-
Leia por capítulosComentário sobre a Leitura Bíblica de Hoje
-
Hebrew (OT) and Greek (NT) - Transliterated -
-
1
|Números 26:1|
vayyo'mer Adonay 'el-mosheh ve'el 'el`âzâr.ben-'aharon hakkohên lê'mor
-
2
|Números 26:2|
se'u 'eth-ro'sh kol-`adhath benêy-yisrâ'êl mibben `esriym shânâh vâma`lâh lebhêyth 'abhothâm kol-yotsê'tsâbhâ' beyisrâ'êl
-
3
|Números 26:3|
vaydhabbêr mosheh ve'el`âzâr hakkohên 'othâmbe`arbhoth mo'âbh `al-yardên yerêcho lê'mor
-
4
|Números 26:4|
mibben `esriym shânâhvâmâ`lâh ka'asher tsivvâh Adonay 'eth-mosheh ubhenêy yisrâ'êlhayyotse'iym mê'erets mitsrâyim
-
5
|Números 26:5|
re'ubhên bekhor yisrâ'êl benêyre'ubhên chanokh mishpachath hachanokhiy lephallu' mishpachath happallu'iy
-
6
|Números 26:6|
lechetsron mishpachath hachetsroniy lekharmiy mishpachath hakkarmiy
-
7
|Números 26:7|
'êlleh mishpechoth hâru'ubhêniy vayyihyu phequdhêyhem sheloshâhve'arbâ`iym 'eleph ushebha` mê'oth usheloshiym
-
8
|Números 26:8|
ubhenêy phallu' 'eliy'âbh
-
9
|Números 26:9|
ubhenêy 'eliy'âbh nemu'êl vedhâthân va'abhiyrâm hu'-dhâthânva'abhiyrâm qeru'êy [qeriy'êy] hâ`êdhâh 'asher hitsu `al-moshehve`al-'aharon ba`adhath-qorach behatsothâm `al-Adonay
-
10
|Números 26:10|
vattiphtachhâ'ârets 'eth-piyhâ vattibhla` 'othâm ve'eth-qorach bemoth hâ`êdhâhba'akhol hâ'êsh 'êth chamishiym umâ'thayim 'iysh vayyihyu lenês
-
-
Sugestões

Clique para ler 2 Coríntios 8-10
27 de novembro LAB 697
O ARREPENDIMENTO SEM REMORSO É CURATIVO
2Coríntios 05-07
Você já sentiu remorso? E arrependimento? Pensa que trata-se da mesma coisa? Não. A leitura bíblica de hoje fala de uma tristeza boa, que é a “tristeza segundo Deus”. Segundo a Bíblia, o bom desta tristeza é o fato de ela trazer o arrependimento, e não o remorso. O arrependimento é sadio. O remorso é venenoso.
Para que você entenda um pouco mais sobre as conseqüências do remorso, compartilho aqui uma história que encontrei no site “Nosso Pão Diário”. Conta-se que uma das personagens mais intrigantes de William Shakespeare é Lady MacBeth. Segundo o conto fictício do grande dramaturgo, euando esta senhora ouviu uma profecia que dizia que o seu marido se tornaria rei, ela o convenceu a assassinar o monarca então vigente.
Quando o ato sangrento foi levado a cabo, Macbeth ficou de consciência pesada. A esposa censurou a sua irritabilidade e ajudou-o a encobrir o crime.
O marido foi coroado rei. Mas isso não foi o fim da história. A resolução inicial de Lady transformou-se em remorso. Ela tornou-se mentalmente instável e não conseguia parar de lavar as mãos.
“Será que estas mãos nunca estarão limpas?”, perguntava ela. E a sua culpa acabou por levá-la ao suicídio. Grande coisa: uma “operação mãos limpas”! Isso lembra Pilatos, o camarada que sofreu de sentimento antecipado de culpa. Tanto o arrependimento quanto o remorso lidam com sentimento de culpa. O primeiro redime, o segundo destrói. O primeiro é um profundo senso moral que se entristece com o que é imoral. O segundo é simplesmente o medo das conseqüências dos atos maus. O primeiro é a vergonha na cara, o brio. O segundo é o orgulho em não pagar vexa, a auto-proteção egoística. A culpa é uma emoção que nos verga sempre que atravessamos uma fronteira moral.
Todos nós somos capazes de nos sentirmos culpados, quando violamos a lei de Deus escrita nos nossos corações (Leia Romanos 2:14-15). Uns lidam com a culpa como Pedro lidou, e dela se livram, ficando curados. Outros preferem agir como Judas, sendo assassinados pela própria culpa. E qual é a saída? Se confessarmos os nossos pecados, Jesus é fiel e justo para nos perdoar os pecados e nos purificar de toda injustiça (1João 1:9). Esta é uma oportunidade que todos têm.
“Pois todos nós devemos comparecer perante o tribunal de Cristo, para que cada um receba de acordo com as obras praticadas por meio do corpo, quer sejam boas, quer sejam más (1Coríntios 5:10)”. Mas se você estiver com Jesus, não há o que temer (1João 2:1), porque “se alguém está em Cristo, é nova criação (1Coríntios 5:17)”.
Valdeci Júnior
Fátima Silva