-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
26
|Lucas 13:26|
tote arxesthe legein ephagomen enôpion sou kai epiomen kai en tais plateiais êmôn edidaxas
-
27
|Lucas 13:27|
kai erei a=legôn tsb=legô umin ouk oida a=[umas] tsb=umas pothen este apostête ap emou pantes tsb=oi ergatai tsb=tês adikias
-
28
|Lucas 13:28|
ekei estai o klauthmos kai o brugmos tôn odontôn otan opsêsthe abraam kai isaak kai iakôb kai pantas tous prophêtas en tê basileia tou theou umas de ekballomenous exô
-
29
|Lucas 13:29|
kai êxousin apo anatolôn kai dusmôn kai ats=apo borra kai notou kai anaklithêsontai en tê basileia tou theou
-
30
|Lucas 13:30|
kai idou eisin eschatoi oi esontai prôtoi kai eisin prôtoi oi esontai eschatoi
-
31
|Lucas 13:31|
en autê tê a=ôra tsb=êmera a=prosêlthan tsb=prosêlthon tines pharisaioi legontes autô exelthe kai poreuou enteuthen oti êrôdês thelei se apokteinai
-
32
|Lucas 13:32|
kai eipen autois poreuthentes eipate tê alôpeki tautê idou ekballô daimonia kai iaseis a=apotelô tsb=epitelô sêmeron kai aurion kai tê tritê teleioumai
-
33
|Lucas 13:33|
plên dei me sêmeron kai aurion kai tê echomenê poreuesthai oti ouk endechetai prophêtên apolesthai exô ierousalêm
-
34
|Lucas 13:34|
ierousalêm ierousalêm ê b=apoktenousa ats=apokteinousa tous prophêtas kai lithobolousa tous apestalmenous pros autên posakis êthelêsa episunaxai ta tekna sou on tropon ornis tên eautês nossian upo tas pterugas kai ouk êthelêsate
-
35
|Lucas 13:35|
idou aphietai umin o oikos umôn tsb=erêmos ts=amên ts=de legô a=[de] b=de umin tsb=oti ou mê tsb=me idête a=me eôs a=[êxei a=ote] tsb=an b=êxei ts=êxê tsb=ote eipête eulogêmenos o erchomenos en onomati kuriou
-
-
Sugestões

Clique para ler Gálatas 4-6
30 de novembro LAB 700
SEM IDIOTICES!
Gálatas 01-03
“Assim, a lei foi o nosso tutor até Cristo, para que fôssemos justificados pela fé (Gálatas 3:24)”. Como entender este verso? Imagine a cena.
Bem vestida, adornada, maquiada e com o cabelo preparado. A mulher entra na sala de espera, de um ambiente, embora coletivo, altamente requintado. Várias outras estão no recinto, sentadas ou em pé, conversando, lendo ou sem fazer nada, mas todas atentas a tudo que se passa ao redor. Aquela que acaba de chegar passa pelo meio da sala tentando firmar a melhor postura possível, senta-se numa poltrona bem posicionada, cruza as pernas, dá um sorriso para todas.
Incrível! Todas sorriem para ela! E mais incrível ainda, é que os sorrisos continuam. Agora não para ela, mas para baixo, para trás de uma mão que tenta disfarçar e esconder o rosto, para o sorriso de outra amiga que esteja perto, menos para ela... Logo ela percebe: os sorrisos não são para ela, mas sobre ela. “Estão rindo de mim!”, é o apavorante pensamento que lhe sobe à espinha. Puxa o mini vestido em direção ao joelho, olha o busto, arruma o bracelete, joga o cabelo... E os olhares esquisitos em sua direção continuam. “O que será?”. Que perturbador!
A descoberta se lhe sobrevêm de um espelho arrancado da bolsa apressadamente. Ao mirar sua ferramenta do kit de embelezamento, a pecinha de vidro metalizado lhe mostra uma inesperada e incrível mancha no rosto. O nítido, grande e espalhafatoso borrão negro lhe assusta. Enquanto arregala os olhos, dá um suspiro, empina o tórax, e começa a entrar em pânico. “Algo precisa ser feito!”, é o que ela pensa!
Pensa e faz. Rapidamente começa a friccionar o espelho na mancha do rosto, na tentativa de limpá-la. A mancha se espalha ainda mais, passando agora para o espelho, e conseqüentemente para as mãos. Afastando um pouco o espelho, ao mirá-lo, vê mais borrões do que anteriormente. E mais risos, também, podem ser ouvidos. Que desespero! Ela então insiste em esfregar o espelho no rosto, de forma mais forte ainda, com mais velocidade! Mas não consegue entender por quê o espelho não limpa a mancha. Afinal, o espelho não lhe mostrara a mancha?
É assim que fazemos, a cada vez que, ao identificarmos o nosso pecado através do que a lei nos mostra, tentamos usar a lei para nos “redimir”. A Lei de Deus é o espelho (Romanos 3:20; 7:7; Tiago 1:22-25) que nos faz ir até à fonte da Água da Vida (1Coríntios 10:14), que é Jesus. Só Ele, pode lavar-nos, com Seu sangue, e nos deixar totalmente isentos das nossas manchas de pecado. Não sejamos idiotas! Busquemo-Lo!
Valdeci Júnior
Fátima Silva