-
Leia por capÃtulosComentário sobre a Leitura BÃblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Números 21:1|
vayyishma` hakkena`aniy melekh-`arâdh yoshêbh hanneghebhkiy bâ' yisrâ'êl derekh hâ'athâriym vayyillâchem beyisrâ'êl vayyishbmimmennu shebhiy
-
2
|Números 21:2|
vayyiddar yisrâ'êl nedher layhvh vayyo'mar'im-nâthon tittên 'eth-hâ`âm hazzeh beyâdhiy vehacharamtiy'eth-`ârêyhem
-
3
|Números 21:3|
vayyishma` Adonay beqol yisrâ'êl vayyittên'eth-hakkena`aniy vayyacharêm 'ethhem ve'eth-`ârêyhem vayyiqrâ'shêm-hammâqom châremâh ph
-
4
|Números 21:4|
vayyis`u mêhor hâhâr derekh yam-suphlisbhobh 'eth-'erets 'edhom vattiqtsar nephesh-hâ`âm baddârekh
-
5
|Números 21:5|
vaydhabbêr hâ`âm bê'lohiym ubhemosheh lâmâh he`eliythunumimmitsrayim lâmuth bammidhbâr kiy 'êyn lechem ve'êyn mayimvenaphshênu qâtsâh ballechem haqqeloqêl
-
6
|Números 21:6|
vayshallach Adonaybâ`âm 'êth hannechâshiym haserâphiym vaynashekhu 'eth-hâ`âm vayyâmâth`am-râbh miyyisrâ'êl
-
7
|Números 21:7|
vayyâbho' hâ`âm 'el-mosheh vayyo'mruchâthâ'nu kiy-dhibbarnu bhayhvh vâbhâkh hithpallêl 'el-Adonayveyâsêr mê`âlêynu 'eth-hannâchâsh vayyithpallêl mosheh be`adh hâ`âm
-
8
|Números 21:8|
vayyo'mer Adonay 'el-mosheh `asêh lekha sârâph vesiym 'otho`al-nês vehâyâh kol-hannâshukh verâ'âh 'otho vâchây
-
9
|Números 21:9|
vayya`as moshehnechash nechosheth vaysimêhu `al-hannês vehâyâh 'im-nâshakh hannâchâsh'eth-'iysh vehibbiyth 'el-nechash hannechosheth vâchây
-
10
|Números 21:10|
vayyis`u benêyyisrâ'êl vayyachanu be'obhoth
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 CorÃntios 5-7
26 de novembro LAB 696
SEJA UM POTE DE JESUS
2CorÃntios 01-04
Certo carregador de água tinha 2 grandes potes, cada um pendurado numa ponta de um cabo, o qual ele carregava sobre seus ombros. Um dos potes tinha uma rachadura, enquanto o outro pote era perfeito e sempre levava a porção completa de água até o final da longa caminhada.
O pote rachado chegava só com a metade.
Por 2 anos isto se repetiu diariamente, com o carregador trazendo apenas um pote e meio de água.
Naturalmente, o pote perfeito estava orgulhoso de seu desempenho, perfeito para o propósito a que tinha sido feito.
Mas o pobre pote rachado estava envergonhado de sua própria imperfeição, e miserável por ser capaz de alcançar apenas metade daquilo a que tinha sido feito para fazer.
Depois de 2 anos do que sentia ser uma falha insuportável, ele um dia falou ao carregador perto de um riacho:
-Estou envergonhado de mim mesmo, disse o pote, e eu quero me desculpar com você.
- Por quê? - perguntou o carregador.
- Do que você está envergonhado?
- Tenho conseguido, nestes últimos 2 anos, entregar apenas metade de meu carregamento porque esta rachadura faz com que a água vaze por todo o caminho.
Por minha causa, você tem que realizar todo este trabalho, e você não recebe todo o valor de seus esforços, disse o pote.
O carregador sentiu pena do velho pote rachado, e em sua compaixão ele disse:
- Enquanto nós voltarmos à casa, eu quero que você note as flores lindas que há ao longo da trilha.
De fato, Ã medida que eles subiram a colina, o velho pote rachado notou o sol que aquecia as lindas flores silvestres ao lado da trilha, e isto o animou um pouco.
Mas ao final da trilha, ele ainda se sentia mal porque tinha vazado metade de seu carregamento, e novamente se desculpou com o carregador por sua falha.
O carregador disse ao pote:
- Você notou que havia flores apenas em seu lado da trilha, mas nenhuma do lado do outro pote?
É porque eu sempre soube da sua rachadura,e eu aproveitei isso para o bem.
- Eu plantei sementes de flores do seu lado da trilha, e a cada dia enquanto eu voltava do riacho, você as regou. Por 2 anos eu tenho sido capaz de colher estas lindas flores para decorar a minha mesa.
Sem você ser do jeito que você é, e com a rachadura que você tem eu nunca teria esta beleza para embelezar a minha casa.
Mesmo sentindo-se imperfeito, descubra, na leitura de hoje, que tipo de pote, vaso, você pode ser para Jesus.
Valdeci Júnior
Fátima Silva