-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
43
|Lucas 24:43|
kai labôn enôpion autôn ephagen
-
44
|Lucas 24:44|
eipen de a=pros a=autous tsb=autois outoi oi logoi a=mou ous elalêsa pros umas eti ôn sun umin oti dei plêrôthênai panta ta gegrammena en tô nomô a=môuseôs tsb=môseôs kai a=tois prophêtais kai psalmois peri emou
-
45
|Lucas 24:45|
tote diênoixen autôn ton noun tou sunienai tas graphas
-
46
|Lucas 24:46|
kai eipen autois oti outôs gegraptai tsb=kai tsb=outôs tsb=edei pathein ton christon kai anastênai ek nekrôn tê tritê êmera
-
47
|Lucas 24:47|
kai kêruchthênai epi tô onomati autou metanoian a=eis tsb=kai aphesin amartiôn eis panta ta ethnê a=arxamenoi tsb=arxamenon apo ierousalêm
-
48
|Lucas 24:48|
umeis tsb=de tsb=este martures toutôn
-
49
|Lucas 24:49|
kai a=[idou] tsb=idou egô apostellô tên epaggelian tou patros mou eph umas umeis de kathisate en tê polei tsb=ierousalêm eôs ou endusêsthe tsb=dunamin ex upsous a=dunamin
-
50
|Lucas 24:50|
exêgagen de autous a=[exô] tsb=exô eôs a=pros tsb=eis bêthanian kai eparas tas cheiras autou eulogêsen autous
-
51
|Lucas 24:51|
kai egeneto en tô eulogein auton autous diestê ap autôn kai anephereto eis ton ouranon
-
52
|Lucas 24:52|
kai autoi proskunêsantes auton upestrepsan eis ierousalêm meta charas megalês
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva