marcos 2:21|
tsb=kai oudeis epiblêma rakous agnaphou a=epiraptei tsb=epirraptei epi a=imation tsb=imatiô a=palaion tsb=palaiô ei de mê airei to plêrôma a=ap autou to kainon tou palaiou kai cheiron schisma ginetai
-
22
|Marcos 2:22|
kai oudeis ballei oinon neon eis askous palaious ei de mê a=rêxei tsb=rêssei o oinos tsb=o tsb=neos tous askous kai o oinos a=apollutai tsb=ekcheitai kai oi askoi tsb=apolountai alla oinon neon eis askous kainous tsb=blêteon
-
23
|Marcos 2:23|
kai egeneto tsb=paraporeuesthai auton en tois sabbasin a=paraporeuesthai dia tôn sporimôn kai tsb=êrxanto oi mathêtai autou a=êrxanto odon poiein tillontes tous stachuas
-
24
|Marcos 2:24|
kai oi pharisaioi elegon autô ide ti poiousin tsb=en tois sabbasin o ouk exestin
-
25
|Marcos 2:25|
kai a=legei tsb=autos tsb=elegen autois oudepote anegnôte ti epoiêsen ab=dauid ts=dabid ote chreian eschen kai epeinasen autos kai oi met autou
-
-
Sugestões
Clique para ler Marcos 15-16
18 de outubro LAB 657
NO “FIM”, PARTICIPAÇÕES DETERMINANTES
Marcos 13-14
Há três “fins” nesta leitura. O “Fim dos Tempos” virá a ser o final da história deste contexto de mundo em que vivemos, que acontecerá quando Jesus voltar a este mundo em poder e grande glória. O fim da vida ministerial terrestre de Jesus aconteceu pelos seus últimos atos antes de ser crucificado na cruz do Calvário. Estes dois fins têm a ver com a maneira que se desencadeará o seu fim. O tratamento que dá a Jesus determina o modo como O espera em sua vinda e será o determinante do seu destino eterno. Este é o terceiro fim.
Sobre o fim do mundo já ficou bem comentado aqui no último dia 12 (Mateus 24). Mas o capítulo 14 de Marcos, narrando os últimos eventos antes do fim da vida de Cristo, começa e termina com dois personagens que podem, muito bem, refletir-nos. Jesus foi ungido em Betânia (“casa dos pobres; casa da miséria”) por Maria Madalena, a ex-endemoninhada que fora prostituta. Jesus foi negado no pátio da casa do sumo sacerdote (o representante de Deus) por Simão Pedro, o ex-pescador que fora discípulo. Uma mesma história pode ter diferentes fins? Como você quer que seja o fim da sua história?
Compare Marcos 14:3-9 com Mateus 26:6-13 e João 12: 1-11, e pense no contexto. Aconteceu numa cidadela pequena e feia. Na casa de um camarada odiado por muitos, de conduta questionada e que tinha tido a pior de todas as doenças da época, o clima era o da discriminação. E para completar a história, entra uma representante da pior das castas. O que não faltava naquele ambiente era constrangimento. Várias facetas da vergonha humana estavam ali estampadas, ou, à flor da estampa. Malícias e maldades não pareciam dar lugar a nada relacionado à misericórdia. Mas Paulo disse que “onde aumentou o pecado, transbordou a graça (Romanos 5:20)”! Contemple você mesmo. Leia!
Agora observe os textos paralelos a Marcos 14:66-72: Mateus 26:69-75; Lucas 22:54-62 e João 18:15-27, tentando imaginar a cena. Aconteceu na mais gloriosa cidade Judaica: Jerusalém. A capital, cujo nome significa “cidade de paz”. Na casa daquele que ocupava a posição que qualquer um cobiçaria. Muitos sacerdotes pagariam fortunas para comprar, por pelo menos um ano, o título de “sumo”. A polícia romana estava ali, exibindo seus lindos trajes da ordem e da decência (humanas). As pessoas estavam descontraídas, aquecendo-se ao fogo. Todo mundo numa boa. Todavia, ensinou Paulo, “aquele que julga estar firme, cuide-se para que não caia (1Coríntios 10:12)!”. Veja! Entenda!
Que participações diferentes, em um mesmo fim!
Qual é sua participação?
A História apresentará diferentes fins de histórias individuais.
Valdeci Júnior
Fátima Silva